A Hidden World (TVA FanFiction)

5- Sint Ivanov

Er zitten veel oude gebouwen verborgen achter de ontvangsthal. Als ik langs het voorste gebouw kijk, zie ik dat deze school echt enorm is. Er zijn minstens 10 gebouwen ten grote van een kleine flats op het terrein. En ook nog een enorm sportveld. We lopen door. Het eerste gebouw is het slaapgedeelte voor de jonge Moroi met de basischool er naast en daar achter het slaapgedeelte voor de jonge dhampiers. 

'De jonge dhapmiers en Moroi hebben in het basisonderwijs nog bijna alle lessen samen. In het hogere onderwijs hebben de dhampiers 's ochtends hoedertrainingen en 's middags gewone lessen met de Moroi.' Verteld Mila tijdens het lopen 

'Gaan Strigoi niet hier naar school?' vraag ik. Mila kijkt me geschokt aan. 

'Volgensmij hebben ze je niet genoeg verteld. Wij leven niet met de Strigoi. Het is het voornaamste doel van de Strigoi om Moroi te vermoorden. Daarom worden dhapmiers opgeleid, om Moroi te beschermen tegen Strigoi. Deze scholen zijn beveiligd met vele betoveringen om de Strigoi buiten te houden.' Oh. 

'Dan lijken Strigoi dus meer op de vampiers waar onze verhalen over gaan.' 

'Ja, maar jullie verhalen zijn ook op waarheid gebaseert, alleen weten jullie dat niet. Je trouwens niemand vertellen over het bestaan van vampiers of deze school. We hebben liever niet dat de mensen erachter komen.' 

Dit blijft maar vreemder worden, zeker omdat het de waarheid moet zijn. Ook al kan ik nog steeds niet echt geloven dat dit waar is. Vampiers. Goede vampiers en slechte vampiers. Halfvampiers. Ik ben een halfvampier, een dhampier. Een dhampier. Het wordt wel moeilijk om het aan niemand te kunnen vertellen, maar ik snap wel dat ze dit liever geheimhouden. Mensen zouden zich doodschrikken. We lopen weer door. Ik herhaal de gebouwen mijn hoofd om ze niet door elkaar te halen. Jonge Moroi slaapgebouw. Basisschool. De eet en verzamelruimte van de kinderen. Jonge dhampiers slaapgebouw. Een kerk. Die is niet heel moeilijk te onthouden, want het is echt een enorme kerk. Het gewone Moroi slaapgebouw. De middelbare school. Een gebouw met de eetzaal, "ontmoetingsruimtes"en de bibliotheek. Het dhampierslaapgebouw, met daarnaast het slaapgebouw van de leraren, hoeders en toezichthouders. En als laatst een enorme sportzaal. We gaan naar binnen in het dhampierslaapgedeelte. Twee trappen op. Kamer aan het midden van de gang. Moet ik echt onthouden. Mila doet de deur open en geeft daarna de sleutel aan mij. De kamer is niet heel groot, net iets kleiner dan mijn kamer thuis, met een tweepersoonsbed, een kledingkast een een bureau met aan de linkerkant een computer. 

'Als je hier naar school zou gaan, zou dit je kamer worden. Je mag hem decoreren, maar niet verfen of beschadigen. Ga eerst nog maar even slapen en meldt je dan om halfacht bij de receptie in het recreatiegebouw. Daar zal een van mijn collega's je een rooster geven wat je de hele dag volgt. Ga er maar van uit dat je de eerste les in de gymzaal zal zijn, dus zorg dat je sportieve kleren klaar hebt liggen.' 

'Uhm, heel erg bedankt. Moet ik geen boeken hebben ofzo?' 

'Nee, voor vandaag kan je die lenen en als je hier naar school gaat wordt dan wel geregeld. Slaap lekker.'

Mila loopt mijn kamer uit. Ze maakt wel een aardige indruk, maar na mijn vraag over de Strigoi werdt ze wel een beetje zakelijk en stijf. Nouja. Ik vis mijn pjama uit mijn koffer en ga in mijn bed liggen. Alsof ik nu zou kunnen slapen. Oh, ik moet mijn moeder nog even smsen dat ik hier blijf voor de nacht. Ik sta op en zoek mijn mobieltje. Geen bereik. Shit. Dan ga ik maar achter de computer zitten en schrijf even een mailtje;

Hey mam, 

Met mij gaat alles goed, alleen ga ik een dagje meelopen bij deze school en blijf hier slapen, omdat ze het een beter idee vonden als ik morgen pas meeloop. Dan kunnen ze nog wat dingetjes regelen. Ik bel wel als ik hier weer klaar ben. 

xx, Jess.

 Ik voel me een beetje schuldig dat ik gelijk al lieg in deze mail. Ik vraag morgen wel aan iemand of ik het zelfs niet aan mijn moeder mag vertellen. Waarschijnlijk mag het wel, maar ik ga. Het er niet op wagen. Ik probeer alles wat er gebeurd is te verwerken.

Ik schiet overeind in mijn bed. Mijn mobiel rinkelt. Ik neem op ' Wat?!' 

'Hey Jess, hoegaatie??' 

'Jezus rachel, ik lag te slapen.' 

'Slaap je nu al? Het is pas kwart over zeven! 

'Ja, het is een beetje een vreemde school...' 

'Is het wel leuk daar?' 

'Ja hoor, maar de lessen beginnen pas morgen. Bedankt voor het WAKKER BELLEN, maar nu ik weer slapen. Doei' 

'Okee, ik bel je morgen wel weer ff. Slaap lekker.'

Ze klinkt een beetje teleurgesteld. Misschien moet ik wat aardiger zijn. Nouja.... Ik ga weer liggen. Dan realiseer ik me opeens dat Mila had gezegt dat ik om halfacht mijn rooster op moest halen. Fuck, ik ben veel te laat.

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Sorry dat mijn hoofdstukken zo kort zijn en ik zo weinig schrijf, maar ik heb het heel erg druk. Bedankt voor het lezen en ik hoop dat jullie het leuk vinden!