CHAPTER 5-it's a date

99 3 0
                                    

Kasalukuyan kaming kumakain dito sa restaurant,nag order lang ako ng rice and I didn't know what types of food this, sabi niya try ko daw masarap daw e.

"While we waiting,can you tell some story of yours?" Tanong niya sa akin habang naka ngiti,omyy gwapoo netoo

Ganito pwesto namin

                   Vince
Table---------------------------
                    Me

Interesado agad ha? Ano naman kaya I kukwento ko? Where should I start?

"Ahmm ano ba gusto mo malaman about me?"Tanong ko

"Every little piece of your story,tell to me"
Sagot neto,Bakit ba ang astig niyang mag salita

"Okay,I'm only child,my dad ayon wala na iniwan na kami,so si mama nalang ang nag papatakbo ng company namin" maikling pag sasalaysay ko.

"Shh don't cry"pinunasan niya ang mga luha ko na sunod sunod na pumapatak

Nakakahiyaaa! Bakit ba ako naiiyak ng hindi ko alam.

"Thanks,Sorry hindi ko pa Kase matanggap na wala na sya,ang hirap Kase na walang ama sa tabi,yung feeling na gusto mo syang yakapin but it's too late he's gone"Kumuha akong tissue sa may bag ko at pinunasan ang aking mga luha.

Na kita ko siyang tumayo at umupo sa tabi ko,nakakahiya talagaaa

"Shhh,okay lang yan alam mo ba na malulungkot sya dahil nakikita niya ang kaniyang prinsesa na umiiyak?" Inakbayan niya ako at pinapatahan niya ako gamit  ang kamay niya na nasa balikat ko.

"The first I saw you,there's in my mind na
You have a strong personality,you have a fake laughs and smile then your eyes is...I think it is sad"tuloy tuloy na sabi niya,hindi ako Maka galaw sa sinabi niya,ganon ba talaga mag matiyag ang lalaking to? Bakit tama lahat ng nasa isip niya?

Lumayo na sya sa pagkaka akbay at hinawakan niya ang dalawa kong balikat at hinarap  niya ako sa kaniya.

"Listen to me Faye,I know this is the first that we talk,yung maayos talaga"

Natawa naman ako sa Sinabi niya na "yung maayos talaga" HAHAHA
Pero seriously? Si Vince ba ito?

"Noon pa man ay nakikita na kita,binabantayan kita,lagi rin kitang sinusundan"nawindang ako sa Sinabi niya
Totoo yon?? Bakit? At paano? Kaya pala parang may sumusunod sa akin.

"Nakita ko kung pano ka nalungkot ng sobra,I want to hug you,but I'm scared
Dahil hindi mo naman ako kilala"
Tinanggal niya na ang pag kakahawak sa akin at muling umupo sa pwesto niya,sa may harap ko.

Tahimik lang akong nakikinig sa kaniya at naguguluhan parin kung ano ba talaga ang ng yayari.

"I know,your thinking what I'm saying now,alam kong naguguluhan ka"he chuckled at umiling uling

"A-ano  ba sinasabi mo? Nagka kilala naba tayo?"Tanong ko sa kaniya dahil sobrang naguguluhan na talaga ako.

Dumating na yung order namin

"Sa ngayon? Kain muna tayo,diba nagugutom kana?" Pag iiba niya ng usapan,upakan kona kaya to pabitin e

"This is only a lunch break right?" Tanong ko

"No,it's a date"maikling sagot nito

Kinikilig man ako pero pinigilan ko at nag nod nalang omyyyy what a simple date>•<.

Vince P.O.V

Hindi ko masabi Kay Faye ng deretso ang sasabihin ko dahil ayoko siyang mabigla
Gusto ko sa Mama niya mismo malaman
At hindi sa akin,Yari ako Kay Tita kapag nag kataon.

She's In PainWhere stories live. Discover now