Untitled: Saru Oxton(BL)

Chapter 9

NGINGITI-NGITING tinitingnan ni Shiel si Saru habang hinihila ang kanilang mga bagahe.

Nakasimangot itong nakasandal sa kotse. Hindi kasi niya ito hinayaang tulungan siya sa pagbubuhat ng bagahe nila. Bakas sa mukha nito ang pagka-inis at pagka-bagot.

Cute.

Inirapan siya nito kaya naman natawa na siya. Mabilis niyang naipasok sa compartment ng sasakyan ang mga maleta. He opened the door for Saru but the boy just ignored him.

Napabuntong hininga siya. Nilapitan niya ito at ikinulong sa pagitan ng katawan niya at ng sasakyan. Hindi pa rin siya pinansin nito at nanatiling malayo ang tingin.

"Saru..."

Hinalikan niya ito sa baba. "Baby.." Nakarating ang labi niya sa leeg nito. Marahan niyang hinalikan ang leeg ng nagtatampong binata. "Baby..."

Nakailang lunok ang binata bago umimik. "S-shiel... B-bakit ba?" Namamaos nitong ani.

Tumigil siya sa ginagawa saka ito tiningnan sa mata. "Wag ka na magtampo please? Gusto ko lang namang pagsilbihan ka. Gusto ko panoorin mo lang ako, na nasa akin lang ang atensyon mo. Wag ka na magtampo please?"

Saru's face softened. "Okay. Hindi na ako tampo."

Mahigpit niyang niyakap ang binata. "I love you. Fuck. I really, really love you. I love you so much." He felt that Saru melted on his arms. He is so fucking happy.

"Hmmm..." Saru hugged him back.

Umaasa siyang tutugon ang binata pero wala. Tanging yakap lang ang ibinalik ni Saru. Walang salita, kagaya ng mga salitang binitawan niya. He wanted to hear those three magic words coming out of Saru's lips.

Umaasa siya na maririnig niya ito, soon. Nasabi na ni Saru that he's sinking. But, he's still not in the bottom.

Maybe Saru's still on the way.

"BAKIT ANDAMI mong dalang gamit? May dalawang maleta na tapos may isang malaking bag pa? Shiel.. Tatlong araw lang tayo sa village, bakit madami?" Tanong niya sa hari.

Nilingon siya nito habang nagmamaneho. "Yung isang maleta ay mga damit natin. Yung isa ay para sa red juice mo. Tapos, yung malaking bag naman ay para sa snacks para hindi ka magutom sa biyahe. Hindi ako papayag na magutom ka. Okay?"

Hindi niya alam kung matutuwa ba siya o maiinis kay Shiel. Ang hari kasi ang naghanda ng lahat, ni hindi nga siya nito pinahawak ng miski isang damit.

Inismiran niya ito. "Okay."

Ngumiti ang hari bago ulit pumaling sa daan. Namagitan ang katahimikan na agad din namang pinawi ng hari.

"Baby... I'm hungry..." Shiel whispered.

Napangisi si Saru. "Go eat the snacks in the bag."

The king unbelievably looked at him, then pouted. "Forget it..."

He laughed. "Iparada mo muna sa gilid." Natatawa niyang ani. "Come on. Make it fast, alright? Baka hapunin tayo sa biyahe."

Mabilis namang nagparada ang hari sa gilid ng kalsada saka siya sinunggaban.

"Hmm.. Smells good. I'm really hungry.. Can I drink a lot?" Tumatama ang hininga ng hari sa leeg niya.

He nodded. "Go on. I always drink red juice so I'll be fine." Sinuklay niya ang buhok nito. "Make yourself full."

"Yes my King." Shiel started licking his neck. Millions of pleasures surge in to him as the king's fangs sink on his skin.

"Oh...that's so fucking good...Ahh"