Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
Od kiedy nauczyciel fizyki wyciągnął z teczki gruby plik sprawdzianów, cisza była absolutna. Nawet powolne tykanie zegara, które roznosiło się echem po klasie, było martwe. Czas mijał niewyobrażalnie wolno, tak jakby przygotowywał uczniów na wyrok śmierci.
Aiko z przestrachem i skupieniem czekała, aż jej test pojawi się na ławce, a ona będzie mogła zamówić sobie trumnę, bo znów z pewnością nie dostała więcej niż czterdzieści procent. W podobny sposób działały na nią myśli o kłótni mającej miejsce kilka godzin temu. Zaistniała sytuacja odbijała się na jej podłożu psychicznym i wierciła wielką dziurę w brzuchu. Słowa jakie opuściły usta Akiry, można było porównać do wrzucenia Aiko pod pociąg. Znacie te uczucie jakby wbijano wam w serce kilka pojedyńczych szpileczek? Tak właśnie się czuła. Czuła się winna temu wszystkiemu.
Poraz kolejny zrób sobie krzywdę, masochisto.
Jęknęła głośno i opadła na blat, widząc powalającą na kolana liczbę. Hej, przynajmniej wynik był dwucyfrowy! Ale nawet to nie pozwoliło jej na pozytywne myślenie.
⏤ I jak, Aiko? ⏤ zaczepił ją Iwaizumi, kolega z ławki obok. ⏤ Ile masz procent?
⏤ Wieczorem we krwi będę mieć o wiele więcej ⏤ odwróciła się w jego stronę.
⏤ A czasami po alkoholu nie ma się promili? ⏤ zapytał z przekąsem, a ona zaryła głową o ławkę. - Poza tym nie zezwalam na to zgody, on nie koniecznie pomoże ci z fizyką.
⏤ Więc geniuszu, otwieraj picolo, bo dostałam trzydzieści pięć procent ⏤ wymruczała w blat.
⏤ Hej, spójrzmy na pozytywy. Zawsze mogło być gorzej - powiedział, mierząc wzrokiem jej test.
⏤ Ale Iwaizumi, co ja mam do cholery zrobić skoro przez cały weekend siedziałam nad książkami? Niedługo będę wszędzie nosić karteczki ze wzorami i mamrotać definicje przez sen.
⏤ Może po prostu potrzebujesz, żeby ktoś ci to wytłumaczył? Zawsze warto zasięgnąć porady u kogoś, kto zna się na czymś lepiej od ciebie.
⏤ Tylko kogo? Nie wiem czy znajdę kogoś kto ma taką złotą cierpliwość ⏤ jęknęła, jednak po chwili jakby natchnioną nową energią wlepiła wzrok w swojego towarzysza broni.
⏤ Na mnie się nie patrz, nie jestem wariatem ⏤ parsknął. ⏤ Fartem udało mi się zdobyć pięćdziesiąt procent, a to dopiero wyczyn.
⏤ Ale ⏤ ciągnął, widząc przygnębioną twarzyczkę dziewczyny. ⏤ mógłbym zaoferować ci pomoc. Co prawda nie moją, ale mój przyjaciel jest bardzo dobry z tego przedmiotu. Posiada też inne cechy na przykład irytujący... Jednak fizykę ma w małym paluszku.
⏤ Jakoś to zniosę... ⏤ po tych słowach zauważyli wracającego na swoje miejsce nauczyciela. Dwójka posłała sobie porozumiewawcze spojrzenie, później odwrócili się przodem do tablicy. ⏤ Omówimy to na przerwie.
