Playing with the badboy [UNFINISHED]

Hoofdstuk 9

POV VY

Na een tijdje uitgehuild te hebben loop ik naar de keuken en pak ik een fles wijn. Ik zet hem aan mijn mond en begin te drinken.

'Vy! Leg die fles neer!' hoor ik June dringend roepend. Ik draai me om en drink verder. Ik wil mijn verdriet wegdrinken.

Ik voel iemand de fles uit mijn mond halen.

'What the fuck ben je aan het doen? Ben je gestoord ofzo? Ik heb je al een keer gewaarschuwd voor dat drinken maar dit slaat alles. Wat is er toch de laatste tijd met jou aan de hand?' vraagt ze, dit laatste bezorgd.

'Weet ik niet,' mompel ik.

'We gaan wel even naar de stad om in een cafétje te praten. Dit slaat op alles!' ze trekt me bij de hand mee naar de kapstok.

'En laat me dit nooit meer zien. Ik kan je ook nooit alleen laten als je ruzie hebt gehad.'

Ik trek mijn jas aan en loop achter haar aan.

Niet veel later zitten we in een cafétje. Ik wilde een glaasje wijn bestellen maar June had me snel afgekapt en twee cola besteld.

'Hallo? Luister je wel?' vraagt ze. Ik schrik op uit mijn gedachtes en kijk haar vragend aan.
'Nee dus,' mompelt ze.
'Moet ik me zorgen om je maken?' vraagt ze bezorgd.

'Volgens mij doe je dat al,' zeg ik bot terug.

'Bijdehand doen help nu niet,' kaatst ze snel terug. Het is even stil.

'Drink je cola maar op. We gaan even een jurkje halen voor vanavond. Dan gaan we ons hoofd legen in de club,' ik knik. De stilte werd langzamerhand een beetje ongemakkelijk.

Ik drink mijn laatste slok uit mijn glas en zet hem neer. Ik sta op en doe mijn jas aan, terwijl June betaald.

'Dit is perfect voor jou!' zeg ik vrolijk en laat June een jurkje zien.
'Ik weet het niet hoor,' zegt ze en ze wijst naar de decolleté.
'Niet zo onzeker doen! Als iemand niet onzeker moet doen ben jij het wel!' zeg ik.

Ik weet niet hoe ze het voor elkaar heeft gekregen maar ik zit nu in een opperbeste bui. Alleen begint langzamerhand de alcohol in te werken.

Ik geef June het jurkje om te passen. Terwijl ik buiten het hokje sta, kleed ze zich om.

'Klaar,' zegt June en ze schijft het gordijn open.

Ik glimlach; 'Ik zei toch dat het mooi zou staan!' Ze bloost.

'Nu jij!' zegt ze en ze geeft het door haar gekozen jurkje aan. Ik loop het pashokje in en kleed me om. Ik doe mijn schoenen uit en mijn kleren. Daarna trek ik het jurkje aan. Het is een donkergroen jurkje die naar mijn smaak net iets te kort is. Ik laat het maar. Ik doe het om June een plezier te doen. Terwijl ik hem nog goed optrek kijk ik in de spiegel. Het heeft een V-hals met een wel erg lage decolleté. Ik schuif de gedachtes weg. Ik heb om dit soort dingen nooit moeilijk gedaan. Waarom zou ik dat dan nu wel doen?

Ik schuif het gordijntje open en glimlach naar June.

'En wat vind je ervan?' vraag ik.

'Fantastisch!' zegt ze terug. Ik glimlach op haar antwoord.
'Dit wordt hem!' zegt ze.
'Alleen als je die van jou ook koopt,' zeg ik snel. Ze lijkt nog even te twijfelen maar stemt daarna in. Ik kleed me snel om en haal daarna mijn pinpas uit mijn portemonnee. June haalt ook die van haar eruit.

'Uh, uh. Ik betaal. Ik heb nog iets goed te maken,' zeg ik en ik pak haar jurkje uit haar handen waarna ik naar de kassa loop. Ik draai me nog snel om en zie June glimlachen. Ik sluit achter de man voor me aan.

'Stond je net niet verkeerd,' zegt een mannenstem en ik draai me om naar het geluid. Ik kijk in Bryce' gezicht. Wat doet hij nou hier. En waarom had hij nou net dit moeten zien. Ik besluit om hem maar te negeren en wacht totdat ik aan de beurt ben.

Nadat ik heb betaald loop ik naar June. Ze lijkt Bryce gezien te hebben en draait me haar ogen.
'Ik weet het,' mompel ik. Samen lopen we de winkel uit. Terug naar huis om te eten, ons om te kleden en daarna lekker een avondje alles te vergeten.

'Gaat Carmen niet mee?' vraag ik aan June.
'Date,' antwoord ze met een 'tja daar valt niks aan te doen' gezicht. Ik knik en we lopen verder.