Βγήκα στον κήπο και τεντωθηκα.
Κοίταξα απέναντι.
Ήταν έξω.
Με έναν άλλο άντρα που κάπου έχω ξαναδεί.
Λ: Ελβίρα ξύπνησες.
Του έκανα νόημα να κοιτάξει.
Λ:Ο πατέρας του.
Τον χτύπησε.
Τον χτύπησε ξανά και ξανά.
Μα τον χτυπάει βίαια!
Τον είδα που με κοίταζε
Μα γιατί τον αφήνει;
Ξέρουμε και οι δύο μας πως είναι πολύ πιο δυνατός
Έπεσε στα γόνατα και ένας άλλος άνδρας άρχισε να τον χτυπάει.
Πως τολμάει να ανοίγει πληγές στο όμορφο του δερματακι!?
Οκευ δεν το είπα εγώ αυτό!
Άρχισα να περπατάω προς το σπίτι του.
Λ:Ελβίρα που πας; Ελβίρα μη!
Πλέον ήταν αργά
Είχα ήδη μπει στον κήπο τους.
Ένας άντρας με σταμάτησε
Β:Μείνε εδώ.
Τον έσπρωξα.
Συνέχισα να περπατάω προς το μέρος του.
Με τράβηξε από το χέρι.
Β:Αν πας εκεί θα τα κάνεις χειρότερα
Θα τον σκοτώσει!
Κοκαλωσα.
Τι;
Μα είναι ο πατέρας του.
Β:Νομίζεις πως χαίρομαι να το βλέπω αυτό; Είναι το αφεντικό μου, ο κολλητός μου.
Πονούσε.
Φαινόταν στο βλέμμα του.
Κοίταξα τον Αχιλλέα.
Δεν φαινόταν να πτοείται.
Απλά υπάκουε σε ότι του έλεγαν.
Κοίταξε προς το μέρος μας.
Και συγκεκριμένα το αγόρι.
Σαν να τον παρακαλούσε για κάτι.
Μια μπουνιά τον πέτυχε και έσκυψε τα χείλη του.
Θα τον σκοτώσω τον μπαμπά του!
Β:Πάμε μέσα Ελβίρα.
Με τράβηξε χωρίς την θέληση μου.
Με έβαλε στο σπίτι του.
Που παρεπιπτόντως ήταν υπέροχο.
Κοίταξα έξω.
Β:Αυτό γίνεται κάθε φορά που δεν υπακούει.
ESTÁS LEYENDO
REVENGE
Novela Juvenil"Πως θα μπορούσα να σας βοηθήσω ωραία μου κυρία;" Το χαμόγελο χαραγμένο στα χείλη του κάνοντας με να σβήνω σαν κεράκι. "Εκδίκηση" Η μόνη λέξη που βγαίνει από τα χείλη μου με μίσος. "Έχεις έρθει στο σωστό μέρος γατούλα" Είπε αργά και με τράβηξε πάνω...
