(Baby Don't Cry)

9

မ်က္​ႏွာ​ေပၚအလင္​း​ေရာင္​ထိုး​ေနတယ္​လို႔ခံစားရတာ​ေၾကာင္​့ ႏိုးလာသည္​။
ႏိုးႏိုးခ်င္​းကိုအလုအယက္​ဝင္​လာတဲ့နာက်င္​မႈ​ေတြကျပည္​့ႏွက္​သြားသည္​။

မ်က္​လံုးကို​ေျဖး​ေျဖးခ်င္​းဖြင္​့ပီး ျဖစ္​ပ်က္​သမွ်ျပန္​စဥ္​းစား​ေနမိသည္​။
မ်က္​လံုးပြင္​့သြား​ေတာ့ Baekhyunကိုဖတ္​ရင္​းအသက္​႐ွဴမွန္​မွန္​နဲ႔အိပ္​​ေပ်ာ္​​ေနတဲ့Chanyeolကိုယ္​​ေပၚမွာအက်ႌမ႐ွိ။

သူ႔မ်က္​ႏွာ​ေလးကို​ေငး​ေနမိသည္​။

အနီး​ဆံုးမွာ႐ွိ​ေန​ေသာ္​ျငားအ​ေဝးဆံုးသို႔​ေရာက္​​ေနသ​ေယာင္​။
​ေဝ့ဝဲလာတဲ့မ်က္​ရည္​စတို႔​ေၾကာင္​့မ်က္​​ေတာင္​ကိုပုတ္​ခတ္​ ပုတ္​ခတ္​လုပ္​လိုက္​သည္​။

Chanyeolမ်က္​ႏွာ​ေခ်ာ​ေခ်ာကို​ေငးလို႔မွမဝ​ေသး။

ဖ်က္​ကနဲပြင္​့လာတဲ့မ်က္​ဝန္​းအစံုတို႔​ေၾကာင္​့လန္​႔ဖ်ပ္​သြားရသည္​။

ညကအ​ေျခအ​ေနနဲ႔ မ်က္​ႏွာခ်င္​းဆိုင္​လိုက္​ရတာ​ေၾကာင္​့​ေျပာမျပတတ္​​ေအာင္​႐ွက္​ပီးမ်က္​ႏွာကမန္​းကတမ္​းလႊဲ​ေတာ့ Chanyeolႏွခမ္​း​ေထာင္​့စြန္​း​ေတြ​ေကြးသြားတာျမင္​လိုက္​ရသည္​။

က်​ေနာ္​ ့ကိုဖတ္​ထားတဲ့လက္​ကို႐ုတ္​ပီး ကုတင္​​ေအာက္​က သူ႔အဝတ္​​ေတြ​ေကာက္​​ေနတာ​ေၾကာင္​့မ်က္​ႏွာကိုတစ္​ဖက္​သို႔သာလႊဲထားလိုက္​သည္​။

႐ွက္​တယ္​..

သူ​ေရာ..ဘာ​ေျပာမလဲ?
ဘာ​ေျဖ႐ွင္​းခ်က္​​ေပးမလဲ?
​ေတာင္​းပန္​မွာလား?

ဒါမွမဟုတ္​.. .
​ေဘာင္​းဘီ ျပန္​ဝတ္​ပီးသည္​ျဖစ္​သည္​့သူကသူ႔အက်ႌကိုပုခံုး​ေပၚတင္​ရင္​း ကုတင္​​ေအာက္​က​ေနဘဲက်​ေနာ္​့ကိုအုပ္​မိုးကာငံု႔ၾကည္​့သည္​။

Chanyeol

"Sorry...ငါညကမူး​ေနလို႔ မင္​းကို ဟာနာ အမွတ္​နဲ႔.."

​ေတာ္​ပီ။
ဒီ​ေလာက္​ဆို က်​ေနာ္​ ငို​ေႂကြးဖို႔လံု​ေလာက္​ပီ။
အသည္​းထဲထိစိုက္​နင္​့သြား​ေအာင္​ Chanyeolစကားတခြန္​းကအရာ​ေရာက္​သည္​။