3. Bölüm

228 11 64
                                    

♡♥♡♥

KAFAYI YEDİK DİBİNİ SIYIRIYOZ SÜNNET SONUÇTA

♡♥♡♥

Ben bu gerizekalıyla nasıl 4-5 saat nasıl geçirecem. Allah'ım sen sabırlarıma mukayet ol.

Hangi otobüsle gideceğimi öğrenip hiç Asrın'a bakmadan müdürlere göz devirip otobüse doğru gittim. Cidden saçmalıktı ne alaka biz gidelim zaten 3 ay zorunda kalıcaz. Offf bu müdürlerimizin işi.

Biz Yıldız Koleji'yle düşmanlığımız lise başlarında başladı. O yarışmada bende oynuyordum Asrın'da. Yarışma sonucu berabere kaldık. Sonraki yarışmada biz kazandık onlar kazandılar derken böylede düşman olmuştuk. Tabi bu yarışmalarda kavgalarımız olmuştu. Biz Seda'yla voleybol takımında oynuyoruz.

Her neyse koltuğuma oturup şarkı dinlemeye başladım. Asrın'da geldi yanıma oturdu.

Arkamızda Barışla Sedef oturuyor onların arkasında da Hakan'la Nehir oturuyordu.  Önümüzde ise Seda'yla Kaan oturuyordu. Müdürlerimiz bilerek böyle yapmıştı.

Yola çıktığımızda ben başımı cama yasalayıp uyudum. Bir  saat sonra omzumda bi ağırlık hissedince uyanmak zorunda kaldım. Omzuma baktığımda uyuyan bir Asrın gördüm. Sanki zehirli böcek görmüşçesine çığlık attım. Hemen kalktı tabi.

" Napıyosun beee"dedim.
"Pardon bilerek oldu"dedi.

WHAT¿¡?!

" nE"diye cırlayınca Barış tepemizde dikildi.

" Noluyo " dedi. Ardından Kaan'la Hakan'da başımıza dikilince kavga olacağını anlayıp hemen:

"Bişey yok"dedim. Tabi gerizekalı olmadıkları için hayla tepemizde dikildiler.

Şimdi başını omzuma koymuş desem bizimkiler dalacak. Ben omzuna başımı koydum desem bana sinirlenecekler. Ben ne diyecem şimdi.

"Yaa gerçekten bişey yok normal kavgalarımız işte" dedim.

Biliyordular boş yere kavga çıkaracağımızı o yüzden göz devirip yerlerine döndüler. Bu kadar saat kavga etmememiz bile mucizeyken küçük bir cırlamayı büyütmediler tabi.

Onlar gittikten sonra direk gözlerimi Asrın'a çevirdim.

" Ya napıyosun gerizekalı nasıl bilerek oldu sen kendini ne zannediyosun sen kim benim omzuma başını koymak"

Evet biraz saçmalamıştım ama hakediyor.

" Offfffffffffff Elisya ne büyüttün bi başını omzuna koydum sanki bişey yaptık" dedi.

WHAT¿¡?!

"Cidden malsın cidden"

Sonra gözlerimi devirip yine dışarıya bakmaya başladım. Hayır kendini ne zannediyo.

Uyandığım zaman çıkardığım kulaklıklarımı takıp gözlerimi kapattım.

Cidden bu çocuk sinerlerimi bozuyo.

Omzumda bir dürtme hissedince uyanmak zorunda kaldım. Kafamı sağa çevirdiğimde yine Asrın'ı görünce yine sinerlendim. Kulaklığımı çıkartıp

"Ne var? "dedim.
"Birazdan varcakmışız uyandıriyim dedim iyilikte yaramıyo" dedi.
"Hııııııı"dedim.

Kulaklığımı çıkarttım ve çantama koydum. Saçımı topuz yaptım. Terlemiştim hemde çok. Ben bunları yaparken Asrın bana bakıyordu. Bende yüzümü ona çevirip ' ne bakıyon ' bakışı atınca sırıttı. Ohaaaaa gamzesi vaaar. Bari geliri varmış. Gamzelere hiç dayanamam ama yanaklarını sıkmamak için kendimi zor tuttum. Ve dışarıya bakmaya başladım.

