THE SECRET AGENTS (EXO FF) [SLOW UPDATE]

CHAPTER FOUR: INCHEON AIRPORT (SEOUL KOREA)

(AN: wahhhh, ba't ganun maayos naman ang pag tatype ko pero pag pina-published ko na ang story ko puro mga errors, what the jongdae? Last na lang to pag inulit kong ipublished ang chapter six at pag ang result ay mga errors na naman, jongina, hindi na ako mag susulat -_- xD)

Pasensya na guys, nakakainis kasi ang cellphone ko sarap itapon, sana maayos na to huhuhu naeexcite na ang mga characters dito sa story ko na makita nila ang EXO xD

Kaso lang ang bagal ng pag u-UD ko dahil sa letche plan kung phone, thige thana maayoth na to, kamthahamnida :)

*****

(DIVINE GUIM/AGENT BLUE)

Malapit na kami sa incheon airport, lalanding na itong eroplano namin XD

Hindi ako mapakali, naeexcite na kasi akong makita ulit ang mga nag lalakihang mga buildings dito sa korea eh :)

Matagal na ang panahon na hindi ako nakabalik dito sa korea, 5 years from now, nung nalaman kung may misyon kami dito sa korea

Sobra talaga akong naexcite, at nae-excite na rin akong makita ang mga kpop idols, pero sana makita ko sila xD

Naalala ko nga nun, 15 years old pa lang ako nawawala kasi ako, kakalipat pa lang namin nun dito sa Korea galing kami sa Russia noon!

Ang daddy ko ay isang Koreano at ang mama ko naman ay Russian, nag deside si papa na dito kami sa korea tumira

At nung nakalipat na kami dito sa korea nag paalam ako sa mga magulang ko na lalabas ako at pinayagan naman nila ako

-F L A S H B A C K-

AKO: Ma, Pa, can i go outside? I want to see the beautiful big buildings outside and---

Naputol nun ang pag sasalita ko ng biglang nag salita si mama

MAMA: ok sweetie, you can go outside, ahm, before you leave please be sure your phone is in your bag, Ok! Para pag mawala ka matatawagan mo kami :))

Nag curious naman daw ako sa sinabi ni mama sa huli, di ko kasi yun na gets hindi pa kasi ako nun marunong mag tagalog

Sa pagkaka alam ko nag trabaho si mama sa Philippines 3 years daw siyang nag stay doon

AKO: What?

MOM: haha, nothing sweetie!

Di ko na lang yun pinansin yung sinabi ni mama, kinuha ko na ang bag ko at nag babye sa kanila at lumabas na

No'ng na sa Russian pa kasi kami nakatira hindi ako lumalabas hindi ko makita ang itsura ng lugar namin dahil yung buong bahay namin nakabalot ng mga kurtina

Weird diba, at pag nalabas kami tinatago ako nila mama yung parang artista na pino-protektahan ka para hindi masaktan as in binalotan nila ako ng makapal na jacket

At pag nasa van naman kami hindi ko pa rin makita ang labas dahil may pinturang itim, yung sa harap ng driver di ko din makita kasi nakahiwalay ako sa kanila, sa pinakalikod ako nakaupo at may harang -_-

Kaya nung lumipat kami ng Korea at nakita ko ang mga nagagandahang mga buildings naexcite akong mag ikot-ikot

At yun nga, nag ikot-ikot ako no'n at kung saan-saan na ako napunta hanggang sa diko na maalala ang daan pauwi sa amin, naalala ko nun yung sinabi ng mom ko na dalhin ko yung phone ko, agad ko naman kinuha yun sa bag ko at nag dial ako ng number ng mom ko"

Pero sa kasamaang palad wala akong load kinapa-kapa ko non yung bulsa ko kung may pera pati yung bag ko pero sa kasamaang palad na naman wala akong dalang pera :(