21.

1.1K 31 90
                                    

Pov Louis

Nadat ik Harry geholpen help, loop ik weer snel richting school. Ik kijk nog even achterom en zie hem op het bankje liggen. Zijn ogen half dichtgeknepen door de zon.
Ik zucht en vervolg mijn weg door de school. De pauze begint zo en ik wil eigenlijk Zayn en Niall vermijden. Ze weten niet dat ik Harry heb verzorgd en geholpen en dat is maar beter ook.

Het was zo zielig. Hoe hij daar op de grond lag met zijn ogen dicht. Het leek zelfs even alsof hij niet meer ademde. Zijn armen zaten vol met striemen. Op zijn hoofd zat een wond waar het bloed uitstroomde.
Ik kon het niet langer aanzien en besloot naar hem toe te gaan. Iets in me vertelde dat ik hem moest helpen, ookal doe ik hem zelf ook dat soort dingen aan. Hij kon daar gewoon niet langer blijven liggen.

Ik bijt even op mijn lip als ik Zayn en Niall naar mij toe zie lopen.

'Waar zat jij net?' Vraagt Zayn.

'Hoezo?' Ik houd mijn hoofd schuin en probeer oogcontact te vermijden.

'We vroegen je af waar je was. We konden je nergens vinden,' legt Niall uit.

'Oh. Nou ja. Ik liep hier gewoon een beetje rond,' antwoord ik ongemakkelijk.

'Weet je dat heel zeker?' Zayn knijpt zijn ogen tot spleetjes en duwt me tegen een rij kluisjes aan.

Mijn hoofd wordt rood en kijk hem verschrikt aan. Nog nooit hebben we met elkaar gevochten of dreigend tegen een muur aangeduwd. Het is een van onze regels, nooit elkaar bedreigen of fysiek pijn doen. En wat doet Zayn nu? Me bedreigen en me fysiek pijn doen door me ergens keihard tegenaan te duwen.

'Zayn stop. Je verbreekt de regel,' zeg ik.

'Zie je me boeien? Ik vraag je gewoon iets,' sist hij.

'Ja ik weet heel zeker dat ik gewoon hier rondliep,' lieg ik chagrijnig.

Zayn verslapt zijn grip en laat me los. 'Dus je was niet in Harry's buurt nadat Niall en ik hem in elkaar geslagen hebben?'

Ik knipper even met mijn ogen. Dus zij hebben Harry geslagen.. verrassend is het niet omdat we het vaak doen. Maar deze keer voel ik me boos worden.

'Nee ik was er niet,' snauw ik geïrriteerd.

'En wat doet zijn bloed dan op jouw shirt?' Vraagt Zayn spottend.

Ik slik even en nu pas valt de bloedvlek mij op. Ik probeer geen emoties te laten zien en kijk Zayn aan.

'Dat is zijn bloed niet. Het is de mijne. Ik had een bloedneus,' verzin ik snel.

Niall trekt zijn wenkbrauwen op. 'En daarom zagen wij jou bij hem vandaan lopen?'

Kwaad bal ik mijn handen tot vuisten. 'Jullie hebben me bespioneerd!'

Zayn grinnikt. 'Wat dacht jij dan? Je loopt al de hele ochtend naar hem te kijken. Natuurlijk gingen wij jou achterna.'

Ik blijf stil en doe niks. Als ik beweeg ben ik bang dat ik ze allebei een klap ga geven uit boosheid. En dan wordt alles nog erger. Wat moet ik doen? Zeggen dat ik Harry echt niet geholpen heb, dat het iemand was die op mij lijkt? Dat heeft geen zin, want ze hebben het met eigen ogen gezien. Ik wil ze ook niet kwijt als vrienden.

'En wat dan nog?' vraag ik. 'Wat gebeurt er als ik zeg dat ik hem geholpen heb?'

'Ach Louis toch. Ben je zo diep gezakt? Ben je zo erg neergedaald op zijn niveau? Ik dacht dat je beter was dan dat,' zegt Zayn hoofdschuddend.

Ik zucht en kijk ze dan beide aan. 'Ik ben ook beter dan dat ja.'

'Waarom hielp je hem dan, als je beter bent dan hij?' vraagt Niall.

Ik rol met mijn ogen. 'Mag dat niet?'

Zayn trekt zijn wenkbrauwen op. 'Nee dat mag inderdaad niet. Hij is minder dan wij, je hoort hem juist pijn te doen. Maar het lijkt erop dat je dat niet meer kunt.'

Ik bijt op mijn lip. Natuurlijk kan ik dat nog, maar liever doe ik het niet meer. Het voelt gewoon niet goed. Ik mag zo blij zijn dat ze niks over de zoen zeggen. Dat betekent waarschijnlijk dat ze die niet gezien hebben, thank god. Als ze die wel gezien zouden hebben, was ik er geweest. Dan hadden ze me publiekelijk opgehangen aan een paal, midden in het centra. Zodat iedereen kan zien wat ik heb gedaan. Ze zouden me vernederen totdat ik mezelf zou haten. En daarna hangen ze me dus aan die paal.

'Ik kan dat heus wel,' zeg ik, doelend op wat Zayn zei.

Niall lacht en houdt zijn hoofd scheef. 'Zeker?'

Ik knik vastbesloten.

Zayn grijnst. 'Ik denk dat je dat zult moeten bewijzen. Als we vanmiddag uit zijn, slaan we hem in elkaar. En jij bent dan degene die hem de hardste klappen zult geven.'

Mijn mond staat wagenwijd open. Zijn ze serieus? Ik slik even. Ik moet dit wel doen als ik ze als te vriend wil houden. En trouwens; Harry en ik hebben helemaal niks met elkaar dus zo erg is het ook weer niet. Als ik hem gewoon een paar rake klappen geef is het genoeg. Ik wil niet dat hij bewusteloos raakt of erger.

'Prima,' antwoord ik nonchalant, maar mijn hart doet pijn. Wat is dat nou telkens? Elke keer als Harry pijn heeft of er iets met hem is, doet het mij ook pijn. Elke keer spookt hij weer door mijn hoofd. Elke keer moet ik aan hem denken. Elke keer..

Spottend kijken Niall en Zayn me aan. 'Dus je doet het? Je doet mee?'

Ik knik weer. 'Ja.'

Hehehe ik vind het zo leuk om dit soort dingen te schrijven.

ik heb nu trouwens een nieuw boek op mijn account staan ! het heet 'play date' en is ook een larryboek. het is een vertaling van @lukehemoji :) zeker lezen !

En oofff, Falling de musicvideo <333333

Ik wilde trouwens binnenkort een soort q&a doen, dus als je vragen hebt aan mij, of aan een van de personen mag je ze achterlaten !

vragen aan:

harry:

louis:

zayn:

niall:

andere personen:

mij :) :


xx J

Being Gay Is A Sin ༄ l.sWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu