*Ξυπναω στο διπλό κρεβάτι μου και κάνω πίσω τα μακριά ξανθά μαλλιά μου.Ανοιγω αγουροξυπνημενη σιγά σιγά τις βλεφαρίδες μου και αιμφανιζονται τα γαλανά μου μάτια .Πηγαίνω στο μπάνιο κάνω ένα ντους ,πλένω τα δόντια μου και χτενίζω τα μαλλιά μου.Μολις,τελειώσω κατευθυνομαι προς τον καθρέφτη μου .Δίπλα του έχω κολλήσει φωτογραφίες .Απαθανατίζουν εμένα και τις κολλητές μου σε στιγμές ξεγνοιασιάς και διασκέδασης .Η ώρα είναι 8:00.Βαζω γρήγορα τα ρούχα μου περνώ τη τσάντα μου και τρέχω προς την παπουτσοθηκη.Τοτε,ακούω την κόρνα του αυτοκινήτου του αγοριού μου με την παρέα μου .Τρέχω γρήγορα και κλείνω την εξώπορτα αφήνοντας πίσω μου σιωπή.Κατεβαινει με χαιρετάει και μου ανοίγει τη πόρτα.Βρισκω μια σακούλα με δυο και παίρνω το ένα.
#ονομασε το χαρακτήρα σου για να ολοκληρώσεις την πρώτη πίστα .(πατήστε enter όταν τελειώσετε να πληκτρολογείτε την ονομασία )
-Απακρυνομαι από την καρέκλα του υπολογιστή μετά από τρεις ώρες.Πειναω τόσο πολυ...Μακάρι να ήμουν σαν τη κοπέλα από το παιχνίδι που δημιουργησα!Και το σημαντικότερο να είχα φίλους .
Γιαγιά:Οφηλιαα.. το φαγητό είναι έτοιμο έλα γρήγορα πριν κρυωσειιι...
Τουλάχιστον εγώ και η ηρωίδα του παιχνιδιού μου έχουμε ένα κοινό.Δεν έχουμε κοντινή οικογένεια ,τους λεγόμενους γονείς.Αλλα δεν έχω πρόβλημα έχω συμβιβαστεί πλέον με αυτή τη σκέψη ...
Οφηλία:έρχομαι γιαγιά
...
Γιαγιά:Σου αρέσει το φαγητο αγάπη μου;
Οφηλια:Καλό είναι ...Μονολογοσα κοιτώντας το μισοαδειο πιάτο μου.
Γιαγιά:Πως τα πέρασες στο σχολείο ;Με ρώτησε προσπαθώντας να κρύψει τη θλίψη της που ήταν ζωγραφισμένη ολοφάνερα στο πρόσωπο της.Ηξερα που θα καταλήξει αυτή η συζήτηση και περίμενα το αναπόφευκτο...
Γιαγιά:Μήπως έκανες καμία καινούρια φίλη
Μήπως είχα και παλιές για να κάνω και καινούριες ?Η κολλητή μου και η μόνη μου φίλη είναι η μουσική που ξέρω πως δεν θα με προδώσει ποτε,ούτε θα με εγκαταλείψει.Αγνωησα την ερώτηση και ήπια λίγο νερό από το ποτηρα διπλα μου.
Γιαγιά:Αμάν βρε Οφηλια δεν μπορείς να είσαι μόνη σου για πάντα δεν σου κάνει καλό.
Αουτς αυτό ετσουξε...
Οφηλια:Δεν ειμαι μόνη έχω το παιχνίδι μου .Απάντησα κατηγοριματικα.
Γιαγιά:Αμάν πια έχεις αποβλακωθει σε αυτό το καταφέρνει ίντερνετ και έχεις φτιαξει μια ψεύτικη ζωή ενώ η δικιά σου καταρρέει...
Δεν μίλησα άλλο.Σηκωθηκα απότομα από το τραπέζι και ανέβηκα τις σκάλες με προορισμό το δωμάτιο μου .
Γιαγιά:Που πας?Ακούστηκε η φωνή της καθώς έκλεινα τη πόρτα του δωματίου μου.
Οφηλια:Έχω σύγχρονο πρέπει να ετοιμαστώ.
Ο χώρος είναι τοσο το μέσο της έκφρασης μου όσο και της εκτόνωσης μου.
Μαζεύω σε μια αλογοουρά τα μαύρα ίσια μακριά μαλλιά μου και μοιράζομαι στο καθρεφτι .Τα μάτια μου έχουν ένα παράξενο χρώμα .Είναι ο συνδυασμός δύο χρωμάτων.Καφε και σκούρου πράσινου.Αυτη τη στιγμή κυριαρχεί το σκούρο πράσινο επειδή τα μάτια μου έχουν βουρκωσει.Πρεπει να βγω δεν μπορώ άλλο εδώ μέσα.Αφου ετοιμαστω παίρνω τα κλειδιά μου και χαιρετάω την γιαγιά.Κανω δύο βήματα και καταλαβαίνω πως άρχισε να βρέχει.Το κάρμα με λατρεύει!Πάω να βγάλω τη ομπρέλα από την τσάντα μου .Τα μάτια μου είναι πλήρης αφοσιωμένα στο φερμουάρ που έχει κολλισει .Υπέροχα τι καλύτερο θα μπορούσε να μου επιφυλάσσει το κάρμα.Και καθώς το σκεφτόμουν ξαφνικά ένιωσα κάτι βαρύ και ψηλό να με χτυπάει και έγιναν ένα με το πάτωμα!Μα φυσικααα...!Μετά από κάποια δευτερόλεπτα σηκώνω το κεφάλι που κοιτούσε το πάτωμα και βλέπω ένα αγόρι με καφέ ζωντανα μάτια και καστανοξανθα μαλλιά.Παε να με βοηθήσω και εγώ συμπεριφέρομαι σαν τον εαυτό μου μαζεύω τα πράγματα μου σε κλάσματα δευτερολέπτου και χωρίς να προλάβει να αρθρώσει λέξη έχω γίνει καπνος!Τρέχω προς τη σχολή χορού .Το ποδιου πονάει πρέπει να το χτύπησα στη πτώση ...μάλλον την σύγκρουση που είχα πιο πριν.Η βροχή δεν είχε σταματήσει αλλά είχε δυναμώσει .Ευχαριστώ πολύ σύμπαν!Πρέπει να έγινα ρεζίλι σε αυτό το αγόρι.Αλλα σιγά μωρέ δεν πειράζει Ουρές η άλλως δεν θα τον ξαναδώ.Με αυτές τις σκέψεις πέρασα τη πόρτα του και μπήκα στο αίθουσα χορού .Η δασκάλα χορού με χαιρέτησε και εγώ αναταποδωσα με ένα νεύμα .Ξεκίνησα να κάνω ζέσταναν και τότε άκουσα τη πορτα.Γυρισα και είδα ...Μα φυσικά και θα γινόταν !Το ψηλό αγόρι που επεσα πάνω του πριν από λίγο .Αυτό ήταν από ότι η φαίνεται η τύχη μου έχει φύγει από τη συνομιλία εδώ και πολύ ωραααα.....
.
.Hope you liked it~
YOU ARE READING
Το παιχνιδι
RandomΗ Οφηλια είναι ένα εσωστρεφή 16 χρόνο κορίτσι με κλίση στον προγραμματισμό και ταλέντο στο χορό.Της αρκούσαν πάντα αυτά που είχε και δεν ζητούσε ούτε έψαχνε τίποτα παραπανω στη ζωή της...Αν και της έλειπαν πολλά για να την θεωρισεις ένα ολοκληρωμέ...