Harry Pov
'Harry?'
'Harry?'
Van ver weg hoor ik een stem praten. Het klinkt bezorgd en vol medelijden. Ik voel dat degene aan mijn arm schudt, maar zelf bewegen lukt me niet.
Iemand laat me voorzichtig rechtop zitten en houdt mijn hoofd omhoog.
'Harry, wordt wakker alsjeblieft,' fluistert dezelfde stem.
Moeizaam open ik één oog en ik wil overeind schieten als ik de persoon naast me zie.
Louis.
Hij houdt me rechtop en zorgt ervoor dat ik niet kan opstaan. Hij heeft wat tissues met bloedspetters in zijn hand. Zijn ogen staan verward en hij blijft naast me zitten.
'Wat.. wat doe jij hier?' Eindelijk ben ik in staat om iets te zeggen.
Louis kijkt naar de grond en bijt op zijn lip. 'Ik moet weer gaan. Liam komt zo om je te helpen.'
Hij staat op en maakt aanstalten om weg te lopen, als ik ineens zijn hand pak.
'Nee, blijf hier,' zeg ik zachtjes.
Verschrikt door mijn actie zet hij een stap naar achter, waardoor ik bijna van het bankje af val. Net op tijd vangt hij me op, met zijn hand nog altijd in de mijne. Hij glimlacht even en legt me dan terug. Hij kijkt me recht in de ogen aan, waardoor ik even smelt. Ik breng mijn hand naar zijn wang en glimlach warm. Hij beweegt zijn hoofd dichter naar mij toe en sluit zijn ogen. Heel langzaam brengt hij zijn lippen naar de mijne, waardoor ik zijn warme adem voel. Voorzichtig drukt hij zijn lippen op die van mij en beweegt langzaam. Het is een lieve, rustige zoen en meteen voel ik me helemaal gelukkig. Lief zoen ik terug en na een aantal seconden haalt Louis zijn lippen weer van de mijne af. Hij lacht en haalt een hand door zijn warrige haar. Zijn ogen schitteren en zijn kuiltjes lachen me toe.
Dan verdwijnt zijn lach als sneeuw voor de zon en kijkt hij me spijtig aan. Verbaasd kijk ik terug, niet wetend wat ik moet doen.
'Harry ik-. Ik moet gaan. Tot later, denk ik,' mompelt hij.
'En ik dan?' vraag ik verward. We hebben net weer gekust en nu laat hij me weer achter?
'Ik had al gezegd dat Liam komt.' Na die woorden loopt hij bij me vandaan, de school weer in. Hij kijkt nog een keer achterom en ik zie een schuldgevoel in zijn blik.
Nog geen minuut later komt Liam aangerend.
'Harry sorry! Ik zat nog in de les maar ik ben zo snel mogelijk gekomen.' Hijgend komt hij voor me staan, zijn handen op zijn knieën.
Ik maak een gebaar. 'Het geeft niet, Louis was hier.'
Vragend kijkt Liam me aan. 'Louis?'
Ik knik. 'Ja en hij vertelde me dat jij eraan zou komen.'
Hij komt naast me zitten op het bankje. 'Wat gek. Louis heeft helemaal niks tegen mij gezegd.'
'Huh? Maar hoe wist jij dan dat ik hier zat en dat Niall en Zayn me in elkaar hebben geslagen?'
Liam haalt zijn schouders op. 'Dat voel ik. Ik merkte dat er iets niet goed was en toen ben ik de les uit gegaan.'
Ik omhels Liam. 'Bedankt dat je er bent.'
Hij knuffelt mij terug. 'Natuurlijk! Maar wat was er nou gebeurd?'
Ik zucht even, maar vertel het dan toch. 'Ik was gewoon hier buiten en ik zat in het gras. Ineens stonden Niall en Zayn achter me en ze vroegen wat ik met Louis had gedaan. Ik begreep hen niet en toen duwden ze me op de grond. Ze deden me pijn en ik moest vertellen wat er tussen mij en Louis was gebeurd.'
Liam knikt even bedachtzaam. 'Maar je snapte hen dus niet?'
