He Choose Her Over Me

HCHOM 1

Fana
.
.
.
"Baby, could you please fetch me, mamaya after school?" I begged Kristoff while hugging him from the back.

He's currently busy tapping his cellphone's screen, texting someone I don't know. Hindi ko alam kung magseselos ba ako ngayon, maiinis, o magagalit dahil sa di nito pagpansin sa akin, pero wala rin akong ginawa. Wala akong ginawa sa lahat na gusto kong gawin.

Hindi ko kayang magalit lalo pa't maaaring hindi naman dapat na ikagalit ko ang ginagawa niya dahil wala rin akong alam. Malamang dahil din sa may tiwala ako sa kanya.

"Sorry Fana, hindi ako pwede mamaya eh. Hindi kita madadaanan kasi may hangout kami nina Timothy mamaya. I'm really sorry." Paumanhin na sabi nito sa akin bago niya kusang kalasin ang mga braso kong, nakayakap sa kanya.

I actually felt a slight pang of pain inside my chest but I just shrugged it off before smiling in front of him nang humarap siya sa akin. Its only a little pain and it'll never last that long. Ganun ko siya kamahal.

"I need to go Fana." He said without leaving a kiss or give a hug, back for me.

Dati naman, even in a slightest thing, hahalikan niya ako, yayakapin dahil ang lambing nito sa akin. Siya pa ang nanlalambing kahit siya ang may kasalanan kung minsang nagtatantrums ako. Pero ngayon, hindi na niya ito ginagawa.

Nanlumo ako ng tuluyan kong marinig ang pagsara ng pinto nitong kwarto niya. And yes, dito ako natulog sa bahay niya kasi nalaman kong nilagnat pala ito kaya pinuntahan ko siya para alagaan. Buti na lang talaga at sinat lang pala ang sakit niya kagabi.

Nainis pa nga siya sa akin kagabi. Kung bakit daw ba ako pumunta pa rito kasi hindi niya naman daw ako kailangan. And it hurts like shit.

I am his girlfriend. His six years girlfriend at kahit kailan, hindi siya naging ganito sa akin. He wasn't cold to me not until last four months. After na gumala sila nina Timothy kasama ang iba pa nitong kaibigan sa Palawan. I wanted to come but he insist not to. And so I didn't. After their trip to Palawan, everything seems so, different.

Parang ang layo-layo na nito sa akin. Parang ibang tao na siya. Hindi ko na makilala.

We've been together for six years since we were in high school, just what the hell happened para maging ganito kaming dalawa? Isip-isip ko habang tinititigan ang aking repleksiyon sa salamin.

Both of my hands, placed above the marble sink, here inside his own bathroom, I stare at my reflection.

My eyes were no longer attractive like how it was. Siguro dahil sa dark circles na meron ito. Kita rin ang lungkot sa aking mga mata. Lungkot na pilit kong tinatago. Kaya't napakunot noo ako habang sinusuri ang aking sarili.

I looks so old. Older than my real age. I am only twenty years old for pete's sake, yet I look older than twenty. Mukha akong nanay.

I groaned before opening the faucet and start to wash my face.

Just what the hell is happening to me.

*****

Agad kong kinuha ang aking bag saka dumiretso sa locker ko pagkatapos ng last subject ko ngayong araw. Its nothing important though kasi next month, last month ko na sa college. And bilis lang ng mga araw and now I finally found myself to its end of college that makes me excited for it to come.

Habang naglalakad sa corridor ng mag-isa, nahagip ng aking mga mata ang bulto ng dalawang taong nag-uusap sa harapan ng isang locker. At the first sight, they looks like a couple. Doing sweet talks and flirting with each other.

I sighed.

I wonder when was the last time I did those scenes with Kristoff. Ni hindi ko talaga matandaan ang huling araw na kasama ko siya having sweet talks with him. And I miss all of those times.