Chapter Twenty eight: Ups And Down

31 1 0
                                    

Chapter Twenty Eight:

YUKI'S POV

*yawn*

(-_-) inaantok pa talaga ako!

Anung oras na ko nakatulog kagabi dahil kay Micco!

Madaling araw na nangungulit pa din sya sa cellphone!

Binuksan ko ang locker ko at....

(=__________=)

Bakit ba simula ng manligaw saken sii Micco kung anu-anong kakaibang bagay na ang bumubungad saken pagbinubuksan ko ang locker ko?

Tulad na lang nung nakaraan na araw sandamakmak na chocolate ang nakalagay dito. Para bang balak lang bulukin ang lahat ng ngipin ko!

Tapos kahapon napag kasya nya yung isang malaking teddy bear dito sa locker ko! As in malaki talaga sya! Kasing laki ko! Tapos ngayun love letters!

Wala bang kakaiba doon? Well... i said LOVE LETTERS with "S"

Busog na busog nga ang locker ko sa dami ehh! Nagkanda laglag na nga yung iba!

Nakakaloka sii Micco mangligaw!

Nung isang araw nagising ako ng maraming bulaklak sa kwarto...BULAKLAK NG PATAY!

Gusto nya daw kasi na iparating saken na patay na patay sya saken!

Ehh kung sya kaya yung pinapatay Ko?! 

Tapos eto nga kahapon! Simula umaga hanggang madaling araw hindi natahimik ang cellphone ko sa kakatawag nya. Nananaginip na nga ako tinatawagan nya padin ako. Hayy!

Tapos ngayun itung sandamakmak na love letter na toh! Ehh kung sinisilaban ko kaya sya gamit ng mga papel na toh?! Haist! Sakit sa ulo!

Di ko malaman sa taong yung nangtitrip lang sya o talagang nangliligaw ehh!!

Nakakaloka!!

Nag-lean ako para maabot ko yung nalaglag na love letters nii Micco.

Dadamputin ko na sana yung huling papel ng may naunang dumampot nun.

Tinunghay ko ang ulo ko para makita kung sino yung dumampot...

"J-jerick...."Gulat na reaksyon ko.

Si Jerick...pumasok na sya.

His been a whole week absent. Simula nung school fest ngayun pa lang sya pumasok.

"Good morning baby ko(^^)"Nakangiting bati nya saken.

Tumayo na ako at hinarap sya.

"Long...time no see..."Wala sa sariling sambit ko.

Natawa sya ng bahagya tapos kinurot ng mahina ang pisnge ko.

Bakit naman kaya ang tagal nyang absent?

Nakatingin lang ako sa mata nya ng bigla syang tumungo.

Ng tignan ko kung ano yung tinitignan nya nanglaki ang mata ko.

"Waaaahhh! aken na yan!"Aagawin ko sana yung papel pero tinaas nya.

"Oooops! abutin mo muna! Hahaha"

Pano ko naman maabot yun?!(>3>) hmpf!

"Ang sama mo Je! Alam mo namang dii ko abot yan ehh!!" Maktol ko.

"HAHAHA Di mo ko madadaan sa paawa mung yan! Bleeh!"

Tss! Sayang!! Pero kailangan ko talagang makuha yun! Nakakahiya baka basahin nya!

My Bully guyTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon