Şebefruz !!!

Başlayan yer💐

Bölüm sözü
"Çektiğin acı kadar olgunlaşırsın
diyorlar; Çürüdük bilmiyorlar.
-Cemal Süreya

&&&

Heyyyyy millet ben geldim ama eli boş gelmedim. Yeni kitap ve yeni bölüm ile geldim. İnşallah hoş bulurum. Yani tek temenim o. Neyse konuyu fazla uzatmadan sizi yeni bölümle baş başa bırakıyorum. Biraz kararsız kaldim aslında bu kitabı yazarken sonuçta tepki alır felan dedim ama sonra bildiğimi okudum yine. Önceden de belirttiğim üzere 3 tane kitap yazıyorum ve kitaplarımın hepsi yetişkin içerik. Ben seviyorum o tür kitapları. O yüzden de yazıyorum. Ve okuyorum. Neyse sizi bölüm ile baş başa bırakıyorum.
Oy vote ve yorum atmayı unutmayın çilekli dondurmalarım...
Yazım yanlışı olursa af ola...

Bölüm sözü
"Adam kadından, kadın saçlarından vazgeçti."

&&&

Mahkumdur insan kaderin de yazanı yaşamaya. Kimine güzel günler, kimine göre de imtihanılı günler... Bana ne düşmüştü bu hayata?
Zoraki bir evlilik, gadar, kaba bi nevi hayvan gibi bir koca. İsyan değildi benim ki Allah'a. Yanlız çok kötü durumdaydım. Başka birinin yediği haltı temizlemek bana kalmıştı. Başkası dediğime bakmayın. Kendisi öz be öz abim olur. Sevdiğini kaçırdı diye ölümü bile göze almıştı. Ama o ağa bozuntusu berdel diyip tutturmuş. Hayır anlamıyorum neren kaşınıyor? Madem bu kadar meraklıydın evlenmeye niye beni bekledin. Dimi ama? (Yazarınız burda çok havalandı.😂)

Güzeldim Allah var yukarda. Ama kaderim gecenin perdesi kadar karaydı ama gelecek günlerim daha da karaydı...

&&&

Adım dora. Dora güneş. 20 yaşıma daha yeni girdim. Hukuk bölümünü bile istiye seçmedim. Aile zoru ile. Neymiş efendim biz koskoca güneş ailesiyiz. Bize hafif meslekler yakışmaz. Yanlış anlamayın sakın. Hiç bir meslek hafif veya ucuz değildir. Ama benim ailem sosyetik olduğu için ya modacılık yada hukuk okumam lazımdı. Bende bunu seçtim. Ben buna kendi dilimde mecburiyet diyorum...

Güneş yerini aya devrederken yıldızlar da bir süs gibi çevresini kapladı. Hiç bulut yoktu gökte. Bu gece ay ' da yıldızlar da yalnız ve kimsesizler. Tıpkı benim gibi. Düşüncelerim beni ve ruhumu alıp giderken omzuma dokunan ele irkilip arkama döndüm. Karşımda yengemin olması bir nebze beni rahatlatsada söyleyecekleri beni yakacağı belliydi. Tam karşıma oturduktan sonra ellerimi tutup ona bakmam için beni zorladı. Baka bilirmiydim yüzüne. Kıpkırmızı, kan çanağına dönmüş gözlerim ile. Dakika saatleri kovalarken bir damla düştü elime. Gözlerim benden izinsiz küçük yufka yüreklime gidince ağladığını anladım. Ucu hafif yara olan dolgun dudaklarını ıslatıktan sonra söze girdi.

"Çok küçüktüm. Beni ilk gördüğünde 17 yaşında falandım. Ne zaman bir yere gitsem önüme yine o çıkardı. Korkuyordum aslında ama yine de beli etmemeye çalışırdım. Nereye gidersem gideyim onunda geleceğini biliyordum. Bi nevi koruma gibiydi. Sevmesemde peşimde pervane gibi gidip gelirdi. Bir gün önümü kesip 'erkeklerle görüşürsen seni istanbul köprüsünden atarım.' dedikten sonra korkum üst seviyeye yükseldi. Psikopat gibi gelirdi gözüme. Özelikle sigara içerken... Tam tamına 5 yıll bekledi beni. Bekle demedim ona. Unutmuştum bile taki o güne kadar. Babamın beni abine satığı güne kadar. Alışamadım! Varlığına, dokunuşuna, sabah uyandığımda onunla uyanmaya... Alışamadım.
Peki sen yengem, daha yüzünü bile görmediğin adamın kadını olmaya hazırmısın?
İstediği anda kadını olmaya, onunla yaşamaya hazırmısın?"