ΜΙΑ ΒΔΟΜΑΔΑ ΠΡΙΝ ΚΛΕΙΣΟΥΜΕ ΓΙΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ!
Ήμουν με τις φίλες μου (η Στέλλα ήταν άρρωστη)στην αυλή και μιλάγαμε για τον καινούριο.Τον λέγανε Λίαμ(<3)και ητανε στην ταξη μας.Πολύ καλό παιδί και πάνω απ' όλα κούκλος!
-Να του πούμε όμως να προσέχει τις παρέες του,είπα μόλις είδα με ποιούς έκανε παρέα.Τον Χάρι και τους φίλους του.Θα τον καταστρέψουν κι αυτόν,τόσο ωραίο παιδί,συμπλίρωσα.
Οι άλλες γέλασαν και κάτι πήγε να πει η Στέφη αλλά την έκοψε το κουδούνι.Γλίτωσα σκέφτηκα.
Στο μάθημα υπήρχε πολλή ησυχία.Ο Χάρι ούτε που μίλησε.Μόνο με κοίταζε.Ε,δεν άντεχα και τον κοίταζα κι εγώ που και που.Και στην γυμναστική πάλι με διάλεξε και κάθε φόρα που έκανα σερβις μου χαμογελούσε.Κάτι είχε πάθει.Σίγουρα.
Σχολάσαμε εξάωρο όλη η δευτέρα,γιατί έλειπε μια φιλόλογοςπου τύχαινε να έχει και τα τρια τμήματα εκείνη την μέρα.Γι' αυτό αποφασίσαμε να πάμε μια βόλτα στην παιδική χαρά.Όταν το λέγαμε με τισ φίλες μου από πίσω ήταν ο Χάρι που κάτι πήγε να μου πει μα τον αγνόησα.Ήμασταν για δέκα λεπτά στην παιδική χαρά και κάναμε κούνια όταν ο Χάρι ήρθε "τυχαία" με τους φίλους του.Εγώ άρχισα να σκέφτομαι να φύγουμε.Αλλά δεν πρόλαβα να το πω γιατί.....
αυτό το παρτ ειναι μικρό σαν συμπαράσταση στην στεφούλα
