...Σαγαπω...
Γυρισα το κεφαλι μου και τον κοίταξα έντονα στα μάτια και αμέσως κοιταξα την θάλασσα.
Δεν ημουν αληθεια προετοιμασμένη γι'αυτό.
Δεν ειπα τιποτα.
Σηκωθηκα αποτομα και απλα εφυγα.
Ηθελα να μεινω λιγο μονη.
Δεν ηξερα τι να κανω.
Καθως εφευγα δεν γυρισα να τον κοιταξω αλλα υποθετω πως με κοιτουσε.
Με φωναζε αλλα τον αγνοησα.
"Εβελιναα εβελιναα...μεινε σε παρακαλώ ...ΕΒΕΛΙΝΑΑ" φωναξε δυνατα με αποτελεσμα το ζευγαρι να καρφωσει το βλεμμα τους πανω μας.
Σηκώθηκε και ετρεξε προς το μερος μου.
Μου πιανει τον ωμο και ετσι γυρνάω το κεφαλι μου ενοχλημένη.
"Καληνυχτα" λεω και αυτη τη φορα φευγω. Περπαταω οσο πιο γρηγορα μπορω για να προλαβω να φυγω. Να μην με δει να κλαιω.
Ηθελα να μεινω μονη μου και δεν ηξερα που να παω.
Στην πραγματικότητα θα ήθελα να βρισκομαι στην αγκαλια του αλλα κατι τετοιο δεν γινοταν.
Ειχα απομακρυνθει αρκετα και τοτε ενα δακρυ εκανε την εμφανιση του.
Δεν ηξερα καν που ημουν.
Απλα τα ματια μου ειχαν βουρκωσει και σιγουρα δεν σκεφτομουν καθαρά.
Που να παω που να παω που να παωω;;;;
Η ιδια σκεψω στριφογυριζε στο μυαλο μου.
Ειχα φυγει πλεον απο την αμμο και περπατουσα στο δρομακι που ενωνει το camping με την παραλια.
Εκεινη τη στιγμη περνουσε μια παρεα μεγαλυτερων που με κοιταξαν αλλα για καλη μου τυχη δεν ειπαν τιποτα.
Ναι το βρηκα θα παω στο σινεμά που ειναι και σκοτεινα. Ετσι κι αλλιως εχει τελειωσει η ταινία οποτε δεν θα χει κοσμο.
Ηταν λιγο σκοτεινα και καθως πηγαινα φοβηθηκα λιγο αλλα αυτο που με φοβιζε πιο πολυ ηταν οι σκεψεις μου.
Δεν το περιμενα από αυτον.
Δεν ηταν τετοιος.
Καθισα σε μια απο τις καρεκλες εκει και η αληθεια ειναι οτι εκανε πολυ κρυο και ειχε υγρασια.
Ημουν χαμένη στις σκέψεις μου όταν άκουσα τα χαλίκια που είχε στο έδαφος να τρίβονται μεταξύ τους που σημαίνει ότι κάποιος κοντεύει.
"Υποθέτω πως δεν θα έλεγες όχι σε μια ζακετα"μου λέει κάποιος από πίσω μου και τοποθετεί μια τεράστια και ζεστή ζακέτα στους ώμους μου.
"Ευχαριστώ "λέω ήρεμα και γυρνάω να τον κοιτάξω.
Δεν τον ειχα ξαναδεί.
Φορούσε μια μαύρη βερμούδα και μια μαύρη φούτερ Adidas. Ψηλός με όμορφα μπλε μάτια.
ESTÁS LEYENDO
The Wave
Historia Corta"Δημητρη θαρρος ή αληθεια" ρωταει η μαρια καθως πινει λιγο απτο ποτο της. "Αληθεια..." "Ειναι αληθεια οτι...." Κατευθειαν ολοι γυρναν και τον κοιταν επιμονα περιμενοντας μια απαντηση.Δεν βγαζει λεξη.Εχει παθει ΣΟΚ.
