Uyandığımda evdeydim. Yani her şey gerçekten rüya mıydı? Telefonumu elime aldım ve son mesajlara ve aramalara baktım. Tabi ki her şey gerçekti. Sevinsem mi üzülsem mi kestiremedim doğrusu.
Bir süre boş tavanı izledikten sonra kalktım ve kahvaltı yapmak için aşağı indim. Derin bir uykunun ardından güzel bir kahvaltı beni mutlu etmişti. Gerçekleri öğrenmiş olmak üzerimden büyük bir yük kaldırmıştı. Bundan olsa gerek bugün kendimi uzun süredir hissetmediğim kadar huzurlu hissediyordum.
Kahvaltıdan sonra üzerime eşofmanlarımı geçirdim ve yürüyüş yapmak için dışarı çıktım. Kulaklıklarımı da kulağıma geçirdikten sonra kendimi derdi tasası olmayan bir insan gibi hissettim.
Yaklaşık bir saat sonra geri eve döndüm. Geldiğimde Yoongi kapının önünde beni bekliyordu. Beni görünce gülümsedi ve "Günaydın." dedi. Ben de aynı şekilde karşılık verdim.
"Keyfin yerinde sanırım." dediğinde kafamla onayladım.
"Gerçekleri bilmek bana her zaman huzur veriyor Yoongi. Gerçeklerin hep iyi olmadığını ben de biliyorum fakat yalan bir mutluluktansa gerçek bir üzüntüyü tercih ederim. Bu yüzden senden ricam bilmem gereken bir şeyler olduğunda 'senin iyiliğin için' zırvalığını bir kenara bırak ve bana direkt söyle."
Bir süre boş boş yüzüme baktıktan sonra "Sen nasıl istersen. Buraya okula beraber gideriz diye gelmiştim. Tabi eğer sen de istersen." dedi.
"Üstümü değiştirip geliyorum." dedim ve hazırlanmak için eve girdim.
~~~
Okula varana kadar ikimizde hiç konuşmamıştık. Dün öğrendiklerimden sonra Yoongi'nin bana söylemek istediği yüzlerce şey olduğunu düşünüyordum. Ama buna tezat olarak benim söyleyebileceğim hiçbir şey yoktu. Lise crushım bana olan asırlık aşkını itiraf etmişti. Eminim çoğu kişi buna sevinmemi bekler ama bu benim kafamda da kalbimde de büyük bir boşluğun oluşmasına neden olmuştu. Gerçekten birbirimizi sevdiğimizi düşündüğün Kang Dae ile daha yeni ve çok çirkin bir şekilde ayrılmıştık. Ve beni asırlardır sevdiğini söyleyen, bu sevgi yüzünden cezalandırılan bir Yoongi vardı karşımda. Lisede sürekli uyuyan o vampir değildi.
Otobüsten indik ve bir süre daha okula varmak için yürüdük. Aramızdaki sessizlik onu rahatsız olmalı ki konuşmaya başladı.
"Ne düşünüyorsun Ga Yeon?"
Hiç beklemediğim bir soru olmuştu bu açıkçası. "Hiç." dedim sadece. Bir anda durduğunu fark ettim ve geri döndüm.
"Gerçekleri söyleme işini sadece ben mi yapmalıyım?" diye sordu gözlerimin içine bakarak. İşte yine o boğuluyormuş hissi...
"Haklısın. Benim de tüm çıplaklığıyla her şeyi söylemem gerekir. Dün anlattıklarını düşünüyordum. Bir şey söylemem gerekiyor gibi hissediyorum ama söyleyecek hiçbir şeyim yok ne yazık ki."
Tekrar yürümeye başladı ve yürürken gülümseyerek bana döndü ve "Bir şey söylemene gerek yok." dedi. Çok güzel gülüyordu.
Tam bahçeye girdiğimizde Min Ho karşımızda belirdi ve "Ooo kimleri görüyorum?" dedi alayla.
Aynı onun tavrını takınarak "Ooo birileri sonunda benimle yüz yüze konuşma kararı aldı sanırım." dedim.
Bir anda ciddi ve bir o kadar da ürkünç bir ifade takındı ve "Sanırım şu şey sana olan biteni anlatmış küçük. Özgüveninin başka bir açıklaması olamaz." dedi.
Bunca zamandır neden arkamda öylece dikildiğine anlam veremediğim Yoongi sonunda söze girdi. "Min Ho'cum nedense kaşınıyormuş izlenimi uyandırdın bende."
Alaycı bir gülüşle "Ne kadar da klişe bir insan olmuşsun Yoongi. Ah, dur ya da kansız mı demeliydim?" dedi.
Ben kansızın ne anlam ifade ettiğini düşünürken Yoongi bir anda Min Ho'nun üstüne atlayıverdi. Sanırım bunu bu kadar insanın içinde yapmaları çok kötü sonuçlar doğurabilirdi. Dünyanın vampir ve kurt adam gibi gerçeklere henüz hazır olduğunu düşünmüyorum. Zaten yeterince sorun var.
Tanrıya şükür henüz ikisi de normaldi fakat eminim bu çok uzun sürmeyecekti. Anın heyecanıyla "Yoongi! Yapma!" diye bağırdım ve ikisini ayırmak adına aralarına girdim. Tamam, bu hiç de iyi bir fikir değildi sanırım çünkü birazdan Min Ho'nun yumruğu yüzümle buluşacaktı.
by withkof
Bu aralar tam forumundayım sık sık bölüm atmaya çalışıyorum. Umarım seviyorsunuzdur❤ Bu arada benim hesabım withkof 'daki hikayelerime de göz atarsanız sevinirim ^-^
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bloodless | myg
Fanfiction"Eğer bu günahsa cezayı isteyerek alırım." 🍷Min Yoongi'nin aşkı bir günahtı.