Yarım saat sonra vardığımızda 'çok şükür' diye mırıldanıp ayağa kalktım. Ama Asrın kalkmamıştı.

"Kalksana"dedim.

Bana bakıp:

"Kalkmicam" dedi.

Abi cidden kaşınıyo.

"Lan kalksana gerizekalı" dedim çirkefleşip.

"Kalkmıyorum kaldırsana" dedi.

Bende omzundan ittim. Kımıldamadı.

"Ya Asrın cidden uğraşamam hadi bak zaten sinirlerim tepemde seni dövmemek için kendimi zor tutuyorum kalkta gideyim Allah aşkına"dedim.

" Bi şartla" dedi.

Hay sanada senin şartınada...

"LAN KALK SIÇARIM SANADA ŞARTINADA" Diye biraz bağırınca kalkmak ZORUNDA kaldı.

Hahahahahahahahahahahahah

Otobüsten çıkıp bizimkilerin yanına gittim. Bavulları bizimkiler almış.

"Ne oldu niye geç geldin" dedi Barış.
"Bişey yok"dedim.

Onlarda onaylayıp kampa doğru yürümeye başladılar bende onlarla yürümeye başladım.

Zaten akşam olmuştu. Gidip uyuyalım bari...

Müdürler 1 hafta boyunca serberst bırakacaklarını söylediler. Sonra etkinlikler falan olacakmış.

Kampa girdiğimizde iki tarafta evler olduğunu gördük. Sağ taraftaki kamp evlerinin üstünde güneş sol taraftakilerinde yıldız vardı. Kolejleri temsil ediyo sanırım.

Kamp evleri 4 kişilikmiş. İki oda varmış iki kişilik. Tam bize göre hemen denize en yakın olan eve gittik. Birde ne görelim...

OMEN TONREM¡!¡!¡!¡!

Karşı evimizde Asrınlar yerleşiyo. Hemen bağırdım tabi hiç eksik olurmuyum.

" Lütfen başka biyere gidermisiniz kavga çıkmasın¡!" dedim. Asrın da bana bakıp:

"Müdürler öyle dedi bizde size meraklı değiliz" dedi.

WHAT?!¿¡

"Peki"diye bağırdım. Cidden artık müdürlerimiz sapıtmıştı.

Bizde eve girip odalarımıza geçtik.

Evde bir mutfak bir salon iki oda vardı. Yemekhane ve kafe varmış ama yinede yetişemeyenler veya acıkanlar olursa diye mutfakta koymuşlar. Ev küçüktü ama bize yeter. Napalım artık.

Seda'yla odalarımıza geçip bavullarımızı yerleştirmeye başladık. Yerleştirme bitince salona geçtik.

"Offfffffffffff ben Çoooooooooooookkkkkkkkkkk acıktım. "dedi Barış.

" Sen ne zaman doydunki"dedim. 
" Elisya yemek yapsana"dedi Hakan.

"Heee hizmetçiniz var zaten"dedim.

Sonra herkes en şirin hallerine bürünüp Seda'ya bakınca Seda'da bizi kırmayıp oflayarak kalktı.

Tabiki makarna yapcaktı.

Makarnalarımızı yedikten sonra
odalarımıza geçtik.

Bugün gerçekten çok yoruldum. Hemen pijamalarımı giyip kendimi yatağa attım.

Ve uykunun sıcacık kollarına bıraktım...

Herkese Hellooooo...
Bir duyurum var...
Öhem öhem ...

Hikayeye BELKİ BAKIN BELKİ
1 hafta ara verebilirim.

TAM  TAMINA 694 KELİME...

İNŞALLAH BEĞENMİŞSİNİZDİR...

BB...

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Jan 20, 2020 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Düşman Okullar Yaz KampındaHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin