Άνοιξα τα μάτια μου και κοίταξα γύρω μου.
Δεν ήταν πουθενά.
Ακούμπησα απαλά τον λαιμό μου και ένιωσα ένα τσούξιμο να με διαπερνά.
Ο λαιμός μου ήταν στεγνός.
Άπλωσα το χέρι μου για να πιάσω ένα μπουκάλι νερό που υπήρχε δίπλα μου αλλά δεν το έφτανα.
Α:Ξύπνησε η ωραία κοιμωμένη!
Άκουσα την ειρωνική του φωνή και στριφογύρισα τα μάτια μου.
Ήρθε προς το μέρος μου και άρπαξε το μπουκάλι με το νερό που προσπαθούσα τόση ώρα να πιάσω.
Το άνοιξε και με κοίταξε για λίγο.
Το ακούμπησε στα χείλη του και άρχισε να μειώνεται το περιεχόμενο του.
Έμεινα να τον κοιτάω με ανοιχτό το στόμα.
Το έκλεισε και το άφησε άδειο δίπλα μου.
Χαμογέλασε στραβά και με πλησίασε λίγο ακόμα.
Μπασταρδε!
Με έπιασε απαλά από τον σβέρκο και με σήκωσε.
Τι κάνει;
Ξανά χαμογέλασε και μετά ένωσε τα χείλη μας.
Γουρλωσα καθώς ένιωσα να μου βάζει το νερό που είχε πριν πιεί μέσα στο στόμα μου.
Δεν το κατάπιε...
Κατάπια κάθε μικρή γουλια που μου έδωσε μέχρι που απομακρύνθηκε από κοντά μου.
Ένα χαμόγελο ικανοποίησης ήταν στα χείλη του.
Α:Είσαι ανόητη το ξέρεις; Κοιμάσαι μια ολόκληρη μέρα. Αναγκάστηκα να δώσω μόνος μου το τέλος.
Είπε και πάτησε το κουμπί της τηλεόρασης.
Έδειχνε τον στην τηλεόραση.
Είναι νεκρός.
Είναι όντως νεκρός.
Όντως τον σκότωσε.
Πως;
Πως το έκανε αυτό χωρίς εμένα;
Ήθελα να πάρω εκδίκηση για την αδελφή μου.
ΚΑΙ ΑΥΤΌΣ...
ΤΑ ΓΆΜΗΣΕ ΌΛΑ!!!!
Τον κοίταξα με μίσος.
Χαμογελούσε.
Ε:Μπασταρδε.
Γρυλισα και με κοίταξε έκπληκτος στην αρχή όμως μετά το βλέμμα του αγριεψε.
Α:Τι είπες;
Είπε μέσα από τα δόντια του και γέλασα
Ε:ΕΊΠΑ ΠΩΣ ΕΊΣΑΙ ΜΠΆΣΤΑΡΔΟΣ!
Φώναξα με θάρρος και είδα τις φλέβες του να πετάνε.
Ε:ΕΞΑΦΑΝΙΣΟΥ. ΦΥΓΕ ΓΑΜΩΤΟ ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΣΕ ΒΛΕΠΩ! ΠΩΣ ΤΟ ΕΚΑΝΕΣ ΑΥΤΟ!? ΕΙΠΑΜΕ ΠΩΣ ΘΑ ΤΟ ΚΆΝΑΜΕ ΜΑΖΙ ΓΑΜΩΤΟ ΣΟΥ. ΗΘΕΛΑ ΕΚΔΙΚΗΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΔΕΛΦΗ ΜΟΥ. ΚΑΙ ΕΣΥ ΤΑ ΓΑΜΗΣΕΣ ΟΛΑ!
Ούρλιαξα.
Δεν μπορούσα να κρατηθώ άλλο.
Τον μισούσα όσο δεν είχα μισήσει άλλο άνθρωπο.
Ήξερε για την Ζήνα και παρόλα αυτά έκανε του κεφαλιού του!
Α:Τι λες;
Γέλασα ξανά.
Ε:ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙΣ!? ΤΙ ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙΣ ΓΑΜΩΤΟ ΣΟΥ. ΣΕ ΜΙΣΩ. ΦΥΓΕ. ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΣΕ ΒΛΕΠΩ ΛΕΩ! ΕΞΑΦΑΝΙΣΟΥ.
Συνέχισα να φωνάζω και γέλασε.
Α:Μάλλον κάποια δεν ξύπνησε πολύ κεφατη.
Είπε παιχνιδιάρικα και τότε θύμωσα ακόμα πιο πολύ.
Ε:ΕΙΣΑΙ ΜΑΛΑΚΑΣ ΑΓΟΡΙ ΜΟΥ. ΘΑ ΜΟΥ ΤΟ ΠΛΗΡΩΣΕΙΣ. ΟΧΙ ΓΙΑ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΜΟΥ ΕΧΕΙΣ ΚΑΝΕΙ. ΑΛΛΑ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΜΕ ΑΦΗΣΕΣ ΝΑ ΓΑΛΗΝΕΨΩ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΤΗΣ. ΘΑ ΜΕ ΒΛΕΠΕΙΣ ΚΑΙ ΘΑ ΚΑΤΑΡΡΕΕΙΣ ΜΠΑΣΤΑΡΔΕ!
Ούρλιαξα ξανά και πήγε προς την πόρτα.
Α:Όπως θες Ελβίρα. Θα δούμε ποιος θα καταρρεύσει πρώτος.
Είπε γελώντας και έκλεισε την πόρτα πίσω του.
Όχι Ελβίρα.
Δεν θα λυγίσεις.
Θα του δείξεις τι πάει να πει Ελβίρα!
Ε:Το παιχνίδι αρχίζει τώρα Αχιλλέα.
Ψελλισα.
Να μου το θυμάσαι!
Πήρα το κινητό στο χέρι μου και πάτησα τον αριθμό του.
Ε:Ξεκινά τις διαδικασίες.
Δεν άκουσα τη φωνή του.
Έκλεισε το τηλέφωνο και τότε κατάλαβα πως όντως είχε αρχίσει η εκδίκηση που ήθελα!
Γεια σαςςς🤩
Το πήγατε τελικά😒
Τι κάνετε;😄
Όλοι καλά;
Ελπίζω ναι.
Πως σας φάνηκε;😏
Μήπως τώρα αρχίζει η δράση;😏😈
Τα λεμεεε ♥️
YOU ARE READING
REVENGE
Teen Fiction"Πως θα μπορούσα να σας βοηθήσω ωραία μου κυρία;" Το χαμόγελο χαραγμένο στα χείλη του κάνοντας με να σβήνω σαν κεράκι. "Εκδίκηση" Η μόνη λέξη που βγαίνει από τα χείλη μου με μίσος. "Έχεις έρθει στο σωστό μέρος γατούλα" Είπε αργά και με τράβηξε πάνω...
