Ranz POV
Gumising ako ng may ngiti sa aking labi. Ngayong araw na 'to ang araw ng pagkamatay niya. Natanggap ko na wala na siya. May kinuha ako sa drawers na picture. My only memory of her.
"I'm on my way baby" sabi ko dito at tumayo na para bumaba. It's my 21st birthday today and I'm gonna celebrate it with my baby.
"Happy Birthday Kyle" bungad sakin ni Mommy at niyakap ako ng mahigpit. I smiled and kissed her cheek.
"Thanks"
Hinarap niya ko at nginitian "Sure ka na ba sa desisyon mo?"
I nodded "Pretty sure"
"After 4 years, I'm happy for you son. You made the right desision."
~*~
Pinindot ko ang doorbell nila at hinihintay siyang lumabas. Magkakasama na ulit kami ng pinakamamahal ko. It's time.
Lumabas siya ng labas ng naka baby blue dress siya at naka flat shoes. I can't help my tears to fell down. Bakit ba nangyari sa amin 'to?
Inalalayan siya ng papa niya palabas ng gate. She started walking while looking at the floor. Wala siyang pinagbago, nakatulala pa rin at walang masyadong kinakausap.
Nang makalapit na sila sa akin ay hinawakan ko siya sa kanyang kanang kamay. Wala pa rin siyang kibo.
"Please take her home by midnight Ranz" sabi sa akin ni Tito at ngumiti "She's all yours for today. Happy Birthday"
I smiled at him and mouthed thank you as I walked to the car with my girl. I opened the door for her beside my seat at pumasok na rin sa kotse.
I started the engine and started driving papunta ng Loyola Memorial. I glanced at her, she's quiet. Not loud unlike the old her.
"Anj, please speak up. I missed your voice" sabi ko at hinawakan yung kamay niya. She remained quiet. Angela Marie Dela Cruz, magsalita ka na...
Pagkatapos ng biyahe ay nanatili kami sa loob ng kotse. I looked at her she was looking at me using her weird stare. Something's not right.
I hugged her and whispered "I Love You"
Bumaba ako ng kotse at binuksan ang kanyang pinto saka inalalayan sa puntod ng anak namin.
Umupo kami sa mga damuhan at hinawakan ko ang tombstone ni Angel.
Here lies our little princess,
Angel Kyla DC. Ongsee
May 30, 2014
Tumulo ang luha ko ng makita ko ang puntod ng anak ko. At the age of 17, I became a father. Hindi ko manlang nahawakan ang anak ko at hindi manlang ito nabuo sa loob niya. After the life and death situation of Angela, She survived. Milagro daw yon, she's lucky to have a second life. Kaso nalaglagan ang anak na dinadala niya.
She was in coma for 3 months and woke up without saying a word. Hindi tumitingin sa tao at hindi nagsalita.
The doctor said she has a psychological trauma after the coma. Hindi ko alam ang gagawin ko noon. I lost my little princess and almost lost my queen.
"Happy 4th Birthday Angel. 21 na si Daddy at ang mommy mo naman 17 na. Mamaya may party ako, para sa atin yun. Sana gabayan mo kami ng mommy mo, Always" sabi ko habang hinahaplos ang puntod ni Angel.
Tumingin ako kay Angela, wala pa rin siyang kibo. Nakatingin sa kawalan. I really miss you babe.
"Sana magsalita na rin mommy mo." dugtong ko.
BINABASA MO ANG
Life of a Fangirl ft. Ranz Kyle (COMPLETED) UNDER REVISION
Fanfiction[UNDER REVISION] I'm going to change some character names kaya sa umpisa medyo magulo pa pero same plot.
