Najpiękniejsza kobieta świata. Córka boga. Zdradziecka żona i namiętna kochanka. Przyczyna wojny i upadku miasta.
Ale jak naprawdę wyglądały wczesne losy Heleny z Troi?
Jak poznała księcia Parysa i zakochała się w nim?
Od czego zaczęła się historia...
Ten rozdział jest wyjątkowo długi (7000 słów!), mam nadzieję, że Was nie znudzi ;).
Polecam posłuchać piosenki Nie patrzę w dół Natalii Szroeder i Libera!
Ponieważ w pewnym momencie Helena mówi o swojej rodzinie zamieszczam na górze jej drzewo genealogiczne.
Swoją drogą: wiedzieliście, że chociaż Zeus miał mnóstwo dzieci obu płci, to Helena była jego JEDYNĄ ziemską/pół-śmiertelną córką?
- Naprawdę uważasz że trafisz? – zapytałam sceptycznie. - To k r ó l i k. On jest wyjątkowo ruchliwy.
- Jeśli będziesz mnie w kółko rozpraszać lub płoszyć zwierzynę swoim głośnym gadaniem, nie trafię na pewno – odciął się chłopak.
Pomimo zmęczenia nie spałam wczoraj długo – po kilku godzinach obudziły mnie pierwsze promienie wschodzącego słońca. Parys także wstał i od razu zaproponował udanie się na drobne łowy, o czym wspominał już wczoraj. Nie chcąc zostać w „obozie" sama, poszłam razem z nim.
Teraz ukryci za zwalonym pniem, obserwowaliśmy samotne drobne zwierzę, a mój towarzysz wyglądał na maksymalnie skupionego i gotowego do zadania ciosu. Jego dłoń kurczowo zaciskała się na rękojeści noża myśliwskiego. Powiedział wcześniej, że jego atutem jest doskonała celność i nieważne, że nie ma przy sobie łuku – rzucając ostrzem, także trafi. Nie podważałam jego umiejętności, jednak zwierzę, które wybrał, było drobne i słynęło ze zwinności
Tymczasem królik zbliżył się nieco do nas, nieświadomy zagrożenia. Wzrok Parysa wyrażał najwyższe skupienie i czujność, jego barki się spięły, a palce zacisnęły mocniej na rączce broni.
- Teraz – szepnął bezgłośnie i poderwał się gwałtownie, rzucając do przodu nóż.
Królik rzucił się do ucieczki, ale zaraz opadł na trawę z przeszytym karkiem. Zdobyliśmy świeże mięso.
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
Na wyprawieniu zdobyczy i upieczeniu jej zeszły nam dobre trzy godziny. A właściwie to zeszło Parysowi, bo moja rola ograniczyła się do dmuchania na ogień. Chłopak wydawał się nieco rozdrażniony moją bezczynnością ale – na moje szczęście – cała sytuacja bardziej go bawiła, niż złościła.
- Musiałaś posiadać n a p r a w d ę bogatą rodzinę i wieść naprawdę luksusowe życie, skoro nie potrafisz nawet wypatroszyć królika – stwierdził, kręcąc głową.
