(MEDYA: Evangeline)
" Hala derinin altındaki şeytanım, benden asla kurtulamayacaksın... Buradayım, korkma alışacaksın..."
Benimdeki fısıltılar hiç geçmiyor aksine günden güne daha da çoğalıyorlardı. Çok korkuyordum. Ne yapacağını bilmez bir şekilde saklanacak bir yer ararken kafamın içinde kahkahalar yankılanmaya başladı :"Hahahaha... Aptal kız! Kendinden saklanabileceğini mi düşünüyorsunnnn..."
Yatağın üstüne geçip ellerimle kulaklarımı kapattım. Bir ileri bir geri sallanırken bir yandan da annemin küçükken bana sözlediği ninninin sözlerini tekrar ediyordum. Fısıltıların geçtiğini düşünüp söylemeyi bıraktığımda birkaç saniyenin ardından tekrar ninninin o hoş melodisini duymaya başladım. Ama söyleyen ben değildim...
Boş odaya doğru bağırdım: " Siz gerçek değilsiniz, sadece beynimin bana oynadığı oyunlarsınız! DEFOLUN kafamın içinden..." Cümlem biter bitmez bir kahkaha daha duydum ve bu eskisinden de şiddetliydi.
Ama beni korkutan o değildi ondan sonra söyledikleriydi...
"ÖNCELİKLE KİTABIMA BİR ŞANS VERDİĞİN İÇİN GERÇEKTEN ÇOK TEŞEKKÜR EDERİM <3 <3 UMARIM BEĞENİRSİN ;) İYİ OKUMALAR... :) ^-^ "
ŞİMDİ OKUDUĞUN
HATIRLA
Random"Bana geçecek dedin, bunlar bitecek, iyi olacaksın dedin!" gözlerimi gözlerine sabitledim "İnandım, sana bir an bile düşünmeden saf gibi kandım. Evet, b-belki gerçek o-olamayacağını biliyordum ama inanmak istemedim." Gözlerimin yaşların etkisiyle ya...
