Hava bugün çok güzeldi.
Çiçekler açmıştı.
Kelebekler uçuşuyordu.
Kuşlar şarkı söylüyordu.
Bizim çiftçi ektiği karpuzları topluyordu.
Karpuzları topladıktan sonra ambara koydu.
Evin önündeki elma ağacının altına oturdu.
-Biraz dinlensem zarar gelmez.
Diye düşündü.
Beş dakika sonra uykuya daldı.
Bizim sinsi tilki çiftçiyi izliyordu.
Uyuduğunu görünce hemen harekete geçti.
Yavaşça ambara girdi.
Çiftçinin toplamış olduğu karpuzları yanındaki torbaya doldurdu.
-Anlaşılan bugün güzel bir ziyafet çekeceğiz.
Dedi.
Hızla ambardan çıktı.
Yanında ki yiyecekleri evinin en gizli yerine sakladı.
Bir kaç tane karpuz yedi.
Sonra uyuyakaldı.
Bizim çiftçi uyandığında acıktığını hissetti.
Bir güzel sofra hazırladı.
Yemek yerken Osman amca gördü ve selam verdi.
-Osman amca gel yemek yiyelim.
Birlikte yemek yediler, çay içtiler.
Osman amca çok üzgün gözüküyordu.
Bizim çiftçi sordu:
-Hayrola Osman amca? Üzgün gözüküyorsun.
Osman amca cevap verdi:
-Bizim ambara hırsız girmiş. Ne var ne yok almış.
Çiftçi:
-Üzüldüm senin adına.
Demiş.
Bizim çiftçi endişelenmiş.
Osman amca gidince bir de kendi ambarına girmiş.
Bugün topladığı karpuzları yarısını göremeyince daha da korkmuş.
Öbür gün bizim sinsi tilki tekrar ambardan yiyecek çalmış.
Çiftçi bir hafta ambarda nöbet tutmuş.
Bir gün tilki tekrar yiyecek çalmaya gelmiş.
Bunu gören çiftçi tilkiyi hemen yakalamış.
-Seni yaramaz tilki. Demek yiyecekleri sen çalıyordun.
Demiş.
Tilki de yaptığı şeylerin çok kötü olduğunu anlamış.
Çok pişman olmuş.
Yiyecek çaldığı tüm ambar sahiplerinden özür dilemiş.
Çiftçi:
-Bu suçun cezasız kalmamalı. Bana yardım edeceksin. Böylelikle hem senin karnın doymuş olacak hem benim işim kolaylaşacak.
Demiş.
Tilki çok mutlu olmuş.
Bundan sonra çiftçiye her işinde yardımcı olmuş.
Bir daha hırsızlık yapmamaya söz vermiş.
Tüm köylü mutlu ve mesut yaşamış.
