Our Everything® (Sequel To Being His Everything)

Hoofdstuk 14 - Isn't She Lovely

‘’Breath’’ Fluistert Jane in me oor. Ik doe wat ze zegt. ‘’Honey you’re crushing my fingers’’ Fluistert ze weer. Me ogen schieten naar onze handen. ‘’Sorry’’ Ik pak haar hand en kus hem. Ik hoor haar zachtjes lachen. Zelfs die lach kon me niet rustig krijgen. Bruno Mars stond op het punt te vertellen wie de volgende Grammy Award krijgt. Ik zit tussen Louis en Jane. Een Grammy. Hoe gaaf zou dat zijn? We zouden het echt verdienen. Sterker nog. Onze fans zouden het verdienen. Vanwege hun zitten we hier. ‘’Okay..’’ Begint Bruno in de microfoon. Kom op, kom op. Ik kruis me vingers, net zoals Niall altijd doet. Heel de zaal zat vol. Noem een artiest, en die zit er. Ik kijk naar Jane die zachtjes met haar duim over mijn hand wrijft. Haar andere hand zit op haar buik. Ik kijk naar haar ring vinger, met de trouw ring. En naar haar blote hals met het gouden kettinkje. God wat was ze toch mooi. Jane merkt dat ik naar haar kijk en kijkt ook op naar mij. Ze glimlacht en pakt me wang vast. Ik knik nerveus terug en kijk weer naar het grote podium. Er hangen grote schermen waar je alle genomineerde kan zien. Justin Bieber, Nicki Minaj, Maroon 5, Adele en wij dus. Op ons allemaal staat een camera. Dus heel de zaal kan meegenieten van mijn zenuwen. Ik breng mijn hand waar die van Jane in zit weer naar me lippen en knijp me ogen dicht. ‘’And the winner is..’’ Klinkt er weer door de zaal. Ik druk me lippen tegen Jane’s knokkels en houd me ogen nog steeds dicht. ‘’One Direction’’ Me ogen schieten open. Grote kanonen voor het podium schieten open en overal dwarelen gouden papiertjes. Onze nieuwe video clip verschijnt er op alle schermen en heel de zaal staat op en begint te klappen. Ik kijk verbaasd op zij naar Louis, Zayn, Niall en Liam die met dezelfde gezichten terug kijken. Ik spring van me stoel en Louis is de eerste die voor me staat. ‘’A Grammy’’ Schreeuw ik. Louis sluit me in een stevige omhelzing en al gauw voel ik dat we in een group hug staan. Een ‘One Direction group hug’. ‘’We did it’’ Schreeuwt Liam. Ik kijk weer op naar Danielle, Eleanor, Amanda Lauren en mijn Jane die ook al staan en trots staan te klappen met hun ogen op ons. Ik sla me armen om Jane’s middel en druk me lippen tegen de hare. ‘’I’m so proud of you’’ Fluistert ze voordat ze me richting het podium duwt achter de rest van de band aan. Ik kijk vol ongeloof naar het podium waar Bruno Mars met een big smile staat en een goude Grammy in zijn handen. Ik schud handen van mensen die ik helemaal niet ken. ‘’Congratulations’’ Hoor ik overal om me heen en er wordt wel honderd keer op me schouder geklopt. We lopen met ze 5e de tredes op, het grote podium op. Ik kijk recht de zaal in. Wat een zaal en wat een mensen. En wij, One Direction, hebben gewoon een Grammy gewonden. Ik geef als Laatste van ons Bruno Mars een stevige hand. ‘’Well done’’ Zegt hij ik knik vriendelijk. Nog steeds niet wetend wat ik moet zeggen. Ik was echt sprakeloos. Zoals ik nog altijd ben iedere keer dat we een award winnen. Ik krijg een microfoon in me handen geduwd. Alle ogen kijken ons aan. ‘’Wow’’ Zeg ik in de microfoon als ik naar Liam kijk die het beeldje in zijn handen krijgt. ‘’This is unbelievable’’ Zeg ik weer. ‘’It really is. We want to thank everyone. Our crew, our management. Sony Music, Simon for believing in us’’ Begin ik. ‘’God we are forgetting someone’’ Lach ik. ‘’Who ever we forget, thank you’’ Zegt Niall in zijn Ierse accent. ‘’And a massive thank you to our Fans! They made this happen’’ Gaat Liam verder. ‘’They made actually this band happen’’ Lacht Zayn. De hele zaal lacht en klapt nog steeds. ‘’And we also want to thank our wifes’’ Zegt Louis in zijn microfoon. Ik kijk meteen naar Danielle, Eleanor, Lauren, Amanda en.. wacht. Waar is Jane? Me ogen gaan heel de rij af. Geen Jane. Ik zie nergens haar haren, of haar ogen. ‘’Because’’ Gaat Liam weer verder. ‘’Behind every succesfull man, stands a wife’’ Zegt hij weer. Ik was er niet bij met me hoofd. Waar was mijn vrouw? Ik kijk weer. Nu waren ze allemaal weg. Geen Danielle. Geen Eleanor. Geen Amanda. Geen Lauren. En meest belangrijk. Geen Jane. ‘’Ladies and Gentleman, One Direction’’ Roept Bruno Mars weer als we onze microfonen weer in leveren en de trap naar het publiek weer af lopen. Er komen meteen mannen op me af. Ik zie Paul en Preston er tussen staan. ‘’Where is Jane?’’ Schreeuw ik meteen over de muziek heen. Preston pakt me arm vast en begeleid me de zaal uit. Twee grote klapdeuren door. Achter me hoor ik Paul paniekerig op zijn telefoon tikken. ‘’We are we going seriously? Where is Jane, Preston where is she?’’ ‘’Yeah, we are outside in two minutes’’ Zegt Preston in zijn oortje. Ik kijk woedend om naar Paul en zie dat de rest van de band ook achter me loopt. We lopen de grote marmeren trappen af, de lobby in. Dan zie ik de meiden staan, en heel veel beveiliging. ‘’Shit!" Schreeuw ik en ik trek me arm los uit Preston’s greep. ‘’Where is she?!’’ Schreeuw ik weer en duw wat mensen weg. Me ogen worden groot. Jane. Jane zit met haar rug tegen de muur en haar ogen zijn dicht. Danielle zit naast haar samen met Amanda. ‘’Hold on babe’’ Fluisteren ze. ‘’Jane?’’ Roep ik meteen en ik kniel neer voor Jane. Haar voorhoofd was bezweet. ‘’My.. my water broke’’ Brengt ze uit. Ik voel me Hart in me keel en me ogen zijn wagen wijd. Haar water was gebroken. De baby kwam eraan. Ze kwam nu! ‘’Why is no one doing something?’’ Roep ik weer en ik kijk om me heen. Danielle kijkt me aan. ‘’We called Harry, the ambulance is on their way’’ Zegt ze. ‘’It takes to long’’ Zeg ik weer. ‘’Paul’’ Roep ik weer. ‘’Give me the keys of the Van’’ ‘’Harry tha-‘’ ‘’Now!" Schreeuw ik weer. Louis zucht en pakt de sleutels uit Paul’s zak en gooit ze naar mij. ‘’Get her to the hospital man’’ Roept hij. Ik vang de sleutels op en kniel weer voor Jane neer. ‘’It hurts..’’ Kreunt ze. ‘’I swear.. my body can’t handle this’’ ‘’Sssh’’ Ik leg me armen om haar heen en sta op. ‘’Well, let’s go’’ Roept Louis als ik met Jane in me armen naar de uitgang lop. Ik kus haar voorhoofd. ‘’You’re so strong’’ Fluister ik als we de buitenlucht van New York in lopen. ‘’This can’t be happening Harry’’ Zegt ze. Er rolt een traan uit haar ooghoek. ‘’Ít’s way to early..’’ Zegt ze weer. Ik zie de zwarte Van staan en maak de deur open. ‘’We will take the other Van’’ Hoor ik Zayn schreeuwen die met Amanda, Liam en Danielle naar de andere zwarte bus rent. Ik zet Jane heel voorzichtig op de passanger seat en ren voor de auto naar de anderkant en spring achter het stuur als Louis, Eleanor, Niall en Lauren achter in de Van stappen. Ik geef meteen plank gas als de deuren dicht vallen. ‘’Ahww’’ Jane grijpt alleen maar naar haar buik. ‘’Oke easy babe. Breath’’ Zegt Lauren. ‘’Just breath’’ Vult Eleanor haar aan. ‘’Serious fuck off’’ Roept Jane en ze grijpt weer naar haar buik. ‘’During the fucking Grammy Awards’’ Zegt ze weer. ‘’Why? Does she have to come now’’ Kreunt ze weer. Ik keek vol paniek naar de weg. Waarom reed niks door? Waarom is het verkeer in New York altijd een drama. Ik werd vader en het leuk wel of iedereen hier, het moeilijk wouw maken. Ga aan de kant. ‘’Well you guys said Max knew about timing, but that little girl of Jane and Harry knows better about timing’’ Grijnst ze. Ik hoor vervolgens een klap. ‘’Ow Eleanor, why did you do that?’’ Hoor ik vervolgens. ‘’Could you just shut up’’ Zegt Jane weer. ‘’No Zayn, the whole traffic is terrible’’ Hoor ik Louis in zijn telefoon schreeuwen. ‘’I’m not having this baby in a freaking Van’’ Zeg Jane weer. ‘’No worry babe. I’ll make sure I get you in the hospital on time’’ Ik pak haar hand en kus hem. Jane probeert te glimlach maar het lukt niet echt. Ik word ongeduldig en druk vol op de toeter. ‘’Jesus! Drive’’ Schreeuw ik. ‘’Tell Liam we take the other street. No no, not Parc Avenue. We take 56th Street’’ Zegt Louis weer. ‘’Harry take this left’’ Zegt hij vervolgens. Ik doe wat hij zegt en maak een scherpe bocht naar links. ‘’Do you think the cafetaria of the hospital is still open?’’ Vraagt Niall weer. ‘’I don’t know, why?’’ Kreunt Louis. ‘’Mm.. Ya know.. little hungry’’ ‘’Jesus christ Niall! My wife is having her baby’’ Schreeuw ik. Ik kijk naar Jane die alleen maar heel diep aan het zuchten is met haar handen stevig op haar buik. ‘’I swear to god Harry. I hate you right now’’ Zegt Jane. Ik frons me wenkbrauwen. ‘’You put this in me, and now I have to get it out’’ Kreunt ze weer. ‘’Aw’’ Nog een wee. ‘’Ignore honey, pregnant woman..’’ Zegt Eleanor. ‘’You should’ve heard Eleanor. She wanted a divorce’’ Zegt Louis. ‘’That’s so not true’’ Zegt Eleanor weer. ‘’It so is’’ Zegt Louis weer. ‘’Okay stop it already’’ Zegt Niall. ‘’Jane, darling, hold on’’ Zegt Lauren. ‘’Almost there’’ Vul ik haar aan. Dan eindelijk zie ik het gebouw van het ziekenhuis. Ik geef nog meer gas en rijd met een vaart het parkeer terrein op, naar de glazen draai deuren. Ik spring meteen de auto uit en loop naar Jane’s kant. ‘’Okay..’’ Fluister ik als ik haar weer uit de auto draag. Het kon me niet schelen dat ik hier niet mocht parkeren. Ik moest Jane nu naar een kamer brengen met een dokter. Jane houd stevig vast om me nek. Ik hoor haar zachtjes snikken. ‘’This girl better be damn cute’’ Mompelt ze. Ik grinnik zachtjes en kus haar voorhoofd als ik de draai deuren in ren. ‘’Oh she is.. just like her mother’’ Ik zie me reflex in de glazen deuren. Hier sta ik dan. In me Hugo Boss pak, met me zwangere vrouw in haar zwarte cocktail dress in me armen, zo van de Grammy Awards. Ik loop naar de desk. ‘’Getting a baby?’’ Vraagt de vrouw meteen. Ze zal mijn en Jane’s gezicht wel zien. Ik knik en hoor achter me een hoop gevloek. ‘’Harry run man’’ Roept Louis weer. Ah, hun zijn het dus. ‘’Okay, I need a name?’’ Zegt ze weer. ‘’Jane Styles, I’m her husband Harry Styles’’ Zeg ik gehaast. ‘’We’re from England. She is way to early..’’ Vul ik gehaast aan. De vrouw noteert van alles. ‘’Okay, no worry cupcake. This baby is comming now. And we are going to take care of it. So how many weeks is she now?’’ Ik kijk naar Jane. ‘’I’m almost 33 weeks’’ ‘’Okay. Let’s get you guys a room and a doctor’’ Zegt de vrouw weer.