Marinette Dupain-Cheng
Bu hayata katlanmamı sağlayan 1 kişi var Adrien Agreste.. Evet ünlü model tüm kızların sevgilisi. Ama ben onun peşinden koşan o kızlardan değilim ben onun sadece arkadaşıyım. Çocukluğumuzdan beri arkadaşız.
5 yaşında birbirimizle tanışmıştık. Ailelerimiz arkadaştı hem de gerçekten çok yakın arkadaş.. ve bizim de öyle olmamızı istediler. İlk başta pek iyi anlaşamazdık. Birbirimizden nefret ederdik. Birbirimizi görmeye bile ufacık tahammülümüz yoktu. Aslında ben onunla arkadaşlık kurmaya çalıştım ama o beni istemedi ben de umudumu kestim
Ta ki 8 yaşımıza kadar. Okuldaydım henüz 2. sınıftım ve iki kişi bana sataşıyordu benden çok büyüklerdi. Birden bire Adrien geldi ve küçücük boyuna rağmen onlarınkine hiç bakmadan bağırıp onlara vurmaya başladı. Evet kabul ediyorum bu çok komikti ama o davranışı beni çok etkilemişti. Ve o gün bu gündür çok yakın arkadaşız.
Ben onlarda çok kaldım. Hatta birlikte banyoya girmişliğimiz bile var ben onu kardeşim olarak görüyordum. Benim kardeşim yoktu ama o vardı. O kelimelere dökemeyeceğim kadar değerliydi benim için. Şuanda 21 yaşındayız 14 yıldır arkadaşız.
.
Yine alarmımın sesiyle uyandım ama normalde küfrederek kapattığım alarmı duyduğuma hiç bu kadar sevinmemiştim açıkçası. Neden mi? Çünkü bugün 1 yıldır görmediğim kişiyi görecektim Adrien... Bir iş için İngiltere ye gitmişti.
O yokken hayatım o kadar saçmaydı ki. Hatta o gittikten sonra toparlanmam çok zor oldu hergün evine gittiğim kokusuna alıştığım çocuğu artık sadece dergilerde görüyordum. Onu aradığımda hep meşgul oluyordu ve bu beni hep çok sinirlendirmiştir.
Ve o gün geldi onu görecektim 1 yılın ardından onu görecektim
Çok süslü giyinmeyi tercih etmem siyah bir kot beyaz bir sweatshirt ve bir spor ayakkabı bazen hafif bir makyaj yaparım. Tabi gerekirse süslü olmasını da bilirim
Bugüne özel hafif bir makyaj yaptım kot şortumu ve üstüme de kısa bir sweatshirt giydim. Onu havaalanına karşılamaya gidecektim her ne kadar gelme dese de ben onu görmeyi çok istiyordum.
Havaalanına gittiğimde kalbim yerinden çıkacak gibiydi çok heycanlıydım. Bu heyecan çok ama çok fazlaydı benim için.
Ve onu gördum. Siyah bir kot gitmişti üstünde de kısa kollu haki bir bluz vardı. Ama ilk dikkatimi çeken şey gözleriydi küçüklüğünüzden beri bana o gözlerle her bakışında kendimden geçerdim. Anında sakinleşirdim.
Onu görünce hemen bana koşacağını sanmıştım çünkü ben öyle yapacaktım. Ama o hiç beklemediğim birşey yaptı. Onun arkasında duran bir kız vardı. Onu hiç faketmemiştim. Onun elimden tuttu ve dümdüz yürümeye başladı. Beni görmedi bile. Birsüre onları izledim. Yemek yediler, tatlı, ve birsüre kafede sohbet ettiler. Adrien gerçekten de beni unutmuştu. Beni nasıl unutabilir!
En sonunda beni aradı
Orman Gözlüm💚 Arıyor...
A: Mari?
Sesini duyunca gözümden 2 damla yaş düştü. Uzun süredir konuşmuyorduk hep mesajlaşmıştık.
