0022

838 105 7
                                    

sevgili günlük;

uzun satırlarını kısa cümlelerimle harap ettiğim için üzgünüm. fakat elimden bir şey gelmiyor. kalemi elime  aldığım an sadece birkaç cümlelik oynatabiliyorum. sonra ne kalem yazmak istiyor ne de benim yazacak gücüm var.

insanlar hastane ortamında günden güne iyileşirler değil mi? ben neden bu ortamda gün geçtikçe daha da fenalaşıyorum? ah, haklısın ilaçlar... deniz bakışlı ile ilaçlar arasında bir tercih mi yapmalıyım? o zaman kalbim tarafını çoktan seçti, sevgili günlük.

umarım sorun ilaçlarla ilgili değildir.

acılar ve yanılgılarHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin