Umut

2BÖLÜM/onun için

Çiçek kanser olduğunu öğrendiģi günden beri dışarı çıkmıyor kimseyle konuşmuyordu.Bu durum deniz ve deryanın hiç hoşuna gitmediği için çiçeği zorlada olsa dışarı çıkartıyorlardı.Sonunda okul günü gelmişti,çiçek okadar heyecanlı görünmesede arkadaşları onu ilk günü olduğu için süslemişlerdi.Hepbersber okula gittiklerinde deniz ve derya çiçegi sınıfına bırakıp gittiler,çiçek isteksizce içeri girdiğinde bir çocuk gördü sadece ona bakıyordu sanki koca sınıfta kimse yokmuş gibi.O anda aşık olmuştu ona bu sefer çiçeğin heyecanı yeniden geri gelmişti.Vakit kaybetmeden gidip yanına oturdu.çocuk yani adı Hakan olan çiçeğe önce baktı sonra "mereba ben cenk"diyerek elini uzattı çiçek önce inanamadı ama sonra ayıp olmasın diye birde elini tuttmak istediği için selamlaştı"mereba bende çiçek"ikisi tanışmıştı ve ikiside birbirinden heyecanlıydı.Okul bitmişti çiçek yurda heyecanlı bir şekilde girince deniz ve derya gözlerine inanamadı.Koşarak yanına gittiler"oo hayırdır seni böyle heyecanlı ve sevinçli görüyoruz"çiçek alttan alttan gülüyordu"hiiç okulum güzel geçti ben okula bayıldım "deyip gülerek içeri girdi.O sırada kızlar sadece arkasından bakıyolarlardı.Artık çiçeğin yaşama amacı vardı,artık mutlu olabilecekti.
.....

Günlerden birgün yine okula gitmek için kalkan çiçek şarkılar söyleyerek hazırlanıyorudu.Tabikide kanser için ise kemotarapi alması gerektiğini de aklından çıkarmıyordu.Neyse hazırlanırken kızlarıda istemedn uyandırdı,ama kızlar bundan pek şikayetçi olmuşa benzemiyorlardı.Çünkü onu kanser olduğunu öğrendiketn sonra ilk defa bu kadar mutlu görüyorlardı"hayırdır böyle okul için süslenmeler falan"çiçek biraz utanmış gibiydi,arkadaşlarına anlatmak için yanlarına oturdu "bakın size bişey anlatıcam beni dikkatli dinleyin tamam mı?" Kızların gözü belerdi ve hep bir ağızdan"tabikide"dediler"şey ben o gün sınıfa girdiğimde bi çocukla tanıştım ve kızlar galiba ben birindrn hoşlanıyorum "diye sessizce söyledim aynı anda kızlarda bağırdı tabi bu sevinç bağırışlarıydı.Çiçek hepsini tek tek anlattı.ve tabikide artık yaşaması içinde bir amacı olduğunuda.Bu sefer kızlar çiçeği baştan aşağı değiştirdiler.Çicek gözlerine inanamadı"Aa kızlar bu bu benmiyim?"diye sordu.Denizle deryada hazırlanarak okula gittiler.bu sefer çiçek sınıfa dimdik ve mutlu girmişti ki cenkin yani hoşlandığı çocugun yanında bir kız gorene kadar.İlk başta arkadaşıdır dedi ge yanįna gittiğinde"günaydın bu kim?"diye sorduğunda aldığı cevap karşısında içi rahatlamıştı.Hala bi gariplik vardı.Kız çiçeğe hiç iyi bakmıyordu ona durmadan kaçamak bakışlarla sanki bişey anlatmaya çalışıyor gibiydi.cenk çiçekle suyu beraber bırakıp kantine indi."selam ben çiçek memnun oldum"su çok fena bakıyor"selam bende su hiç memnun olmadım. Bak kızım ben cenki seviyorum ve sendede ona karşı bišeyler hissettiğini gördüm. Eğer onu elimden almaya kalkarsan olacaklardan ben sorumlu değilim küçük kız"çiçek şoka girmišti sanki hiçbirşey diyemiyordu.Kendi kendine"ne küçü biz aynı yaştayız ayrıca cenki sevmen onu senin sevgilin yapmaz öyle dimi?"derken arkadan tanıdık bir ses geldi"aynen öyke çiçeğim sen ona bakma sevginin ve aškının arkasında dur "bunlar deniz ve deryaydı.Çiçek aynı onların dediği gibi yapti ve o kızı hiç takmadan hakanın yanına geçip oturdu.