Bloodless | myg

~Melek~

"Ben Eun Mi kadar saf salak değilim Min Yoongi? Seni bulamam mı sandın?!"

Bir süre daha şok içinde bana baktıktan sonra hızla aşağı indi.

"Senin burada ne işin var? Nasıl buldun burayı?"

"Giderken bıraktığın bodyguard getirdi beni buraya ve emin ol nereye gitmiş olduğunu tahmin etmek hiç de zor olmadı. Ayrıca ne işin var burada sorusunu benim sormam daha uygun değil mi sence? Beni koruyacağını söylüyor ve çok zaman geçmeden beni terk ediyorsun öyle mi?"

Sessiz bir şekilde kafasını yere eğmiş beni dinliyordu.

"Ne verecek cevabın ne de yüzüme bakacak yüzün var Yoongi. Cidden mi? Ben neden buraya geldim ki? Neden seni bulmak istedim ki? Neden bu durum bilincimi yitirtecek kadar üzdü ki beni?"

Son dediğim şeyle kafasını kaldırdı ve "Sen bayıldın mı yine?" diye sordu.

Histerik bir kahkaha attım ve "Ne önemi var? Sadece bu sıralar yaşadığım her şey beni zorluyor. Her şey Min Yoongi. Sen de dahilsin." dedim.

Omuzlarından tuttu ve "Bak Ga Yeon bunun senin için çok daha iyi olacağını düşündüm sadece. Seni bir şeylerden korumak için kaçmanın en iyi yol olacağını düşündüm." dedi.

Omuzlarımı sertçe ellerinden kurtardım.

"Taehyung gittiğinde Eun Mi'nin ne hale geldiğini hatırlıyorsun, değil mi? Benim de öyle olabileceğimi hiç düşünmedin mi?"

"İyi de Eun Mi, Taehyung'a aşıktı. Ve ailesinin ölümü de kötü etkilemişti onu."

Bir süre durdum. Ben de Eun Mi gibi olur muydum gerçekten?

"Belki durumum Eun Mi kadar kötü olamayacaktı ama etrafımda güvenebileceğim kimsenin kalmadığı düşüncesi beni yıktı Yoongi. Kang Dae'ye güvendim. Sana güvendim... Gerçekten aptalım. Üzgünüm. Sen benim hiçbir şeyim değilsin ve gitmekte özgürsün. Rahatsız ettiğim için özür dilerim."

Dolan gözlerimi saklamak için hızla arkamı döndüm ve ilerlemeye başladım.

Yoongi "Ga Yeon nereye?" diyerek kolumdan tuttu ve beni kendine çevirdi.

Kendimi tutamayıp ağlamaya başladım. Kolumu kurtarmaya çalışıyordum ama nafileydi. Ben çırpınmaya devam ederken Yoongi beni kendine çekti ve kollarını bana sardı.

"Ga Yeon. Ben çok özür dilerim. Bencilce düşündüm. Olan biteni anlatırsam benden daha da nefret edersin diye düşündüm. Ben senin için bir hiç olabilirim ama sen benim için her şeysin."

Dediği şeyle anlık bir şok geçirdim. Kollarını gevşettiği için kolayca geri çekildim ve "Ne?" dedim.

Derin bir nefes aldı ve "Yukarı çıkalım. Her şeyi anlatacağım." dedi.

Yukarı çıkıp ağaç eve girdiğimizde bani bir battaniyeyle sardı ve tam önüme oturdu.

"Şimdi lütfen sözümü hiç kesmeden beni dinle. Tamam mı?"

Kafamı onaylarcasına salladıktan sonra konuşmaya başladı;
"Ben bundan yıllar önce cezalandırıldım Ga Yeon. Ben senin iyilik meleğindim. Kulağa saçma geliyor biliyorum ama lütfen dinle. Bir önceki hayatında da tıpkı şimdiki gibiydin. Burnunun dikine giderdin, doğru bildiğini savunurdun ve bu benim hoşuma giderdi. Zamanla sana aşık oldum. Bir melek olarak bunu yapmam yanlıştı. Ben tanrıya göre büyük bir günahkardım artık. Ama elimden bir şey gelmiyordu. Beni bu dünyadaki en vahşi yaratıklardan birine dönüştürerek cezalandırıldılar. Eğer bizim çocuklarla tanışmamış olsaydım... Her neyse eminim bütün bunları Min Ho'nun nereden bildiğini merak ediyorsundur. Min Ho da kötülük meleğindi, yani senin şeytanındı. İşini iyi yapmasına karşılık verilen dilek hakkı vardır her meleğin. Min Ho da bir kurt adam olarak dünyaya gelmeyi dilemiş. Senin benimle tanıştığını gördüğü için sana ve bana kötülük yapmak istemiş. Dolayısıyla vampirlerin çoğu kez düşmanı olan kurt adamlardan biri olmak istemiş. Fıtratında kötülük olan birinden başka ne beklenir ki? İşte sana anlatmam gereken şey buydu."

Uzun bir süre sessiz kaldık. Sessizliği bozan ben oldum.

"Yani bana aşık olduğun için mi bütün bunlar?"

Kafa sallayarak beni onayladı. Üzgündü. Büyük ihtimalle hep üzgündü Yoongi.

"Benim yüzümden..." diye kendi kendime söylendim.

Gözlerini gözlerime kenetledi ve "Hayır. Senin olup biten hiçbir şeyden haberin bile yok." dedi.

Tekrar kafasını eğdi ve "Bu arada... Bunu asırlardır içimde tutmaktan yoruldum. Seni seviyorum Ga Yeon." dedi.

Ne demem, ne yapmam gerektiğini bilmiyordum. Her şey saçma geliyordu ama bugüne dek gördüklerim yalan olmadığını hissettiriyordu.

Battaniyeye daha çok sarıldım ve uzandım.
"Uyumak istiyorum." dedim ve gözlerimi yumdum. Belki de rüya görüyorumdur. Belki de az sonra uyanırım ha?

by withkof

Biraz saçmaladım sanırım. 😑😑