Maaike p.o.v.
"bedankt iedereen voor het komen bij de eerste bijeenkomst van deze praatgroep. ik zie jullie allemaal volgende week weer om dezelfde tijd." zegt jade. iedereen zegt haar gedag en ik sta voorzichtig op van harry's schoot. "gaat het Maaike?" vraagt harry. ik knik langzaam. "echt heel knap dat je het zei." zegt hij. "dankje." zeg ik zacht. "ik vind het echt heel erg voor je dat je dat allemaal hebt mee gemaakt." zegt hij. even slik ik. "tja..." zeg ik zacht. "zie ik je volgende week dan weer?" vraagt hij. ik knik zacht. "tot volgende week Maaike." zegt harry en slaat zijn armen om me heen. hij geeft me een stevige knuffel. dan laat hij me los en zwaait naar me. daarna loopt hij weg. ik blijf alleen achter. als hij uit het zicht is, beginnen mijn benen te knikken. "m-mama?" zeg ik bang. net op dat moment zie ik de auto van mijn ouders aan komen rijden. meteen ren ik er heen. "MAMA!" roep ik en ren naar de auto toe. mama stapt uit en ik vlieg in haar armen. ik begin te huilen. "stil maar Maaike. het is goed. hoe was het?" vraagt mijn moeder. ik antwoord niet. "oke dan." zegt mijn moeder en doet de auto open. ik sprint meteen de auto in. ik hoor mijn moeder zuchten als ze instapt in de auto.
~~een week later~~
"NEE! MAMA! IK WIL NIET WEER!" roep ik boos. ik moet weer naar de praatgroep... ik heb er echt totaal geen zin in. "maaik, je moet gaan." zegt mijn moeder. "NEE! IK GA NIET!" roep ik hard. ik wil echt niet. nooit of de nimmer wil ik daar meer heen. "Maaike... nu! meekomen! we moeten!" roept mijn moeder. "nee mam." fluister ik. ik ga steeds verder naar achter en ga in het hoekje van de kamer zitten. "alsjeblieft..." zegt ik zacht. ik kruip helemaal in eljaar. "alsjeblieft mama... nee.." zeg ik. ik kruip nog verder ineen en ik voel handen om me heen. ze tillen me op. "nee alsjeblieft." zeg ik. ik vring me voorzichtig uit de armen. "nee." stribbel ik tegen. voor ik het weet, voel ik een koud briesje mijn lichaam passeren. "ALSJEBLIEFT." zeg ik huilend. "Maaike je gaat erheen." zegt mijn moeder. ze zet me neer in de auto, en doet de deur dicht. ik hoor haar instappen en voel de auto vertrekken. niet weer...
we komen aan en mijn ouders stappen uit. zonder dat ze mij uit de auto halen, niet dat ik dat wil, doen ze de auto dicht. ik kijk naar buiten en zie ze weg lopen. even ga ik weer liggen op de achterbank. opeens gaat de auto deur weer open. "Maaike? wil je alsjeblieft mee naar binnen komen?" vraagt de kalme stem van harry. harry? waarom komt ineens. "waarom kom jij? en niet gewoon mijn ouders?" vraag ik boos. "omdat ze jou toch niet mee krijgen. en aangezien het vorige week... soort van bij mij wel lukte, hebben ze mij gevraagd." zegt hij. "nee ik ga niet mee." zeg ik. ik ga aan de andere einde van de auto zitten. harry stapt in en komt naarst me zitten. hij sluit de auto deur en ik voel dat hij mij aan kijkt. "alsjeblieft Maaike. ga please mee." zegt harry. "nee harry! ik ga niet mee." zeg ik. de tranen wellen zich op. voorzichtig voel ik er een uit mijn oog ontsnappen. "hee.. maaik... niet huilen." zegt harry. hij schuift naar me toe en veegt mijn traan weg. "alsjeblieft." zegt hij. " desnoods zit je weer de hele tijd op mijn schoot! het maakt niet uit. ga gewoon met me mee. het is voor je eigen bestwil. op ten duur zal het je echt helpen. geloof me." zegt harry en hij slaat zijn arm om me heen. "dus, ga je mee?" vraagt harry. "als jij bij me blijft." zeg ik zacht. "afgesproken." zegt hij. ik maak de deur open en stap uit. ook harry stapt uit. meteen als hij de auto uit is, klam ik me vast aan hem. samen lopen we naar binnen.
mijn ouders kijken geschokt als ze mij en harry aan zien komen lopen. "dankjewel harry." zegt mijn moeder. "geen dank mevrouw." zegt harry netjes. ik geef mijn moeder nog even een knuffel. " sterkte meid. blijf maar dicht bij harry. hij let goed op je. dat heeft hij beloofd." fluisterd ze in mijn oor. ik laat haar weer los en neem even kort afscheid van haar. daarna loop ik weer, helemaal vast geplakt aan harry, verder naar binnen. we komen binnen en gaan in de kring zitten. weer ga ik op harry's schoot zitten. "dat dacht ik al." grinnikt harry. "val ik je lastig?" vraag ik aan hem. "nee tuurlijk niet! dit is geen probleem hoor." zegt harry. ik knik even kort. "oke damens en heren, fijn dat jullie er weer zijn! vandaag gaan we even wat dieper in gebeurtenissen van wat er is gebeurd." zegt jade. "goed, wie wil er beginnen?" vraagt ze. niemand antwoord op haar. "dan kies ik er wel een uit." zegt jade. "harry? wil jij beginnen?" vraagt ze. ik hoor harry even slikken. "eeh... okee." zegt hij zacht. hij schraapt even zijn keel.
JE LEEST
Would Things Change? Ft. Harry Styles
Fanficeen meisje... super bang... durft nergens heen zonder iemand anders die ze vertrouwd, word door haar ouders en haar school, waar ze overigens nooit naar toe gaat, naar een praatgroep gestuurd om over haar problemen te praten. daar ontmoet ze een paa...