İliklerime kadar işledi acı. Yoruldum, ağladım ben bittim tam anlamıyla. Yok oldum. Sadece nefes alan bir ölüyüm. Dünyadan koptum. Nasıl öldüm anlatayım sizede;
O ve ben ikimiz uçurum kenarında yürüyorduk elele. Sonra elimi bıraktı,oysaki elin elimi tutarken nasılda sıcaktı elim. Sen öldün ben öldüm. Yalnızlık benim ruhuma işlenmiş bir soyut. Ben mutluluğumu seninle geçirdim. Sen varken mutluydum., ama şimdi acı çekiyorum. O güzel sıcak ellerinle beni bırakıp gittiniz diye...
Gülüşün gözlerimin önünde, gülüşümü çok severdin. Sırf sen yakıştırdığın için severdim. Sen yoksun beni güldürende yok. Gözlerimin ışığı söndü...
Neden bulutların arkasına saklandın ki? Söyle bana hiç mi sevmedin beni? Ben ne kadar mutluydum seninle halbuki. Şimdi görüyorsundur, izliyorsundur beni. Bense göremiyorum seni. Haksızlık değilmi bu söyleyin! Sevgilim.... Ne kadarda özlemişim sana bu kelimeyi söylemeyi. Sırf ellerini tutmak için o uçuruma gideceğim, ancak öyle gelebilirim yanına. Bu GALAKSİ şahidim olsunki en yakın zamanda geleceğim yanına...
