Family (Zawgyi+Uni)

Part-2

ေရွာင္က်န္႔တို႔ စီးလာတဲ့ ကားက zone2 နယ္စပ္ ေရာက္ေတာ့ ဒုကၡ သည္ စခန္း မွာရပ္တယ္ ။ စခန္းေရာက္တာနဲ႔ ကေလးကို ေထာင့္တေနရာမွာ ခ်ပီး သူလဲ ေခြယိုင္ သြား တယ္ ။ မတ္တပ္ရပ္ဖို႔ကို အားမရွိေတာ့။ ကေလး က သူ ေမာ့ပန္းေနတာ သိသည္ထင္ သူ႔ေျခေထာက္ေတြကို သူ႔ လက္ဖဝါး ေသးေသး ေလးနဲ႔ ႏွိပ္ေပးေနေလရဲ႕။

"ကေလးေလး နံမည္ ဘယ္လို ေခၚလဲ"

"အား.. အားယြမ္"

"ကေလးေလး မိဘေတြေရာ"

"ကိုကို..ကိုကို"

( ဟင္ ငါ့ကို ေခၚတာလား။ ဒါမွမဟုတ္ သူ႔မွာ ါကိုရွိတာကို ေျပာတာလား)

" ကိုကို ကို ေခၚတာလား"

"ဟုတ္ဘူး အားယြမ္မွာ ကိုကို ရွိတယ္"
(ဒီကေလး စကားနည္းလိုက္တာ လိုတာထက္ ပိုမေျဖဘူး)

"ဪ ေျပးရင္း ကြဲသြားတာလား"ေမးေတာ့
တခုခုကို သတိရသြားဟန္ မ်က္ရည္ေလးဝဲပီး ေခါင္းေလးၿငိမ့္ျပေနတဲ့ ကေလးေလးကို သနားသြားမိပီး ခႏၶာကိုယ္ေသးေသးေလးကို ရင္ ခြင္ထဲ ထည့္ဖက္လိုက္ရင္း

"မငိုနဲ႔ေနာ္ အားယြမ္ေလး
ဒီက ကိုကို က်န္႔ က
အားယြမ္ေလးကိုကို ကို ရွာေပးမယ္ေနာ္
ပီးေတာ့ အားယြမ္ေလးတို႔ကို
စိတ္ခ်ရတဲ့အထိ ေစာင့္ေရွာက္ေပးမွာမို႔
မေၾကာက္နဲ႔ေနာ္ "

ကေလး ေက်ာေလးကို ပုတ္ပီး ႏွစ္သိမ့္ ေပးလိုက္ေတာ့
ေခါင္းေလး ေထာင္ပီး လက္သန္းေလး နဲ႔ လက္မေလးေထာင္ျပတယ္ 🤙 ။ ကတိေပးဆိုတဲ့ သေဘာ
ေရွာင္က်နိ႔လဲ သူ႔ရဲ႕ လက္သန္းေလးနဲ႔ လက္မေလးကို ထုတ္ပီးခ်ိတ္ လိုက္ရင္း

" ကိုကိုက်န္႔ ကတိေပးတယ္ေနာ္"

အခုလို ဒုကၡေရာက္ေနတဲ့ အခ်ိန္ အသက္ေတာင္ ဝဝမရႈႏိုင္တဲ့ အခ်ိန္မွာ တပါးသူကို ကယ္တင္ေခၚထားဖို႔ဆိုတာ မိုက္႐ူးရဲဆန္သလို ျဖစ္ေပမယ့္ ေရွာင္က်န္႔ သူေခၚလာခဲ့ပီးမွေတာ့ တာဝန္ယူဖို႔ ဆံုးျဖတ္လိုက္သည္။ထိုညက zone2 ရဲ႕ နယ္စပ္ ဒုကၡသည္ စခန္းမွာ ညအိပ္လိုက္သည္။ ေနာက္ေန႔ ေျခခ်င္ ခရီးဆက္ရမည္ေလ။ အားရွိမွ အဆင္ေျပမည္။

တေရးအိပ္ပီးနိႈးလာတဲ့ ေရွာင္က်န္႔ အိပ္ရာကထေတာ့ ညက သူ႔ကိုဖက္အိပ္ေနတဲ့ ေပါက္စ ကို ရွာမေတြ႕ေတာ့ ေခါင္းႀကိမ္းသြားသည္။ စိတ္ပူပီး အျပန္ထကာ ဒုကၡသည္စခန္းတေလ်ာက္ပတ္ရွာေတာ့ ေတြ႕ပါပီ ေပါက္စ ေဘးနားမွာ ၁၅ ၁၆ အရြယ္ ေကာင္ေလးကို ဖက္ထားရင္း