Üvey Abim +18

*Yetimhane*

Merhaba benim adım Ada. 17 yaşındayım. Annem ve babam ben çok küçükken trafik kazasında ölmüş bu yüzden teyzem bana bakmış bir süre fakat daha sonra neden bilmiyorum beni yetimhaneye bıraktı. 1 sene sonra da teyzemin ölüm haberini aldım. 8 yaşımda yetimhaneyle tanıştım ve ayaklarımın üzerinde durmaya çalıştım. En başta zor oldu fakat alıştım.

      Kafama inen yumuşak bir darbeyle irkilerek uyandım. Etrafımda kızların gülüşme sesi varken uzanıp telefonumdan saate baktım. Saat 8,32'ydi

"Niye beni kaldırdınız üzerinize saldırmadan bana anlatın hemen."

"Kahvaltıya geç mi kalmak istiyorsun aç kalırsın sonra bak demedi deme."

Bende kızlara kafamın altındaki yastığı fırlattım gülüşürken bir boğaz temizleme sesi geldi hepimiz o kadar korkmuştuk ki aniden hazır ola ne zaman geçtik farketmemiştik bile gelen kişiye baktığımızda Yeşim Hanımı gördük - Yeşim hanım müdürün yardımcısı- 

"Ada müdüre hanım seni çağırıyor beni takip et."

Eğer bu yastık savaşı yüzündense ilk ben başlatmamıştım ama iki dakika içerisinde müdürün bundan haberi olması biraz mantıksızdı düşünmeye başladım ne için beni çağırabilirdi yoksa dün geç yattığım için mi offf bilmiyorum hepsi çok mantıksız. Aklımla çelişirken kapının önüne gelmiştik bile Yeşim hanım kapıyı tıklatıp ittirdi bana eliyle yol verdikten sonra kapıyı arkamdan kapattı. İçeride bir kadın ve adam oturuyordu bana bakıp gülümsediler ben de onlara gülümsedim masanın önüne geçip müdüre hanıma baktım

"Buyrun Aslı Hanım birşey mi oldu acaba"

"Geç bakalım otur Ada" Eliyle koltuğu işaret etti ve bende gösterdiği yere oturdum.

"Bu kişiler Azra hanım ve Aras bey"

"Merhaba efendim hoşgeldiniz benim adımda Ada zaten biliyorsunuz ama olsun."

"Merhaba Ada biz buraya senin için geldik ailemize katılmak ister misin biraz ani oldu ama nasıl söylenir bilemedim açıkçası seni evimizde görmekten mutluluk duyarız evet dersen tüm belgeler hazır."

"Bir saniye Azra hanım neyden bahsediyorsunuz"

"Yeni bir ailen olmasını istemezsin."

"İsterim ama çok ani oldu hazırlanmadım bile ve"

"Evde kıyafetler var gerek yok hazırlanmana bir kaç eşyanı al yeter."

...

Kızların yanına koşarak gittim ve onlara sarıldım hepsi şaşkındı noldu dediklerinde olan herşeyi anlattım hep birlikte sevinç çığlıkları attık.

"Sakın bizi unutmuyorsun ha bak araşıyoruz"

Herşeyden öte içten içe birazda üzgündüm sonuçta yeni bir hayat beni bekliyordu yatağımın üzerindeki minik kuzu peluşumu aldım ve çantama koydum buradaki bana ait tek şey bunlardı kıyafetlerimide kızlara verdim paylaşmaları için hepsine veda ettikten sonra kapının önüne çektim yeni üvey ailem beni bekliyordu yanlarına gülümseyerek gittim. Birşey demediler arabaya gittik yürüyerek BMW model arabaları vardı durumları sanırım iyiydi arabaya bindiğimizde başımı cama yasladım ve geleceğim hakkında düşünmeye başladım herşey çok hızlı gelişmişti beklemediğim bir anda gelmişlerdi daha doğrusu benimle hiç tanışmamışlardı niye tanımadıkları kızı evlat olarak kabul etmek istediklerini sanırım hiçbir zaman anlamayacağım. Kısa süre sonra bir villanın önünde park ettiler. Gözlerimi kocaman açıp şaşırdım yetimhane gibi bir yerden çıkıp villaya yerleşmek açıkçası aşırı farklıydı böyle insanlara hep özenirdim ama şimdi burada mı yaşayacaktım çok heyecanlıydım evet ama bunu belli etmek istemedim şimdi arkadaşlarım olsaydı onlarla sarılıp çığlık atardım ama şimdi tek başımayım içeride nelerle karşılacağımı bilmiyordum Azra hanımın bana dokunmasıyla herşey dağıldı.

"Geldik Ada hadi gidelim ve bana Azra hanım demene gerek yok anne diyebilirsin canım."

"Yok Azra hanım gayet iyi ben alışamam teyze desemde garip olur şimdilik lütfen şey etmeyelim o konuyu."

Azra hanım bana gülümsedi ve koluma girdi. İçeriye doğru yürüdük kapıyı çaldıktan kısa bir süre sonra bir hizmetli kapıyı açıp gülümsedi ve hoşgeldin dedi açıkçası hala şaşkındım. Kocaman merdivenler havuz dev bir bahçe hizmetliler ne olduğunu bir süre sonra düşünecektim şimdi tadını çıkarmak istiyordum. Merdivenlerden koşarak uzun boylu sarı saçlı ve yeşil gözlü bir kız geldi ve bana sarıldı ne olduğunu daha anlayamadan "Hoşgeldin Adaaaa" diye bağırdı bende tabi gülerek ona sarıldım. "Ben Bade artık kardeşiz sanırım çok iyi vakit geçireceğimizden eminim odalarımız yan yana değil malesef odaların çoğusu dolu ama sana efsane bir oda dizayn ettim tabi beğenmezsen değiştirebiliriz." 

