Kapag Naging Kontrabida Ang Bida

The Story That Is Existing Only in Vine's Memories

Once upon a time when the world of Vine's parents thought that they would be having a boy to be the heir only to get another girl in return, with an outstanding daughter like Eva that she can't compare, Vine grew up insecure.

So as consequence from hearing it from adult talks, she began to think that it may be better to become a boy. But having to grow in a boy-less sibling household, she had no boy clothes to wear and cannot cut her hair because once discovered, it will only bring a bount of sermon.

So secretly, she stole her sister's wig that was used in a school play and wore the tshirt with shorts (her boy cousin had left when he visited) and she snuck out from the back of their house and played with other boys.

As she began to believe na baka nga tomboy sya. (Time before she met Jer.) Until one unfortunate incident happened.

Ayon sa memories ni Vine, that time nung tumakas siya palabas ng bahay may mga dalwang grupo ng mga batang naglalaro ng basketball. Yung isa natatalo at yung isa malaki na yung lamang sa kabila.

Kahit na hindi niya talaga naiintindihan yung laro, nanood siya. Iniisip niyang kung lalaki din siya, malamang maglalaro din siya nun. At kala mo nga naman, may isa pang bata sa natatalong grupo ang naaksidente.

Kaya naman mas lalong nawalan ng pag-asa ang mga kakampi nila.

Kawawa naman.

Yun nga lang, nung kukunin na nila yung bola, nakita nilang gumulong pala ito sa may paanan ni Vine. At sa kamalasang palad, pagkakita sa kaniya ng mga batang nawalan ng kakampi, nagliwanag ang kanilang mga mata.

At minalas siya ng husto, napilitan siyang palitan yung kagrupo nilang naaksidente. Ayon daw sa mga kalaro niya, sila na daw bahala, ipasa niya na lang ang bola sa kanila basta makumpleto silang lima.

Nakikipaglaro sya at one on one sila ng isa sa mga kalaban ng mga kalaro nya. Dahil mas magaling ang kalaban niya sa kanya at medyo nakaramdam na sya ng pagod, nagbanggaan sila ng kalaban at natumba. Nadaganan niya ang kalaban, sa kamalasang palad, sa pagtumba, napatukod ang kamay niya sa *ehem* ng kalaban.

Age 6, innocent and unaware. Hindi niya kaagad inalis ang kamay niya dun at tinuunan ito para makatayo. Caught unaware, ang nasaktang kalaban ay galit na galit ang sa kanya at inasar siyang bakla at plano syang ayain ng suntukan. Sa takot naman ni Vine, tinakbuhan niya ang kalaban at di na kailanman pa nagpakita doon.

As far as I can remember yun yung reason kung bakit ayaw lumapit ni Vine sa mga lalaki. Nagkaron sya ng takot na baka saktan sya ng mga ito. Second reason is their promise.

Pagkabalik nya sa kwarto nya, nahuli sya ni Eva at pagkatapos nyang magkwento ng lahat ng nangyari, pinagpangako sya nito na huwag na huwag iyong uulitin.

At that time, pinagtakpan ng ate nya ang pagtakas nya sa mansion nila noon. Noong halos baliktarin na ng mga magulang ni Vine ang mansion mahanap lang sya, sinabi ng ate nya na nagtatago lang pala ito sa kwarto nya at tinago nya ang mga damit at wig ni Vine at pinagpalit ito ng suot.

Syempre mula noon, umiwas na sya sa mga lalaki. Kaso, as every drama novel, may isang exception- si love of her life =Jer. 🙄

At that time, nakilala nya si Jer as a 'gentle' and 'kind' person na laging mabait sa kanya. Kaya nung time, na inaya sya nito lumabas. The promise breaker-Vine, agreed without hesitation.

Nagpaalam ba sa ate? Hindi. Anak ng galang bata, aba.

What happened afterwards is the accident.

Bumangon ako sa pagkakasalampak ko sa kama at nananakit na naman ang ulo ko. Hinihilot-hilot ko ito habang minumura ang hinayupak na author na yun sa isip ko. Siya ata may kasalanan kung bakit nandito ako eh.

I know I can't keep on taking time kaya kinuha ko na ang mga kailangan ko so I can leave. As to why kailangan ko iyong wig, it's because... Ugh, I don't know.

Pero alam ko, kailangan ito ng kumag na doctor na yun para sa 'personal nyang rason'. That's it. Weird fellow, I know.

Nasa pintuan na ako ng kwarto nang maalala ko na baka may tao sa labas. And like any good spy, I listened for any footsteps outside but since I did not heard any, dahan-dahan kong binuksan ang pinto, sumilip at lumabas ng pagkabilis-bilis.

😶🙂😄😅

5 steps away from me who caught me in action. A person I have no recollection of whatsoever in the novel but thanks to the distinct memory of Vine, I managed to recognize. The guy who I don't know if he is an enemy or friend.

"Hello, Kuya."