Α:Λυπάμαι μωρό μου αλλά το παιχνίδι το φτιάχνω εγώ.
Ψιθύρισε αργά στο αυτί μου και σηκώθηκε από πάνω μου.
Πήγα να του πιάσω το χέρι, να τον σταματήσω.
Αλλά δεν πρόλαβα.
Φυσικά και δεν πρόλαβα.
Σε δευτερόλεπτα είχε εξαφανιστεί.
Όμως δεν ξέρει πως το παιχνίδι δεν είναι δικό του.
Θα του μάθω να παίζει.
Θα του δείξω ποιος παίζει καλύτερα.
Ντύθηκα και κατέβηκα κάτω
Κανείς δεν ήταν εδώ.
Που στο καλό έχουν πάει όλοι;
Τα νεύρα μου δεν είναι καθόλου καλά.
Ίσως πρέπει να τον αγνοήσω.
Τότε θα καταλάβει .
Άρπαξα το τηλέφωνο στο χέρι μου.
Ε:Ναι γεια σας . Θα ήθελα να μου στείλετε έναν άνδρα στο μπαρ που θα σας στείλω κατά τις 11. Τον θέλω ψηλό με κάστανο μαλλί. Τα άλλα τα αφήνω πάνω σας.
Έκλεισα το τηλέφωνο και έστειλα την οδό και μου έστειλε φωτογραφίες από έναν νεαρό
Ωραίο κομμάτι.
Πολύ ωραίο.
Αλλά δεν συγκρίνεται με τον μαλακά δίπλα.
Ο Αχιλλέας είναι απλά θεός.
Είναι λες και άνοιξαν οι πύλες του παραδείσου και τον εξόρισαν στη γη.
έτρεξα πάνω στο δωμάτιο μου και άνοιξα την ντουλάπα μου.
Τι να βάλω;
Θα κανονίσω να είναι και αυτός εκεί
Θα σε κάνω τούρμπο μωράκι μου.
Κόκκινο, μαύρο, μπλε, γκρι...
Τι να βάλω;;;
Το κόκκινο θα βάλω.
Ο Αχιλλέας λάτρευε τα κόκκινα δαντελωτά μου εσώρουχα.
Άρπαξα το κοντό φόρεμα και έτρεξα στην τουαλέτα.
Το στήθος μου πιεζόταν υπερβολικά πολύ και ήταν έτοιμο να ξεπηδήσει έξω.
Ο πισινός μου φαινόταν ελάχιστα και αν έσκυβαν σίγουρα όλοι θα θαύμαζαν το καινούριο μου βελούδινο εσώρουχο
Έβαψα τα μάτια μου έντονα και πέρασα μια λεπτή γραμμή αιλαινερ.
Έβαλα το κόκκινο κραγιόν μου και τέλος.
Δεν ήθελα να επιβαρύνω την επιδερμίδα μου με τα καλλυντικά.
Γόβες.
Έτρεξα στην παπουτσοθηκη μου
Ωω.
Έχω πολλά
Ερπαξα τα ψηλοτάκουνα μαύρα γοβάκια και τα φόρεσα.
Κοιταχτηκαν στον καθρέφτη.
Είμαι όντως όμορφη.
Καλά πάντα είμαι αλλά λέμε τώρα.
Και το ψώνιο μόλις βγήκε από μέσα μου.
Το καβάλησα το καλάμι.
Καλά έλεγε η μαμά μου να μην κάνω κακές παρέες.
Όμως δεν την άκουσα.
Την άκουσα;
Καθόταν στο παράθυρο του και με χαζευε
Πόση ώρα είναι εκεί;
Έκλεισα τις κουρτίνες ενοχλημένη όμως άφησα επίτηδες ανοιχτό το παράθυρο.
Ε:Ναι μωρό μου θα είμαι εκεί. Ναι. Στις έντεκα εντάξει. Στο μπαρ πιο κάτω σωστά; Τέλεια θα σε δω εκεί.
Άφησα το κινητό στην άκρη και άνοιξα τις κουρτίνες.
Με κοίταζε νευριασμένος.
Α:Θα τα πιούμε σήμερα;
Γέλασα πονηρά και έσκυψα μπροστά στο παράθυρο κάνοντας το βλέμμα του να πάει στο στήθος μου.
Ε:Δεν νομίζω να σου πέφτει λόγος.
Το πονηρό μου βλέμμα αντικαταστάθηκε με ένα ξινισμενο.
Έκλεισα το παράθυρο με δύναμη και μετά τις κουρτίνες.
Δεν θα τον άφηνα να με κα ει παιχνίδι του.
Δεν έπρεπε να τον άφηνα.
Για να δούμε πόσο αντέχει να κρατάει τα νεύρα του ο πρίγκιπας.
Ήρθε η ώρα να ξεκινήσει το δικό μου παιχνίδι.
Και σε αυτό το παιχνίδι δεν είναι εκείνος πρωταγωνιστής!
BẠN ĐANG ĐỌC
REVENGE
Teen Fiction"Πως θα μπορούσα να σας βοηθήσω ωραία μου κυρία;" Το χαμόγελο χαραγμένο στα χείλη του κάνοντας με να σβήνω σαν κεράκι. "Εκδίκηση" Η μόνη λέξη που βγαίνει από τα χείλη μου με μίσος. "Έχεις έρθει στο σωστό μέρος γατούλα" Είπε αργά και με τράβηξε πάνω...