Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Gençkız uzunzaman sonra, yemekhaneye çıkacaktı.Dün yaşadığıo mutluluktan sonra, böyle bir karar almıştı. Artık yemekhaneye çıkacaktı. Aç kaldığı pek söylenemezdi. Çünkü odasına getiriyorlardı. Fakat onlarda soğumuş oluyordu.
Kolidorda yapılan anons ile Jennie yavaşça, kapının kulbundan tutup, aşağı doğru bastırdı. Yaklaşık iki hafta sonra, ilk defa odasından çıkıyordu. Yavaşça kolidora doğru adım attı.
Kolidorda yürüken, -Hey! Sesi ilearkasına döndü, Jennie.
Bu kişi, Park Chaeyoung'tan başkası değil di. Park Chaeyoung ile, ilk geldiği zamanlar tanışmıştı.
Chaeyoung'un burada olma sebebi ise, kendini kontrol edemeyip, intahar etmeye çalışmasıydı. Bu sebep ile, odasında her zaman hemşire bulunuyordu. "Çok zor olmalı" diye içinden geçirirdi, Jennie; onu ne zaman görse.
Jennie; -Chaeyoung! nasılsın? -İyiyim sen? -Ben de iyiyim. -Seni uzun zamandan beri göremiyorum. Neredeydin? -Şey... -Anladım. Yine inatçılık yaptın yani. Dedi, Chaeyoung gülümseyerek.
-Birazcık. -Birazcık? İkiside gülümsemişti. Yemekhanenin kapısından içeri geçerek, yemek dolu tepsilerden bir tane alıp, iki sandalyesi olan bir masaya oturdular.
Jennie şaşkınlıkla; -Onlar,sevgili mi? -Hayır, ama bence ikisi de boş değil gibi. Dedi, gülümseyerek. Jennie kafa sallayıp, tepside bulunan çubukları eline almış, yemek yemek için hazırlanıyordu.
-Hey! Sorun ne Jennie? -Ne? Y-yok birşey. Sadece, dalmışım. Dedi, Jennie sahte bir gülümseme atarak.
Açıkçası üzülmüştü. Jimin'e karşı birşey hissedip hissetmediğini bilmiyordu. Belki, hissetmemeliydi de. Çünkü Jimin, onun sadece doktoruydu. Jennie ise hastasıydı. Jennie içinden; Keşke başka şekilde karşılaşsaydık. Dedi.
Yanında ki hareketlilik ile, kafasını yemekten kaldırdıp, yanına baktı. Iseul, yanlarına sandalye çekmişti. -Bizim inatçı keçi, ininden çıkabilmiş. -Kapa çeneni! Diye, çemkirdi Jennie. -Hey sakin ol! -Sen burada olduğun sürece, sakin olamam.
Iseul omuz silkmişti. -Chaeyoung, ben gidiyorum. Diyerek, sandalyeden kalkmıştı. -Jennie lütfen otur! Chaeyoung'un yalvaran bakışları ile, tekrar yerine oturmuştu.
Hepsi tek kelime etmeden yemek yiyiyordu. Jennie ara sıra Iseul'a kaçamak bakış atıyordu. Tâ ki, yanlarına bir kız gelene kadar. -Iseul hanım, Jimin Bey sizi odasına çağırıyor. -Peki geliyorum. Sen gidebilirsin. Dedikten sonra,kızlara dönüp; -Mağlum, gitmek lâzım. Deyip, arkasında merakla bakan kızlar bırakıp gitmişti.
Iseul, hastanede Jimin'i gördüğünden beri, ona karşı birşeyler hissediyordu. Dün ise, Jennie'yi, Jimin'e sarılırken görmüştü. Zaten Jennie'yi sevmiyordu. Bu hareket ise, nefret etmesini sağlamıştı.
Kapıya yavaşça vurduktan sonra, Iseul, "Girebilirsin." sesi ile içeri girdi.
-Bay Park beni çağırmışsınız. -Evet, bana yardım etmeni istiyorum. Tabi kabul edersen. -Hangi konu da Bay Park? -Jennie ile ilgilenmeni istiyorum. Iseul'un boğazı düğümlenmiş, ne diyeceğini bilememişti.
﹋﹋ öyle yaparlar işte hadi bakiimmm! OY SINIRI:18 YORUM SINIRI:25
