Dahil may free time. Hehehe saka nakakamiss magupdate. :) Sorry guys, I'm getting ready for the entrance exams. :(
----------------------------------------------------------------------------------
[Eli's POV]
Today is another day. May field trip kami ngayon sa San Agustin Church sa Intramuros to observe the structure and everything. Ganito lagi pag fieldtrip.
And I am feeling excited and free. Ngayon ko na lang ulit to naramdaman... thanks to my friends na di naggive up sakin.
Anne: Spacing out again, eh?
Me: Nope, just internalizing things.
Mars: Antagal naman ni Marcelino!! Ughh
Me: I'll call him
Kanina pa kasi kami nag-iintay dito sa harap ng dorm, waiting for Mars. Sabi niya siya na raw may sagot ng transpo namin papuntang school para sa field trip. Eh 20 minutes na kaming nag-iintay dito. Mainipin pa naman tong kasama ko.
*on the phone*
Me: Inip na si Anne, san kana?
Mars: Sorryyyyyy sis!!!! *achoo* Aketch ay nahawa ng flu mula kay *cough cough* mudrakels. I can't fetch you guys
Me: Huuuhhhh wattt bat di mo man lang sinabi in advance?
Mars: Sorry, na-forgot ko.
Me: How could you!!
Mars: Sabihan mo nalang ako ng 'get well soon' kesa magdrama ka jan
Me: No way!! We hate you and you'll pay for this. Goodbye
Mars: Hay, you've changed na talaga.. welcome back Eli. I'm sleepy. Bye bye
Imbyena. -___-
"May sakit daw, di tayo masusundo. Lokong yun. Tara mag-trike nalang tayo!!" Sabi ko kay Anne.
"Hay I knew this would happen... Let's go"
Nagsimula na kaming maglakad papuntang trike station nang may bumusina sa gilid namin.
"Girls! Get in." Napalingon kami and saw it was Niel.
We immediately did. Ang init init init init kaya!! Grabehannnn
"Direcho San Agustin na tayo. Katamad sumabay sa bus eh." Niel broke the silence.
Wala naman kaming nagawa kundi um-agree. Ngayon na lang kami ulit nagkasama nitong si Niel. Dati ang close na namin, pero ngayon ang awkward ulit. Nandito ako sa passenger's seat tapos si Anne nasa likod kasama mga gamit namin.
"Musta na? Namiss kita" Biglang sabi ni Niel.
Nanlaki naman nang onti ang mata ko dun. Awkward....
"Ayos lang. Si Natasha?" I asked out of the blue. After kasi ng HS graduation, pinayagan na kami ng aming mga magulang na umalis na from the house na tinitirhan naming apat (ako kuya chase natasha niel) and get a life of our own.
"I have no idea 'bout her whereabouts, but she has been calling me recently.. we've been catching up."
"Umm guys sorry to interrupt you but I see Zac. Hinahabol nya tong car..." Anne
O___o
Niel immediately stopped the car. Binuksan ko yung window and saw Zac panting very hard with a very serious face with wounds, cuts and bruises all over his body.
"Niel.. get out of that car.. NOW!!" He demanded.
"Wha-?? You guys know each other?!" Anne and I chorused.
"There's no time for an explanation.. NIEL! GET OUT OF THAT CAR NOW OR ELSE MALILINTIKAN TAYONG DALAWA!!" Zac said seriously.
"YOU CAN SPEAK TAGALOG?!" Anne
Niel immediately went out of the car. In an instant, nawala silang dalawa. Sobrang nagmamadali. And Anne and I were left inside the car, puzzled of what had happened.
It took minutes for us to get over sa nangyari. Saka lang namin naisip na..
"SUNDAN NATIN SILA!!!!!" We said in chorus.
Umupo ako sa driver's seat and pinaandar yung car. Di namin alam kung saan kami papunta, basta sinundan namin yung droplets ng blood ni Zac along the road.
Hindi ko alam kung anong iisipin ko. Halo halo ang tumatakbo sa isip ko. Habang papalayo kami, mas bumibilis ang tibok ng puso ko.
"I think it ends here." Anne said.
Oo, nandito na kami ngayon sa huling patak ng dugo ni Zac na nagmarka sa kalsada. Lumabas kami agad ng kotse at tumingin sa paligid.
"Do you see any sign of them?" I asked.
Umiling si Anne. Ngunit may tinuro siyang building. Parang abandoned warehouse.
Tumakbo kami papunta dun na nababalutan ng takot at pangamba.
Dahan dahan kaming pumasok sa warehouse. Hindi naman siguro nakidnap sila Niel no? Grabehan.
Naglibot kami.
Naglibot..
Pero wala kaming nakita kundi isang upuang kahoy at tali. At mga patak ng dugo.
"Eli!!" Biglang tawag sakin ni Anne.
Lumingon ako at nakita ko siyang may hawak na butones.
"Tago natin, baka sakaling makatulong pagdating ng panahon." Sabi niya. Inabot niya sakin yung butones at itinago ko naman.
Dahil sa wala naman na kaming ibang nakita, umalis na kami.
Tumigil sa paglalakad si Anne nang kami'y nasa may gate na.
"Nag-aalala ako para kay Zac." Seryosong sabi ni Anne. "..hindi nakakatuwa yung nakita ko kanina. Yung duguan siya.. ewan.. para akong timang. Di man ako nakapagsalita. I froze. Ni hindi ko man lang natanong kung okay lang siya. Kung anong nangyari sa kanya't puro pasa ang mukha niya.."
"Ako rin naman."
"Pero iba ako Eli eh! Seryoso ako sa nararamdaman ko kay Zac. Pano nalang pag may nangyaring masama sa kanila? Pano nalang? Ni hindi ko man lang nasabing gusto ko siya.. ahhhhh ang dami ko pa sanang ginawa!!"
"Wag kang nega! Ano kaba!! Walang mangyayaring masama. Halika na nga!" Agad ko siyang hinila papuntang car.
Pagkaupo naming dalawa, nagsalita si Anne.
Anne: Dala mo ba rosary mo?
Me: Yes
Anne: Pahiram. Magrorosaryo ako para sa kanila
Me: Seryoso ka talaga kay Zac?
Anne: Oo. Gusto ko siya.
"Yun oh!!!! Lakas mo pre!" May narinig kaming boses.
At kilala ko yung boses na yun. Si Niel.
Tumingin kami sa likod at nandun silang dalawa!!!!!!!!!!!!!!!
Niel: Paburger kana brad! May nagkagusto din sayo. Sa wakas!!
Zac: Ulul
N: Ay joke, ang panget mo pala ngayon dre. Daming pasa tsk wa poise
Z: Manahimik ka!
We were speechless. Anne and I. Haaa ang gulo. Kung magusap sila parang walang nangyari!!
But one things for sure.
Anne's feelings are revealed na. Caught on the act. >:)
-----------------------------------------------------------------------------------------
Dami kong binigay na clues dito. Heehee