'Precies,' antwoord ik. 'Ik dus maar niks en toen zei Zayn dat het dan maar op de harde manier moest. Ze schopten me overal en sloegen me ook waar het maar kon. Het doet zoveel pijn Li.'
Liam slaat even een arm om me heen. 'En wat gebeurde er daarna?'
Ik haal mijn neus op en veeg een verloren traan weg. 'Ze lieten mij achter op de grond en toen ben ik naar het bankje gestrompeld. Ik zat er net op toen ik ineens een klap tegen mijn achterhoofd kreeg. Ik denk dat ik ben flauwgevallen want het deed zoveel pijn. Ik hoorde vaag een stem die mijn naam noemde. Het moment dat ik mijn ogen opendeed, zag ik Louis.'
Liam trekt verbaasd zijn wenkbrauw op, maar zegt niets als teken dat ik verder mag vertellen. Ik ga even wat dichter tegen hem aanzitten waarna ik over een schram wrijf.
'Louis hield mij rechtop en verzorgde mijn bloedneus. Hij legde me goed neer op het bankje en hij kuste me alweer! Het voelde zo goed. Hij was ook dit keer degene die de eerste stap zette, Liam!' ratel ik glimlachend.
Hij glimlacht. 'En?'
Mijn mondhoeken zakken ver naar beneden. 'Hij trok terug en toen zei hij dat hij weg moest. Hij vertelde dat jij eraan zou komen. Gelukkig zei hij niet dat hij spijt van de zoen had, ookal leek het wel een beetje zo.'
'Maar hij schopte je in ieder geval niet dus.'
Ik schud mijn hoofd. 'Hij was eigenlijk heel lief.'
Het blijft even stil. Liam weet duidelijk niet wat hij moet zeggen. Dat is niet erg. Zijn aanwezigheid voelt fijn en vertrouwd. We moeten allebei even nadenken over de situatie.
'Heb je nog veel pijn?' vraagt hij uiteindelijk.
Ik haal mijn schouders op. 'Wel redelijk. Hopelijk doet het niet te veel pijn om te lopen, de schooldag duurt nog lang.'
'Misschien is het dan beter om naar huis te gaan,' stelt Liam voor.
'Ik wil Louis spreken.'
'Haz, ik weet niet of dat nou zo'n goed idee is,' zegt Liam. 'Hij is ook een beetje overdonderd denk ik. Gun hem wat tijd en ruimte.'
'Ik wil gewoon even met hem praten, dat is alles.'
'Ik zou het niet doen, maar ga je gang,' zegt Liam hoofdschuddend. 'Weet dat je altijd bij mij terecht kan.'
Ik glimlach. 'Dat weet ik.'
De bel gaat, als teken dat de pauze begint. Liam en ik blijven op ons bankje zitten, we hebben nu nog 15 minuten voordat de volgende les begint. Dan zitten we gelukkig wel weer bij elkaar.
'Wanneer wilde je met Louis gaan praten?'
'Weet ik niet. Misschien vanmiddag? Dan zijn wij even laat uit en dan moet ik toch nog op jou wachten,' antwoord ik.
Liam knikt. 'Maar doe wel voorzichtig. Je weet dat hij agressief kan zijn. En o ja. Zorg ervoor dat Zayn en Niall niet in de buurt zijn. Na daarnet weet je het maar nooit.'
'Ik zal uitkijken,' beloof ik hem.
Liam schenkt me een warme glimlach. Ik lach terug en voel even een pijnscheut door mijn buik gaan. Ouch.
Hee
Ik weet dat ik het eigenlijk nooit zeg, maar bij deze: super bedankt voor alle reads, comments en votes ! Bedankt voor de mensen die er sinds hoofdstuk 1 zijn en bedankt voor de mensen die er later bij zijn gekomen ! Nog even en we gaan richting de 1K !Moeten jullie maandag weer naar school of is de vakantie net begonnen ? Ik heb net vakantie !
XxxxxxJ
JE LEEST
Being Gay Is A Sin ༄ l.s
Fanfiction'Ik.. ik kan het niet!' 'Wat kun je niet?' zijn stem klonk verdrietig. 'Gay zijn..!'