"Bade canım sakin ol kız daha yeni geldi."

Mutfaktan bir çocuk çıktığında gözlerim direk o tarafa kaydı aşırı yakışıklı bi çocuktu kahverengi saçları uzun ve yapılı vücudu aman tanrım bu çocuk benim kardeşim olmamalı. İç sesimi duymuşcasına çocuk bu tarafa baktı ve gülümsedi yanıma yaklaştı ve elini uzattı.

"Merhaba güzelim sen Ada olmalısın ben Burak " Evet kardeşim olduğu artık kesindi uzattığı elini sıktım ve memnun olduğumu söyledikten sonra merdivenlerden yukarı çıktı ve kendi odası olduğunu tahmin ettiğim bir odaya girdi. Azra hanım Badeye beni odama götürmesini söyledi. Merdivenlerden yukarı çıktık ve bir odaya girdik girer girmez de şaşkınlıktan oracıkta bayılacaktım Badeye dönüp sürüyle teşekkürümü sunduktan sonra yatağa oturdum ve etrafıma baktım oda resmen benim zevklerime göre dizayn edilmişti lila renkler ağırlıklıydı. Badeye döndüğümde "Seni biraz araştırdım Ada ve en sevdiğin rengin lila olduğunuda öğrendim bu yüzden böyle yaptım ama beğenmediysen söylemen yeter."

"Yaaa Bade bayıldım saçmalama." 

"Şimdi seni yalnız bırakıyorum dinlenmek istersin belki akşam yemeğinde görüşürüz ."Bade kapıyı çekip çıktıktan sonra çığlık atmamak için başımı yastığa gömdüm. Yetimhaneden çıkıp villada yaşamaya başlamak herkesin dileği olabilirdi bence. Kıyafet dolabını açıp içine baktığımda birsürü kıyafet vardı çeşit çeşit her isteğe göre olan birşeyler vardı şuna dikkat etmiştim ki herkes şıktı üzerimdekileri bence değiştirebilirdim havada hazır sıcakken güzel bir şort iyi olurdu. Dolabın içersinden siyah bir şort çıkartıp yatağa koydum üst olarak ise beyaz uzun bir kısa kollu çıkardım. Kıyafetlerimi değiştirdikten sonra kendimi karda melek yaparmışcasına yatağa attım. Kapı aniden açıldı ve içeri bir erkek girdi kapıyı kapadı ve kitledi çığlık atacakken çocuk hızlı davranıp üzerime geldi ve ağzımı kapadı . Çok tedirgin olmuştum daha ilk günden bu kadar ekşın fazlaydı. Bağırmayacağımı ifade edecek şekilde başımı salladım.Beni bıraktıktan sonra yatağıma yattı bende ayağa kalktım. "Ne oluyor sende kimsin."

"Ben Rüzgar sende Ada olmalısın."

"Evet ben Adayım şimdi çıkar mısın odamdan dinlenmek istiyorum Rüzgar."

"Peki."

Rüzgar denen çocuk odamdan çıktı ve bende içimden bugünü düşünmeye başladım.Çok heyecanlı bir gündü dur durak bilmeden sürekli şaşkınlıklarla geçti ve gün sonunda mutlu muyum evet üç tane üvey kardeşim oldu birisi Bade ve iki tanede taş çocuk. Sonuncusu biraz garipti ama bence Burak aşırı nazikti. Rüzgarı da bilemiyorum çocuk tamam pek bi özelliği yoktu belki klasik kahverengi saç kahverengi göz yapılı vücut ama aşırı seksi duruyordu bence tek sinirimi bozan şey odama izinsiz girmesi ve 1 saat içerisinde odam olarak kabullenmem ayrı bir şey yetimhanede de ayrı ayrı oda yoktu ama orda sadece kızlar vardık ve sorun olmuyordu. Akşam yemeği için aşağı indim ve herkes masadaydı."Geciktiğim için kusura bakmayın." Tek boş yer Rüzgarın yanıydı pek haz etmesem de mecburen gidip yanına oturdum. Yemekleri hizmetliler tabaklarımıza koyduktan sonra yemeye başladık herkes gülüp sohbet ediyordu bende onlara eşlik etmeye çalışıyordum. Birden bacağımda birşey hissettiğimde irkildim Rüzgar bacağımı okşuyordu ona ne oluyor diye baktığımda ağzını kıpırdatarak sessiz ol dediğinde rahatsız oldum ve elini bacağımdan ittim. Ayağa kalktım ve " kusura bakmayın biraz yorgunumda izniniz olursa yatmak istiyorum."

"Tabiki canım iyi dinlenmeler."

Odama çıktım ve kapımı kilitledim kızları arayıp genişten anlattım detaylara girmeden ve daha sonra onlar çığlık atarken yorgun olduğumu söyledim onlarda hoşgörüyle karşıladı telefonu komidinin üzerine bırakıp battaniyemin altına girdim ve kuzuma sarıldım gözlerimi yumdum bugün çok yorucu bir gündü...