Bir sevdalı şairin
Yarım kalan şiirini
Tamamlar gibi
Tam kesildi derken
Yeniden başlar İstanbul
Bitmek tükenmek bilmeyen
Güzelliğiyle
Vapurlar kalkar
Bir yakadan diğerine
Birleştirir âşıkları
En çok da martılar
Alırlar nasibini
Kara yağız delikanlıların
Suyun öte tarafındaki
Güzelleri sevmelerinden
Üsküdar'dan Karaköy'e
Henüz geçmişsen eğer
Nazlı Kız kulesi
Fark ettirmeden
Bir yanına iliştirmiştir
Galata delikanlısına yazdığı
Aşk mektubunu
Aşk ile bakarsan
Farkedebilirsin ancak
Hiç kavuşamayacak iki sevgilinin
Asırlar süren efsanesini
Ve karşındakini gerçek aşk ile seversen
Belki bir gün İstanbul
Sana da bir aşk efsanesinde
Kahraman olmayı lütfeder
Unutma
Fatih'in gözleriyle
Bakire bir genç kızdır bu şehir
Kanuni'nin cariyesidir
Abdülhamit'in kaderi
Genç Osman'ın kederidir
Senin için belki de
Üsküdar'daki sevgiliye
Duyulan aşktır
Demem o ki
Milyonlarca hayattır bu şehir
Milyonlarca hikâye, milyonlarca şiir
Hepsi de İstanbul'un kalbinde yaşar
İstanbul ki
İki nazlı kıtanın arasını yapar
İstanbul ki
Ortasından aşk akar
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Zamansız Duygular Şairi
PoetryHamdık, piştik, olduk mu? Hamdık, piştik ama olamadık maalesef. Çünkü hamlığımızı kusur gibi gördük ve hatalarımızı da pişmek olarak nitelendirdik. Neticesinde olamadık işte, beceremedik. zamansız duygular şairi kim mi? bir adam, ortasında kalmış du...
