Five Signs [ON-HOLD]

Chapter 1

MINE's POV:

~Because I'm crazy for you

Touch me once and you'll know it's true

I've never wanted anyone anyone like this

It's all brand new

You'll feel it in my kiss

I'm crazy for you~

*blink blink*

O.O

^_____^

"GOOOOOOOD MORNIIIIIIIING MINE!!!"

Batiin daw ba ang sarili? Haha.

Weeeeee. First day ngayon ng classes ko!

Graduating na rin ako sa wakas! Yay! Malapit na rin akong makaalis sa mala-imyerno kong buhay sa high school. >:)

"Baby! Wake up!"

That's my mom. ^^ My super duper ultra mega cool mommy. Haha. Mahal na mahal ko yan! Kasi spoiled ako sa kanya! :D

"Yes Mami!"

Tumayo na agad ako to do my usual routines. Maligo, mag-toothbrush. Yung mga ganun ba. Tapos nagbihis na ako, syempre. Alangan namang pumasok ako ng naka-hubad. -_____-

*tingin sa salamin*

"Wow! Ang ganda mo talaga, Mine!" ^____^

Alam kong minsan ay sadyang mataas ang aking self-confidence. Hehe.

Tumakbo na ako pababa. Tsk. Bakit kasi ang taas ng stairs namin? Nakakapagod tumakbo.

"Baby! Wag ka ngang tumakbo!"

"Hihi. Sorry po! Nagugutom na po kasi ako eh!" Ugh. What a lame excuse. Ha ha ha. Anung connect ng pagtakbo sa pagkagutom ko?

Pagtingin ko dun sa mesa. Naks! Ang daming pagkain! Para naman akong patabaing baboy nito. Haha. Pancake, Tocino, Fried Rice, Pancit Canton!!! Waaaaaah! Lahat ng favorite ko!

"Wow Mami!" Habang tinitignan ko yung mga pagkain, feeling ko kumikislap yung mga mata ko. XD

"Gulat ka noh? Iniluto ko lahat yan dahil first day mo ngayon. Ayokong magutom ang baby ko."

"Eeeeh. Mami naman. Hindi na po ako baby!"

"Tsk. Ah ganun? Ayaw mo na sa akin? Siguro may boyfriend ka na."

"Huh? Wala naman po akong boyfriend eh."

Tapos nagsimula na akong kumain. Ang sarap talagang magluto ng Mami ko! ^___^ Samantalang ako, hindi marunong magluto. Haha.

"Basta baby. Dapat pipili ka ng tamang lalaki na magiging boyfriend mo."

"Mami naman. *pouts* Wala naman pong nanliligaw sa akin eh."

"WALA PA."

*chomp chomp*

Saraaaap! ^____^

"By the way, aalis ako ngayon papuntang California."

"Eh? Ilang araw po kayo dun?"

"One year."

One year lang pal---- WAIT. ONE YEAR??!!!

"Mami?! Ang tagal nun!"

"Sorry hindi ko agad sinabi sayo."

Nagstart na akong umiyak. Sobrang unexpected nito. Hindi man lang niya sinabi kagabi.

Ang sakit. Maiiwan na naman akong mag-isa dito sa bahay. Katulong na naman ang mga kasama ko. :(

"Mami naman eh." *sobs*

"Sige. Pumasok ka na. Baka malate ka pa."

Lumabas na ako. Pero grabe lang. Feeling ko ayaw ko munang pumasok. Gusto kong umiyak ng umiyak. Nakakainis. Nakakalungkot. Halo-halong emosyon ang nararamdaman ko ngayon.