Someone / Narusasu

17

  İkisinin konuşmalarını dinlerken mutlu olmadan edemiyordum. Naruto Sasuke için muhteşem bir örnekti, ona doğru olanı göstereceğinden emindim. Derken Shisui yanımda belirdi ve kısık sesle sordu:

  "Yani, Kisame'yi atmayacak mısın Itachi?"

  "Saçmalama Shisui. Sonuçta o, katliamdan beri bizimle kalıyor."

  "Olsun. Ben varım artık, Kisame kimmiş?"

  "Sen... hala..?"

  Göz kırptı ve sorumu anlamışcasına cevap verdi:

  "Aynen öyle, ben hala senden vazgeçmedim."

  Uzun bir sessizlik ve bakışmadan sonra gözlerimi onunkilerden kaçırdım ve konuyu değiştirdim:

  "Naruto hakkında ne düşünüyorsun?"

  "O Kyuubi, sence onun hakkında ne düşünebilirim?"

  "Sen de mi onun yok edilmesini düşünen taraftansın?"

  "Sen değil misin?"

  "Hayır."

  "Ama o Kyuub-"

  "O Naruto. Kyuubi falan değil."

  "Ha?"

  "Sırf içindeki yaratık yüzünden masum bir çocuğa zarar veremezsin, bu Danzo'nun seni sadece gücün için kullanmaya çalışmasından bile berbat bir şey!"

  "..."

  Onun anlayacağı dilde konuşmuştum. Bu konuya değindiğim her sefer susardı, sanırım onu tekrar üzdüm. Ben böyle düşünürken ciddi bir tavırla bana döndü ve cevap verdi:

  "Haklısın. Naruto'nun öldürülmesi büyük bir haksızlık olur."

  Gülümsedim. Derken içeri Pain girdi. İkimiz de aynı anda ona dönünce konuşmaya başladı:

  "Kyuubi hakkında bazı kararlar aldık."

  Kaşlarımı çatıp sordum:

  "Ne kararıymış o?"

  "Kyuubi'yi alabilmek için, Naruto'yu öldürmemiz gerek."

  Sinirle yumruğumu sıktım. Sasuke'yı bu kadar güldüren tek kişinin yok olmasına izin veremezdim. Tam karşı çıkacağım sırada Shisui önüme geçti ve benim yerime bağırmaya başladı:

  "Nasıl oluyor da bu kadar rahat bir biçimde masum birini öldürmekten bahsedebiliyorsun!?"

  "Sakin ol Shisui. Şuan ortada hiçbir şey yokken Naruto'yu bir anda tutup götüremeyeceğimi ben de biliyorum. Hem aklımda harika bir fikir var."

  "Ne fikriymiş o?"

  "Bu fikir sayesinde Sasuke'nin ailesinin katiline olan nefreti son bulacak."

  Gözlerim büyük bir şaşkınlıkla irileşirken Shisui ise göz ucuyla bana bakıyordu. Bu konun Naruto'yla ne alakası vardı ki? Shisui gözlerini kısıp sordu:

  "Nasıl olacakmış o?"

  Pain sakin ses tonunu bozmadan devam etti:

  "Naruto'nun öfke evrelerine girdiği andan itibaren hiçbir şey hatırlamadığını biliyoruz. O zaman birisini öldürse bunu da hatırlamaz? Sonuç olarak tüm Uchiha'ları öldüren kişinin Naruto olduğunu insanlara inandırırsak, herkes onun öldürülmesini onaylar. Zaten şu kişilik hastalığı yüzünden kimsenin bu teoriye karşı çıkacağını sanmam. Hem..."

  Pain gözlerini benimkinlere dikerek konuşmasını sürdürdü:

  "...Sasuke'nin gerçek katilin kendi öz abisi olduğunu öğrendiği zamanki hayal kırıklığını düşünemiyorum bile..."

  Shisui Pain'in dediklerini doğru bulmuş olacak ki, bana dönüp mırıldandı:

  "Ne dersen de Itachi, en mantıklı seçenek bu."

  Yumruklarımı sıktım. Sasuke'e için en güvenli olan şey, benim katil olduğumu bilmemesiydi. Belki de... cidden... Derken arkadan gelen kahkahalarını duydum. Göz ucuyla onlara baktım. Naruto'nun Sasuke'ye nasıl baktığını gördüm, ona çok büyük bir sevgiyle bakıyordu, tıpkı... annem gibi...
  Gülümseyerek önüme döndüm:

  "Ne olursa olsun Naruto'nun Sasuke'den ayrılmasına izin vermem."

  İkisi de affalamıştı. Shisui emin olmadığını belli eden bir ses tonuyla sordu:

  "Ama Itachi! O zaman sen Sasuke'nin yanında olama-"

  "Belki de Sasuke'nin yanında olması gerek kişi ben değilimdir?"

  Shisui sinirle bana döndü:

  "Saçmalama! Sen onun öz abisisin!"

  "Ve aynı zamanda onun ailesini de katiliyim."

  Shisui sustu. Pain ise mırıldandı:

  "Yani Naruto hakkında etrafa hiçbir şey söylemememi istiyorsun, öyle mi?"

  Kafamı yukarı aşağı salladım ve cevap verdim:

  "Evet. Söylemezsen sevinirim."

  "Büyük şans kaçırdın Itachi. Sasuke senin katil olduğunu öğrenirse yanında onu tutacak kimse kalmamış olacak."

  "Yanılıyorsun."

  "Ne?"

  "Senin için engel olan kişi, bir başkasının desteği olacak sadece..."