🔞ერთხელ ბუნაგში...👽😈

2

ჯიმინის პოვ:

დილით, უფრო სწორად არ ვიცი, ჩემი გამოთვლებით დილა უნდა ყოფილიყო, ავდექი, მინის ეძინა, ავხედე მაღლა და ცოტახანი დავტკბი მისი ყურებით სანამ გაიღვიძებდა, რადგან შემდეგ, ამას ვეღარ გავაკეთებდი, მას ხომ ფლეიბოი ვგონივარ... არა და მე მის მიმართ სიმპათიები გამაჩნია, სხვა გოგოები კი უბრალოდ გასართობად მყაავს, ის ალბათ ამას ვერც კი წარმოიდგენს, რომ მე ის ბავშვობიდან მიყვარს. მეშინია თქმის, ასე მგონია, რომ გაიგებს ზურგს მაქცევს. ფიქრის შემდეგ, მთელი კედლები მოვიარე ბუნაგში, იქნებ რამე ხვრელი მაინც მეპოვა, მაგრაამ არა! არსად არ არის არაფერი საიდანაც გავალთ, ეს კარგიცაა ჩემთვის😈... ბოლოს უკვე აზრი აღარ ჰქონდა, ამიტომ ისევ წამოვწექი, მაღლა ვიყურებოდი მინისკენ და ვფიქრობდი, ცოტახანში კი მანაც გაიღვიძა და შეშინებული წამოტა...

მინის პოვ:
-ჰუუჰ ეს უბრალოდ ცუდი სიზმარი იყო... - ვთქვიი სანამ თვალებს გავახელდი ბედნიერმა, შემდეგ კი ჯიმინმა შემომძახა

- რაიყო ასეთი ცუდია ჩემთან ყოფნა პრინცესავ?

და აი ისევ ვაპირებდით დაწყებას, როდესაც რაღაც ხმა გავიგეთ, მე კი იმ წამსვე ჩამოვხტი საწოლიდან და ჯიმინს მივეკარი, გავიგე თუ როგორ ჩაიცინა, მაგრამ მართლა ძალიან შემეშინდა.

- ჯჯ...ჯიიმინ ეს რა ხმა იყო? - ვკითხე შეშინებულმა.

- არ ვიცი მაგრამ მგონი გათბობა გამოირთო არაა? - მითხრა სერიოზულად, როდესაც მას მოვშორდი.

- ჰოომ მართალი ხარ აცივდა, ახლა რაღა ვქნათ? - შეწუხებულმა ვკითხე.

- ახლა უნდა გავარკვიოთ რომელი ყ** დგას ამის უკან.

იმ დღემ მალევე ჩაიარა როცა დაღამდა (ჩვენს ტვინებში) და დავწექით ძალიან შემცივდა, გადასაფარებელი კი ერთი იყო და ეგეც ჯიმინს ჰქონდა. მე მთელი ძალა მოვიკრიბე რომ მისთვის მეთქვა, რომ ეთხოვებინა.

-ჯი...მინ გძინავს? - ვკითხე და თვალი გავაპარე მისკენ.

- არა ჯეერ...რა იყო შეგცივდა და ჩემთან გინდა? - ამაზე ორივეს ჩაგვეცინა...