Playing with the badboy [UNFINISHED]

Hoofdstuk 10

POV VY

'Ik wil wel één afspraak maken,' zegt June en kijkt me streng aan.
'Vertel mevrouw,' zeg ik en ik lach om haar blik.
'Ik bedoel dit serieus,' zegt ze terug maar ik zie dat ze moeite doet om haar gezicht strak te houden en niet in de lach te schieten.
'Ik wacht,' zeg ik maar snel terug.
'Je gaat niet teveel drinken want je hebt de afgelopen dagen al genoeg op. En als je toch dronken bent ga ik je niet mee naar huis slepen.'

'Nog meer eisen?' vraag ik.
'O ja, mocht er iets zijn met jongens, dan appen we elkaar,' zegt June en knipoogt.
'Sure.'

Met z'n tweeën lopen we naar binnen. Gelijk drinkt een geur van alcohol mijn neusgaten binnen. Ik slik even en loop dan toch weer door. Dit gaat een leuke avond worden.

June loopt naar de bar en komt even later terug met twee glazen drinken. Ze overhandigt er een aan mij. Ik lach dankbaar waarna ik het glas op mijn lippen zet en het in een teug leegdrink. Ze kijkt me met een waarschuwende blik aan. Ik knik om haar gerust te stellen.

Mijn oog valt op een jongen verderop. Het is de jongen waar ik eerder tegenaan liep. Een glimlach siert mijn lippen. June kijkt me raar aan maar als ze ziet naar wie ik kijk grijnst ze.

Ze pakt me bij de hand en trekt me mee. Ik stribbel eerst nog een beetje tegen maar al snel kom ik erachter dat dat nutteloos is. Als June iets van plan is gaat ze ervoor.

June knikt op de jongen zijn schouder. Hij draait zich om en ik kijk gelijk weer in zijn groengrijze ogen. Damn, hij is echt hot. Ik bijt op mijn lip.

'Jij ook hier?' vraagt hij verbaasd.

'Het is al duidelijk. Alle interesse gaat naar Vy,' zegt June nep-geïrriteerd.
'Weet je wat? Ik laat jullie wel even alleen,' zegt ze en ze loopt met een knipoog weg.

Even staan we ongemakkelijk tegenover elkaar.

'Iets te drinken?' vraag hij, om de stilte te verbreken.
'Graag,' zeg ik ongemakkelijk. Ik loop achter hem aan naar de bar.

'Dus? Hoe is het?'
'Wel goed,' zeg ik. 'Met jou?'
'Nu ik jou zie ook wel goed,' zegt hij lachend.

Ik geef hem een slap duwtje.
'Dus Vy...'
Voordat hij zijn zin af kan maken onderbreek ik hem: 'Hoe weet jij mijn naam?'
'Je moet eens weten hoeveel jongens ervan dromen om met jou om te gaan. Sommige zijn alleen een beetje bang door je gedrag tegen Bryce.'
'Geloof je het zelf? Als ze niet zo kut doen als Bryce ben ik ook wel aardig hoor,' zeg ik lachend.

'Liever de goodgirl dan de badgirl?' vraagt hij.
'Tuurlijk. Maar jij weet nu mijn naam maar ik niet de jouwe,' zeg ik om hem een hint te geven.
'Liam. Het valt een beetje tegen dat jij mijn naam niet weet,' zegt hij plagerig.

'Je hebt net je naam gezegd dus ik weet hem wel,' zeg ik terug.
'Gaan we een beetje bot doen?' zegt hij plagerig en hij grijnst.
'Altijd,' zeg ik grijzend. Ik zet mijn glas op de bar en ik sleep hem mee de dansvloer op. Hij lijkt eerst een beetje verbaasd maar gaat dan toch mee dansen.

'Hee, beauty,' hoor ik een welbekende stem zeggen.
'Kokosnootalarm,' zeg ik en ik draai me om.
'Zo. En wat dacht mevrouw hier te doen? Ik wist niet dat je zoveel van dit soort feestjes hield,' zegt hij grijzend.
'Ik wist niet dat mijn hint niet duidelijk genoeg was en ik wijs naar zijn ballen.'

'Moet ik nu bang worden?'

'Volgens Liam zo'n beetje alle jongens wel,' zeg ik grijzend.
'Ben ik dan alle jongens?' kaatst hij terug.
'Kokosnootalarm, ik geef je nog vijf seconden de tijd en anders ben je de lul. Letterlijk.' Ik lach om mijn eigen woorden.

Bryce blijft rustig staan.
'Ik had je gewaarschuwd,' zeg ik en verhoog mijn knie. Hij pakt mijn knie vast.
'Het was toch niet zo'n strak plan hè,' zegt hij met zijn pedogrijns. Ik draai met mijn ogen.

'Wat wil je?' vraag ik nu erg geïrriteerd.
'Jou,' antwoord hij.

'Misschien is het wel een strak plan om mijn knie los te laten,' zeg ik.
'Daar moet ik nog even over nadenken,' zegt hij terug.

'Je krijgt me toch niet Bryce, ik ben niet zoals negenennegentig procent van alle andere meiden. Ik ga jouw behoeftes niet vervullen. Dus, ik waarschuw je dit keer voor de laatste keer, anders ben je echt de pineut.'

'Ik zal je nog de tijd geven om hierover na te denken,' zegt Bryce grijnzend en hij laat mijn knie los.
Ik zucht soms doen jongens zó moeilijk.

Hey, sorry dat het zo lang duurde voor het nieuwe hoofdstuk. Er gebeurd nu nog niet zo veel maar daar probeer ik snel verandering in te brengen. Vergeet niet te stemmen en een reactie achter te laten (zou leuk zijn :) )

2005maud