Herşey bir göz kapayıp açınca başladı. Anlamadığım bir şekilde kendimi bir çölde buldum. Dayanacak gücüm kalmadı. Çok susuzum. Suya susamış bir çiçekten farkım kalmadı. Solmuş, yaprakları kurumuş ve artık kokusu onu terk etmiş bir çiçek. Sadece bu kurak yerde bir damla su istiyorum akdeniz değil.
Nabzım yavaşlıyor. Çünkü suyum yok! Bitti gitti, hemde çok uzaklara gitti. İçemeyeceğim bir daha o tatlı sudan. Ben başka bir suda istemiyorum. Önceden herkesin hayran kaldığı koca tatlı bir denizim vardı. Lakin evren onu bile çok gördü bana. O denizimin suyundan bir damla bile bırakmadan aldı benden. E artık bir denizimde kalmadı. O deniz benim yuvamdı. Sığınacak tek yerimdi. Şimdiyse bana layık görülen bir çölmü?
Eğer bu tabiatın bana karşı bir oyunu değilse hayat al bedenimi nefes almak haram olsunki bana sende kurtul. bende kurtulim...
