04.06.2000
Öldüm hyung.
Gözlerimin içine bakıp "midemi bulandırıyorsun." dedin ve ben öldüm.
Oracıkta canımı almak bu kadar kolay olmamalıydı.Küçükken beni çok severdin. Adımı bilmezdin ama o parkta, o kumda benimle oynamayı sen seçerdin.
Konuşamıyordum hyung.
Konuşamadığım için benimle dalga geçenleri sen azarlardın. Şimdi konuştuğum için benimle dalga geçen sensin. Bomboş hissediyorum hyung.Sana kızamıyorum. Narin tenine hala dokunup,o güzel gülüşünden öpmek istediğim için affet beni. Ne kadar utanmazım.
Karaktersiz ve yüzsüz olduğum için özür dilerim.
Ölümün eşiğinde olduğumu bilmek beni korkutuyor. Korkmadığımı sanıyordum. Ancak aslında hiçbir şeyden emin olmadığımı öğrendim.Korkunun ne olduğunu birçok kez gördüm ama bu kadarını tatmamış olmamdan kaynaklanıyor sanırım. Kollarımdaki izlerin geçmeyeceğini biliyorum.Bu kollara sarılmak istemezdin değil mi?
Seni anlıyorum.
Sanırım o kız seni gerçek manada mutlu ediyor Taehyung hyung. Bu gün o kızı süzüp ne kadar etkilendiğini gördüm.Onun yerinde olmak istedim.Bunun için kendimden tiksiniyorum. Sözlerine, nefretine, yumruğuna ve daha nicesine rağman hyung.
Çünkü seni sevdim.
Bu kuğu ilk kez ölmedi hyung.
-Jung Hoseok
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Because I Love You VHope |1.Series✔
FanfictionBen de biliyordum zehir saçıyorsun,ama yapamadım. Vazgeçemedim. Çünkü seni seviyorum.
