KİM BİLİR

YANMIŞ DUDAKLAR

sabah yatağımda gözlerimi açmadan bir o yana bir buyana esnedim. bu gün mutluydum çünkü çok güzel bir işim vardı.yataktan kalktım ardından elbise ve botlarımı giydim.ardından çantamdaki kutuyu kargocuya teslim edip huzurlu bir şekilde karenin şirketine sürdüm arabayı.

şirketten içeri girmemle gözler bana göndü.gözüme tanıdık bir sima gözüktüğünde kim olduğunu hatırlamaya çalıştım . tabi yaa bu benim bir kaç ay önçe dövdüğüm kızdı. ona doğru yaklaşıp

-aaa merhaba valla görüyorumda hiç bi patlak vermemişsin. sevindim senin adına.dedim ve cevap vermesini beklemeden karenin odasına girdim

-aa hoşgeldin güzelim keşke bir haber verseydin . 

-süpriz yapmak istedim

-ee napıyorsun

-napiyim aklıma bir şey takıldıda 

-söyle güzelim

- şey acaba bu akşam çiftliğe gidelim mi. dün birden haber vermeden  gidince kçtü oldum da

-hiç kendini kötü hissetme güzelim. hem annem sana hak verdi beni de bir güzel patakladı.ama çok istiyorsan beni burda bekle akşam beraber çıkıp çiftliğe giderizne dersin

-ok iyi olur ben şöyle oturuyim o zaman 

5 saat sonra

resmen sıkıntıdan patladım bir an önçe çiftliğe gitmek istiyorum. karen elindeki dosyaların kapağını kapatınça işinin sonunda bittiğini anladım.

-hadi güzelim benim işim bitti gidelim. 

tamam anlamında kafamı salladım ve arabaya binip yola çıktık.uzun bir yoldu resmen ömrüm bitti sandım bir ara . sonunda araba çiftliğin önünde durduğundahemen arabadan indim ve eve hızlı adımlarla yürüdüm

-güzelim sakin olsana 

-sakinim ben zaten 

dedim ve içeri geçtik . herkesle selamlaştıktan sonra yemek çay felan derken sonunda oturduk.şu emine denen kız hala gelmemişti . acaba korgo eline ulaşmadımı. kapının sesini duyunca irkildim. gördüğüm şeyle kendimi gülmemek için zor tuttum. emine dudağı çok feci yanmış ve şişmiş şekilde içeri girdi. ne dediği tam anlaşılmıyordu malum ben de bir den ayağa kalkıp yüzüme zafer tebessümünü katık eminenin önüne geçtim

-aaa emineçin bu halin ne sesin. ne oldu böyle yoksa yanlış ürün fela mı kullandın. dedim ardından kulağına eğilim

-hediyemi beyendin mi emineçim

emine gözlerini koçaman açmış bir şekilde bana bakıyordu.

-Ayşe teyze ben gidiyorum. gibi bir şeyler söyleyip kapıyı çarpıp gittti.benim de burda işim bitmişti 

- karen ben baya yorulmuşum eve gitsem iyi olaçak

dedim ve ayağa kalktımdışarıda arabama tam bineçekken . karen bana seslendi

-pelin onu sen yaptın değilmi. valla ne psikopatsın sen yaa.

-ne oldu üzüldünmü emineçiğine

-hayır tam tersi sevindim

-iyi o zaman sende benimle geliyorsun

-neden ki

-seni o kızla burda bırakıp gideceğimi düşünmüyorsun herhalde

-tamam ben içerdekilere haber verip geliyorum

geçe geçte olsa kareni kendi evine bıraktım ardından kendi evime attım kendimi. bugün güzel bir uykuyu haketmiştim