sana söylediğim sözler hep eksikti aslında. hiçbir nüvisin lügatı seni tam olarak anlatacak
kadar güzel sıfatlarla dolu değildi çünkü. evsafta karşılığı olmayan bir çok sıfata haizdin sen.
benim gözlerimden bakınca, seni ve içindeki sonsuz güzelliği görmek mümkündü. Yaradan'ın
sana nefhettiği ruhu görebilmek, sana aşık olmak demekti. benim baktığım dünyada,
yokluğunda bile, senin ruhun her yerdeydi. adı aşktı işte. ben aşk olsun dedim diye olmamıştı;
ya da sen. ben sana kendimi mecbur hissetmiştim. senin hislerine şehadet getiremem.yüreğimin suyu sızıyordu, derme-çatma kurduğum duygular setinden. sen bütün gediklerimi
kapatacak olandın halbuki. varlığın bir set çekecekti yüreğime ve bütün duygularım senden
ibaret olacaktı. ben de bu sayede kendimi felâha ermiş sayacaktım bir nebze. ama olmadı. seni
sarayım derken aksaklıklarıma, daha bir talan eyledim yüreğimi. çağlar oldu yüreğimden
sızanlar ve kurumuş göle döndü yüreğim, ne yazık.biliyorum. sen hala payına düşen kadar nefes alacaksın benden uzak illerde. benim de
nefesimi ancak Azrail gelip alacak. ama bil, senin nefesine değen her bir nefesim nefs'ten
sıyrılıp nefis olacaktı şu beşer aleminde. sesime değen her bir sözün, musikî olup çınlayacaktı
kulaklarımda. başka kimselerin bilmeyecekleri mutluluğu sırlayacaktı ellerimiz, birbirine
sımsıkı sarılınca. ve ben sana uzanınca teninin şehvetini değil; yüreğinin saflığını
hissedecektim ilkin.bunlar benim düşlerim, düşüncelerimdi. planla, hazırlıkla olmazdı bu işler, zira sana
anlatamazdım. sen kendiliğinden gelecektin bana, ben sana kendiliğimden. ama içimde
fısıldadığım bütün makamlarda -rast, neva,saba, hicaz ya da hüseyni- ben hep senin adını
karar perdesi yapıyordum. sen duymasan da, içimden sana dualar ediyordum. kendimi sana
zorlayan kaderim, kendimi sende sonlayan bizzat bendim. sonum senle olacakken; sonum
sende oluverdi. idrakindeyim, mukadderat deyip tevekkül eyleyip geçmem gerekir. ama ne
fayda. çelikten yokluğuna, varlık oku saplanmaz olmuş.ne mi yapıyorum şimdi?
yokluğunla hasretin gürizgâhında, sana yeni keşkeler neşreyliyorum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Zamansız Duygular Şairi
PoetryHamdık, piştik, olduk mu? Hamdık, piştik ama olamadık maalesef. Çünkü hamlığımızı kusur gibi gördük ve hatalarımızı da pişmek olarak nitelendirdik. Neticesinde olamadık işte, beceremedik. zamansız duygular şairi kim mi? bir adam, ortasında kalmış du...