BE MY GIRLFRIEND

Chapter 1

😶 👈 mukha ko nang pumasok ako

Ang aga aga kong pumasok para lang maghintay ng sobrang tagal sa harapan ng maliit kong piniling school! 3 hours

3 HOURS

Sa labas ng gate ng maliit na school na ang ganda ng salubong samin kahapon! Naalala ko pa nong nagpapalakas sila sa mga istudyante sa junior high. Ang sabi nila 'you can come to school and use our facilities for studies only and without interruptions'.

ANO TOOOOO?😵🌩

Plano kong pumunta sa maliit nilang com lab para makapagpractice agad dahil wala kaming computer sa bahay!!!!! Bakit overloaded ang school at late na sila ng isang oras hindi pa rin nila napapalabas ung mga morning classes!!!

⚡⚡⚡⚡🌦

Overcrowded sa front gate.. At mukhang magkakastampede sa siksikan. Seryoso ba to? Nangyayari pa ba to?

After kong makipagsiksikan pawisan akong nakadating sa classroom ko kahapon. Nakaaircon na lahat lahat pero init na init pa rin kaming mga nasa loob na.

"grabe siksikan"
"oo nga eh natisod pa ko kanina"
"4 hours na lang klase naten!"
"nalugit tayo sa school"

Hindi ko alam kung kasing sitwasyon ko din tong lalaking to pero parehas kami ng nararamdaman!

Feeling ko napeke ako. At hindi nga kami nagkamali tuloy tuloy ang disapointment naming lahat sa school. Sinisikap nilang tumanggap ng madaming iastudyante at iaccomodate ang lahat pero hindi kaya ng facilities at staffs nila. Madali ding basagin ang school regulations at madaling makabuddy buddy ang mga professors dahil ang babata nilang lahat na inassign sa senior high school students. Madali ding mabulok ang aircon nagkaroon agad ng tulo 1st week pa lang namin sa classroom. Makalat nung 1st 4 weeks pero naabatan na ng teachers at ng nagiisang janitor.

Bulok din ang sistema ng education. Late at left behind kami sa subjects kumpara sa ibang school na di kalayuan sa school na to. Composed of 9 to 12 lessons and advance samin ng ibang schools. 1st month pa lang madami ng nagquit sa school na to pero tiyak sila ung mga may kayang umafford ng tuitions. Hindi magawa ng karamihan samin dahil nakaasa lang kami sa voucher ng gobyerno.

Most of the time walang tao sa registrar. Masungit at matapang ang nasa cashier. Rinig na rinig ang maiingay na istudyante sa kabilang section. May mga teacher na kelangan mong sipsipan para itaas ang grade mo.

At ngayon, after 6 months don pa lang kami nagkaroon ng Professor sa Animation which is Main subject namin.

Nakaramdam talaga ako ng dissapointment. Hindi lang ako lahat kami sa buong classroom.

It may seem all bad things para sa goal kong doubtful na ko ngayon pa lang. Pero i got something most precious na dumating sa buhay ko..

Nung una nakakaramdam ako ng pait. Most of the time nagiging bitter ako at lumalayo. Pero nagbago ang lahat ng yon ng minsan palabas na ko ng gate ng school 4:30 pm ng hapon. I feel depressed for something.

Nakita kong masayang nagkukuwentuhan sila Hani, John, Drick, Vex at kung sino sino pa wala akong pakialam sa kanila. Wala din naman sila saken.

Dirediretso ako sa paglalakad ng tawagin ako ni Hani "Lena halika saglit" slow motion akong naglakad palapit sa kaniya kaya hinila niya na ko. Ano naman kayang kelangan nila saken?

"sama natin si Lena! Para sampu na tayo"

Nagbilangan sila ng paulit ulit at saka humarap sakin.

"naglalaro ka ba ng LoL?"

"hindi ko yon alam Hindi" straightforward kong sagot.

"ako hindi din ako marunong haha para may kasama din ako" sabi ni Hani sabay akbay sa balikat ko.