14 February 2020
วาเลนไทน์ปีก่อนลัฟวีตัดสินใจกลับมามอบตัวกับทางการ นั่นทำเอาทั้งสวรรค์แตกตื่นเพราะไม่คาดคิดว่าคิวปิดอย่างเธอจะหวนกลับมาบนสวรรค์อีก นางฟ้าและเทวดาหลายตนพากันพูดเรื่องการผิดหวังบางอย่างของลัฟวีเป็นสาเหตุทำให้เธอกลับมา แต่ลัฟวีได้ปฏิเสธคำกล่าวหาทั้งหมดและตอบกลับไปว่าตนกลับมาเพียงเพราะลูกศรตะกั่วหมดเท่านั้น แม้จะผิดหวังกับคำตอบ แต่ห้องเก็บศรตะกั่วก็วางมาตรการรักษาความปลอดภัยเพิ่มขึ้นเป็นสองเท่านับแต่นั้นมา
เมื่อลัฟวีกล้าแบกหน้ามารับโทษ เทพสูงสุดก็กล้าตัดสินใจใช้ไม้อ่อนกับเธอ โดยสั่งให้กักบริเวณและให้ช่วยงานต่าง ๆ แทนการคุมขังตลอดชีวิต ท่ามกลางเสียงคัดค้านของเหล่าเสนาบดีสวรรค์ ลัฟวีได้ปฏิบัติตามคำสั่งของเทพเจ้าสูงสุดเป็นอย่างดี และต่อเนื่องมาจวนครบหนึ่งปีแล้ว
"ลัฟวี พอเคลียร์ตรงนี้เสร็จ ไปที่สำนักคัดแยกพรต่อนะ"
ลุค เทวดาหัวหน้าแผนกวิจัยนางฟ้าพูดกับลัฟวีที่ตั้งหน้าตั้งตาสำเนางานวิจัยเล่มหนึ่งอย่างขะมักเขม้น
"อืม"
ลัฟวีพยักหน้าเล็กน้อย ปฏิกิริยานั้นทำเอาลุคถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่
แม้ท่าทีจะอ่อนลงและยอมคนมากกว่าเมื่อก่อน แต่ลัฟวียังคงเป็นคิวปิดที่ประหยัดถ้อยประหยัดคำ กิริยานี้อาจทำคู่สนทนาอึดอัดใจยามพูดคุยด้วย หากแต่ว่าลุคทำงานกับเธอมาเกือบปีจึงชินเสียแล้ว
"เสียใจด้วยนะที่วาเลนไทน์ปีนี้เธอไม่ได้ไปเล่นสนุกเหมือนปีก่อน ๆ"
ลุคพูดขึ้น ลัฟวีชะงักเล็กน้อย ก่อนปากกาขนนกในมือจะถูกหมุนไปมาราวกับว่าเจ้าของกำลังครุ่นคิดบางสิ่งอยู่
"วันนี้... วาเลนไทน์?"
"ใช่! นี่อย่าบอกนะว่าเธอลืม"
จริงอยู่ที่ลุครู้สึกประหลาดใจที่วันนี้ลัฟวีไม่ได้รู้สึกเกรี้ยวกราดและแหกคุกออกไปทำลายวันของพวกมนุษย์เหมือนทุกที แต่ไม่คิดว่าคิวปิดผู้เกลียดความรักตรงหน้าของเขาจะลืมมันไปจริง ๆ
"... ถึงว่า พวกคิวปิดถึงส่งเสียงดังแต่เช้า"
" เฮ้ ๆ พูดอย่างกับว่าตัวเองไม่ใช่คิวปิดอย่างนั้นแหละ"
ลุคเบ้ปากกับอาการไม่ยินดียินร้ายของลัฟวีก่อนจะซักไซ้ต่อ
"ไม่อยากไปเหรอ"
"..."
คำถามของลุคทำให้ลัฟวีตกอยู่ในห้วงคำนึงของตัวเองอีกครั้ง เธอครุ่นคิดถึงวาเลนไทน์ครั้งก่อน ฉับพลัน ความรู้สึกขุ่นมัวที่ไม่ทราบสาเหตุก็คืบคลานเข้ามารบกวนจิตใจของเธอ
