Recensie - Als Domheid een Ziekte Was

46 3 2
                                    

A/N: Er is een nieuw beoordelingspunt bijgekomen,namelijk 'eerste indruk'. Dit houdt in de cover en de flaptekst van een verhaal. Vond het toch wel belangrijk om ook daar mijn mening over te geven, want het heeft erg veel invloed op of iemand je verhaal besluit te lezen of niet.
Verder is dit een iets kortere recensie, omdat er nog niet heel veel hoofdstukken gepubliceerd zijn van dit boek. Hopelijk is dat niet erg. :)


Titel: Als Domheid een ziekte was

Genre: Romantiek met een beetje humor erbij

Auteur: WcBril

Flaptekst: Neen, jammer genoeg is dit geen zombie apocalypse of dystopie waarin mensen als het ware door een epidemie domheid zouden geraakt zijn. Zie het eerder als een sociaal experiment waarin onze protagonist; Koa, tot zijn grootste spijt erachter komt dat een domme actie tot meer domme acties leidt.
Zijn excuus? Domheid is echt besmettelijk.

Eerste indruk: De flaptekst is erg grappig, dus ik had al gelijk meer zin om dit boek te lezen. Het zet erg goed de toon voor de rest van het boeken, overigens, dus ik vind de flaptekst doet ook nog eens wat het moet doen; een indruk geven van hoe het boek gaat zijn en wat de lezer kan verwachten. De cover vond ik alleen persoonlijk iets minder. Een collage komt voor mij meer over als een boek dat in de categorie 'willekeurig' hoort, dus ik kreeg er niet een correcte indruk van het verhaal van.  

Verhaal: Het verhaal zelf is vrij simpel. Het gaat over Koa die verliefd is op Mick en allemaal domme dingen doet door die verliefdheid. Dit is niet een super origineel verhaal, maar dat is ook niet altijd nodig voor een goed boek. De verhaallijn is namelijk niet de enige component... Vaak zijn romantische komedies niet echt gefocust op het verhaal, dat is meer bijzaak. 

Personages: Hier zitten de sterke punten van jouw boek. Koa is een hele goede hoofdpersoon. Gezien zijn domme acties is het makkelijk om je als lezer met hem te identificeren en hij is ook nog eens gewoon een prettig persoon. Het is niet moeilijk om Koa te mogen. Hij is 'relatable', grappig en zijn thuissituatie wekt veel sympathie op bij de lezers. 

Verder zijn er niet genoeg hoofdstukken over Koa's vrienden om erg veel over ze te zeggen, maar tot nu toe heb ik een hele goede eerste indruk van ze. Ze zijn echt allemaal hun eigen persoon met hun eigen persoonlijkheden. Het is echt knap dat ik dat nu al zo aanvoel, aangezien sommige misschien één dingetje zeggen, maar alsnog heb ik het gevoel dat ze allemaal echte, originele personen zijn. Een groot compliment dus, want dat is hoe het moet! Personages die aanvoelen als echte mensen, elk hun eigen persoon. 

De relaties tussen de personages en hun interactie is tot nu toe ook erg realistisch. Vrienden praten met elkaar zoals vrienden dat doen, het dialoog is lekker natuurlijk en ongeforceerd. De interacties tussen Mick en Koa vind ik tot nu toe ook spot on, dus ga zo door!

Vooral de relatie tussen Koa, Finn en Mick is erg interessant. Er hangt nog wat mysterie rondom, omdat je niet precies weet wat er is gebeurd tussen die drie. Dat zorgt ervoor dat de lezer snel het volgende hoofdstuk wilt lezen om daarachter te komen, dus mijn complimenten! Je geeft tot nu toe kleine, subtiele hints over hun verleden en ik raad je aan om dit te blijven doen, dan blijft het lekker mysterieus en spannend. 

Schrijfstijl: Ik merkte wel op dat jij van lekker lange zinnen houdt, dus ik zou erop letten dat je dit niet te vaak gebruikt. Soms vond ik het onduidelijk wie precies het onderwerp was van de zin, dus bij dit soort zinnen raad ik je aan om ze op te splitsen in twee aparte zinnen.

Variatie tussen zinnen is belangrijk. Soms heb je enorm lange zinnen die wel een eeuwigheid door lijken te gaan, omdat de zin gewoon niet ophoudt en er echt geen punt tussen komt, maar uiteindelijk voel je aan dat het einde nabij is en dan zie je die glorieuze, dikke, grote punt toch daar staan. Soms zijn zinnen van middelgrote lengte, deze zinnen gaan niet super lang door, maar wel voor een bepaalde tijd. Andere zinnen zijn kort. De korte zinnen geven meer kracht aan de flow van zinnen, maar deze kracht gaat alleen in werking wanneer er niet constant, overal, korte zinnen staan. Lange zinnen worden vaak gebruikt voor beschrijvingen, van gedachtes, plaatsen, mensen, etc. Jij gebruikt iets meer lange zinnen en dus beschrijvende zinnen bij het schrijven en dat is helemaal niet erg, iedereen heeft zijn eigen stijl. Je zorgt er ook nog steeds voor dat er variatie tussen zinnen is door er middelgrote zinnen in te gooien en soms een korte zin, die dus super krachtig is tussen die voornamelijk lange zinnen. Dit vind ik een leuke schrijfstijl, maar let dus wel op dat de lezer niet in de war raakt van sommige zinnen. Lees je zinnen soms eens hardop voor en kijk of ze lekker lopen. Is het duidelijk wie het onderwerp is? Is het duidelijk wat er aan de hand is in deze zin? Zo nee, dan kun je de zin gewoon opsplitsen. 

Verder heb je natuurlijk een super humoristische toon en dat vind ik echt super leuk! Humor is persoonlijk mijn zwakste punt, dus ik heb altijd enorm waardering voor mensen die het goed kunnen. Ik vond het super grappig hoe je Koa's verhaal als verteller soms beschreef als een epische heldentocht, dat geeft het verhaal een bizar tintje en dat kan ik zeer waarderen. Lekker droge, sarcastische humor, love it. 

Spelling en Grammatica: Iets wat ik opmerkte was dat je vaak 'grapde' schreef, maar dit moet eigenlijk 'grapte' zijn. Voor de rest zag ik alleen wat typefouten, maar dat is niet zo erg. 

Algemene Opmerkingen: Ik vond dit echt super leuk om te lezen en ga zeker de toekomstige hoofdstukken ook lezen! De personages, de humor en de lange zinnen, ik vind het echt een heerlijk boek. Jij verdient zeker meer lezers en volgers, ik zie dat je erg veel potentie hebt als schrijver/schrijfster!






Het Grote Promotie en Recensie Boek *ON HOLD*Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu