Dancing With Fire

Kabanata 7

Merry Christmas, Archers! Enjoy!

xxx

Kabanata 7

"Uy, si Engineer Miranda!" Marco suddenly said.

My mouth parted, magkatitigan pa rin kaming dalawa roon.

I blinked and suddenly smiled. He just stared at me and raised his brow.

"Nice meeting you po again, Engr. Miranda!" The girl infront said but the man remain quiet and not talking at all.

"Seryoso 'yan si Engr. pero mabait naman," Marco whispered on my ear.

My daddy's jaw clenched, looking away and clearing his throat.

"One seat apart, class. There'll be a diagnostic exam about what you've learned last semester." He said coldly.

I was startled, napuno ng reklamo at daing ang classroom pero wala rin silang nagawa nang ayusin ni Rai ang mga hawak na papel.

Wala na akong nagawa at bumuntong-hininga, tumayo ako, bahagyang inusog ang arm chair pero kaagad iyong inabot ni Marco.

"Let me, Sera." Aniya.

I smiled and nodded, tinulungan n'ya akong ilipat ang aking upuan sa gilid at pagkatapos ay ngumisi at tinuro ang kanyang upuan.

"Dito lang ako sa may tabi mo," He pointed the chair beside mine.

"Mr. Flores, sit here in the first row." Rai's cold voice said.

Nagulat ako, miski si Marco ay napahawak sa batok roon at umalma.

"Engineer, dito nalang po, ayokong sa unahan--"

"You are not in line," Kumunot ang noo ni Rai at mukhang iritado.

I pouted, naupo sa upuan ko at nagmasid.

"Pero engineer--"

"Alright, sit there and no test for you." He said coldly and proceeded in giving the questionnaires.

Marco glanced at me, i-nginuso ko nalang ang upuan doon sa unahan.

"Sige na," I smiled.

"Sorry, Sera." He apologized.

"Ayos lang," Mahinang sabi ko at ngumiti.

Dumiretso s'ya sa unahan. Tahimik ko namang pinagmamasdan si Rai habang namimigay ng mga papel.

He actually looked hot right now! Well, lagi naman pero iba eh! Ang gwapo n'ya talaga ngayon!

He's wearing a deep black sweater and the collar of his white top is seen on his neck, naka-angat ang sweater sa kanyang mga braso at nakasuot s'ya ng denim pants at white sneakers.

His hair is disheveled, seryosong nakatingin sa mga papel at nagbibilang. Pinilit kong hanapin ang kanyang mata sa bawat paglipat n'ya ng row pero sa huli ay hindi ko magawa dahil sa nag-iiwas s'ya.

Kakausapin ko talaga 'to mamaya! Hindi naman ako na-inform na part time n'yang mag sub sa ibang engineer!

Kinuha ko ang ballpen, nag-aantay sa ipinapasang questionnaire pero kaagad akong natigilan nang walang dumating sa aking papel.

"Excuse me," I called the guy infront of me. "May questionnaire pa?"

"Ay, sorry, Miss. Kulang ang naibigay." He smiled a bit.

Inilibot ko ang tingin, lahat ay may hawak na papel at ako ay wala!

"Uh, paano kaya 'yun?"

"Lapit ka sa table ni engineer, hingi ka, sabihin mo ay kulang. Mabait naman 'yan, bibigyan ka."