M: Hey nerdesin?
A: Seni gelmemen için aramıştım ama sen geldin sanırım.
M: Ş-şey e-evet geldim. Sen neden gelmememi isteyecektin k ki?
Sesim titriyordu. O da anlamış olacak ki -benim her halimi biliyordu gözlerime bakınca bile neyim olduğunu anlardı-
A: Sen iyi misin?
M: E-evet iyiyim sen ne diyecektin
A: Önemli değil sen nerdesin?
Bu kadar rahat konuşması çok üzüyordu
M: Ben .......mağazasının önündeyim
A: Tamam bekle geliyorum
M: Tamam
3 dakikadan sonra geldiğini gördüm ve tabi o kız da yanındaydı. Ve elleri birbirine kenetlenmiş gibiydi. Bu bir duyguyu harekete geçirdi
Hayalkırıklığı
Çok kırılmıştım. Böyle birşey beklemiyordum.
Beni görünce hiçbirşey ifade etmeyen yüzünde bir gülümseme oluştu. O çok özlediğim gülümsemesi. Yanaklarındaki küçük çukurlar belli oluyordu.
En sonunda o cadalozun ellerini bırakıp bana sarıldı. Ve o koku. Beni kendimden geçiren, başımı döndüren o koku. O kokuyu alarak uyuyakalmayı özledim.. onu çok özledim
A: Mari ah Aman Tanrım çok değişmişsin
Ona bir baktım vücudunu geliştirmişti saçını uzatmıştı nerdeyse gözüne girecekti
M: Ya öyle mi yok ya bende değişiklik yok da sende var gibi
Tabi içimdekileri ona yansıtmamalıyım
Yanındaki cadı genzini temizledi
A: Ah Mari bu Kagami benim.. şeyim ıı sevgilim
Sevgilisi mi? Ben doğru mu duydum. Beni sevgilisiyle tanıştırdı
M: Memnun oldum ben de Marinette
Elini sıktım.
Bana çok kötü bakıyordu.. Altında kalır mıyım hiç ben de öyle baktım.
Adrien aramızdaki gerginligi hissetmiş olacak ki
A: Mari Kagamiyi evine bırakmalıyız sonra seninle biraz vakit geçirelim mi?
M: Tabi Adrien
Neyseki aynı evde kalmıyorlar
.
Cadalozu evine bırakınca Adrien ile hep gittiğimiz kafeye gittik. Hiç kendimi onunla konuşacak modda hissetmiyordum. Onu kaybetmiştim. O cadalozun bakışı çok şey anlatıyordu
Sevgilimden uzak dur
Ben bunu yapamazdım artık. Bunu yapacak gücüm yoktu.
Ve kafamda birsürü soru vardı...
M: Ne zamandır sevgiliniz
A: 1,5 yıldır
Ne nasıl yani ama o 1 yıl önce gitti İngiltereye. Nasıl olur.
M: Ne?! Ama sen-
A: Ben İngiltereye onu görmek için gitmiştim
M: Ne için ne için!!
A: Ama sonra orda kalmaya karar verdim
M: S sen ne yaptın. Birbirimize söz vermiştik hatırlıyor musun Adrien. Hiçkimse aramıza giremez demiştik. Sen o cadı için beni bırakıp gittin mi yani!!
A: Mari-
M: Adrien sana inanamıyorum. Sen gittikten sonra ben neler yaşadım biliyor musun sen!? Nasıl yaparsın. B-beni nasıl bırakıp gidebilirsin sen-
A: Bunu söylediğine inanamıyorum Marinette benim adıma mutlu olmanı beklerdim...
____________
Çok mutluyumm
Umarım seversiniz <3
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sadece Sen (Tamamlandı)
FanfictieAdrien ile Marinette yakın arkadaşlar Adrien 1 yıldır İngilterede. Dönünce neler olacak? Açıklama yazamıyorum ya