Above the Moon and Below the Stars

Simula

I'm just a human with a failing life. It's like a color black in the darkness; sobrang  useless.

Buhay ako pero sinong may alam? Mali, sinong may paki-alam? All I wanted in my life is to feel the hapiness that everyone had felt. Gusto kong mabuhay nang buo para sa sarili ko pero paano mangyayari 'yun kung ang lagi kong pinipili ang ibang tao bago ang sarili ko? I always choose everyone's sake over myself, and I hated myself for being like that. Isn't ironic that I wanted to be selfish but the other half of my heart always wants to help and give what other people wants and needs even if I need too.

Nasasaktan ako pero anong ginagawa ko? Pinapagaan ang loob ng ibang tao. Nahihirapan at pagod na pagod na ako pero ako 'tong walang humpay na nagbibigay ng pag asa. Ako yung nangangailangan pero ako rin yung nagbibigay kahit na alam kong yun ang ika-uubos ko. Till when this role will stay? I wonder, hanggang kailan kaya ako magpapaubaya? Hanggang kailan ako magtitiis? Sabihin na natin' ang tanga tanga ko. Knowing na may choice akong h'wag tumulong, hayaan ang ibang tao at isipin ang sarili ko pero hindi ko ginagawa.

Sinong bobo ang aakto nang ganon?
Well, Elise Peachelae Avadare is the name. A girl who owns the shadow of the darkness. The one with an average personality and owns the title of highest degree of luckless situation.

None wants me. That's all. Too simple and I hope my life is as simple as that.

Pero paano kung makilala ko yung taong mahal ko?

Yung taong hiniling ko sa diyos na maging akin.

Yung taong pinapangarap ko.

Yung taong nagbigay kulay sa madilim kong mundo.

Yung kaisa isang tao na nagbibigay pag asa sa akin

At yung taong may ibang nagmamay ari.

Am I going to be selfless again?

Will this situation ends?